پیمان فولادی هیتلر و موسولینی
در ۲۲ ماه می سال ۱۹۳۹، توافقی نظامی و سیاسی میان آلمان نازی و ایتالیای فاشیستی در برلین امضاء شد که اتحاد فولاد (Stahlpakt) نام داشت.
در ۲۲ ماه می سال ۱۹۳۹، توافقی نظامی و سیاسی میان آلمان نازی و ایتالیای فاشیستی در برلین امضاء شد که اتحاد فولاد (Stahlpakt) نام داشت. این پیمان، نماد رسمی اتحاد بین آدولف هیتلر و بنیتو موسولینی بود. هدف اصلی پیمان فولاد، تقویت همکاری‌های نظامی و اقتصادی میان دو کشور و تثبیت یک جبهه متحد در برابر تهدیدات بین‌المللی، به‌ویژه از سوی بریتانیا و فرانسه بود.
براساس پیمان اتحاد فولاد، دو کشور آلمان و ایتالیا متعهد شدند که در صورت ورود یکی به جنگ، دیگری نیز به حمایت نظامی از او بپردازد. پیمان استال‌پاکت زمینه‌ساز شکل‌گیری محور برلین–رم–توکیو شد و نقش مهمی در گسترش تنش‌های بین‌المللی و درنهایت آغاز جنگ جهانی دوم ایفا کرد. این اتحاد در طول جنگ با مشکلات زیادی مواجه شد. اختلافات راهبردی، ضعف‌های نظامی ایتالیا و عدم‌توازن در قدرت و تصمیم‌گیری میان دو کشور، موجب تضعیف کارآمدی آن شد. با سقوط موسولینی در ۱۹۴۳، این پیمان عملاً پایان یافت.
