تحلیل استاد آمریکایی از ماجرای ونزوئلا: ونزوئلا چیزی برای عرضه به ایران نداشت
«پل پیلار» معتقد است امکان دارد رویارویی آمریکا با ونزوئلا به جنگ تمامعیار منجر شود، اما ترامپ نیز در نظر دارد که بیشتر آمریکاییها در این زمان به دنبال جنگ خارجی جدید نیستند.
به گزارش هممیهن آنلاین، آنچه در زیر میخوانید، متن مصاحبه تابناک با پروفسور «پل پیلار» استاد دانشگاه جورج تاون آمریکا است:
*دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا، در تماس با نیکولاس مادورو، خواست که او فوراً از قدرت کنارهگیری کند. دلایل این موضع سختگیرانه ترامپ نسبت به ونزوئلا چیست؟
در هر چیزی که به ترامپ مربوط میشود، دلایل معمولاً ارتباط کمی با منافع ملی ایالات متحده دارند و بیشتر مربوط به خودخواهی ترامپ و هر پیامی که او میخواهد به پایگاه سیاسی داخلیاش بفرستد.
مقابله با ونزوئلا عمدتاً مسألهای از بابت اعمال قدرت و تسلط برای «اعمال قدرت» و نشان دادن به هواداران است که او در مقابل هر خارجی — حتی رهبران خارجی — سختگیر است. من زیاد به ضربالاجل جمعه اهمیت نمیدهم؛ ترامپ سابقه دارد که چنین خواستههایی را مطرح کند و بعد ببیند مهلتها میگذرند.
*اگر مادورو از قدرت کناره گیری نکند، آیا آمریکا به جنگ تمامعیار با ونزوئلا خواهد رفت؟ جنگی که شامل تهاجم زمینی باشد؟
امکان دارد این رویارویی به جنگ تمامعیار منجر شود، اما ترامپ نیز در نظر دارد که بیشتر آمریکاییها در این زمان به دنبال جنگ خارجی جدید نیستند. برای ترامپ، ارزش این درگیری در خود درگیری است، و نه لزوماً نتیجهای خاص که مستلزم تهاجم نظامی باشد.
*خروج مادورو از قدرت چه تأثیری بر نفوذ ایران در آمریکای لاتین خواهد داشت؟
اگرچه سیاستمداران ایرانی احتمالاً رابطهشان با ونزوئلا را به مثابه دروازهای به نیمکره غربی میدیدند، ولی ونزوئلا چیز زیادی برای ارائه به ایران ندارد.
رابطه تا حد زیادی به این دلیل گسترش یافته است که هر دو کشور هدف تحریمها و انزوای آمریکا هستند. این بعد، بُعد اصلی رابطه است، نه بخشی از هیچ نفوذ گستردهتر ایرانی در آمریکای لاتین.
*اگر آمریکا مادورو را از قدرت برکنار کند، حوزه نفوذ چین در ونزوئلا نیز از بین میرود. این چه تأثیری بر نفوذ و قدرت پکن در «جنوب جهانی» خواهد داشت؟
نفوذ چین حتی صرفاً در آمریکای لاتین — چه برسد به «جنوب جهانی» گستردهتر — فراتر از ونزوئلا یا هر کشور واحدی است. حتی در خود آمریکای جنوبی، استفاده چین از تجارت و سرمایهگذاری به عنوان ابزار تأثیرگذاری احتمالاً همچنان قابلتوجه خواهد بود. همچنین، حتی اگر مادورو برود، رژیم جانشین لزوماً توسط آمریکا هدایت نمیشود؛ چین همچنان ممکن است فرصت نفوذ در ونزوئلا را داشته باشد.
*بازگشت نفت ونزوئلایی به بازارهای جهانی میتواند به کاهش قیمتها کمک کند و وابستگی کشورهایی مانند هند و چین به نفت روسیه را کاهش دهد — که بهطور مستقیم بر توان مالی روسیه برای تأمین هزینه جنگ در اوکراین تأثیر میگذارد. ارزیابی شما از این چیست؟
افزایش تولید توسط هر صادرکننده نفت — از جمله ونزوئلا — ممکن است واقعاً این اثرات را داشته باشد، که از دید روسیه برای موقعیت مالیاش مضر خواهد بود (نه فقط از طریق کاهش فروش نفت روسیه به هند و چین، بلکه همچنین به این دلیل که قیمت پایینتر برای نفتی که روسیه هنوز میفروشد یعنی درآمد کمتر). اما زیرساخت نفتی ونزوئلا گزارش شده است که در وضعیت بدی قرار دارد، و هر افزایش در تولید ممکن است مدتی طول بکشد.
