روز شیراز
بعید است ایرانی باشید و وصف زیبایی، اعتدال و لطافت اردیبهشتماه شیراز را نشنیده باشید؛ شهری با قدمتی بیش از هفت هزار سال که بهخصوص در روزهای بهار میزبان مردمانی است که در بازدید از تختجمشید، حافظیه، سعدیه، بازار وکیل، نارنجستان قوام، باغ ارم و دهها مکان دیدنی دیگر، برگهای تاریخ تمدن ایرانزمین را نیز ورق میزنند.

بعید است ایرانی باشید و وصف زیبایی، اعتدال و لطافت اردیبهشتماه شیراز را نشنیده باشید؛ شهری با قدمتی بیش از هفت هزار سال که بهخصوص در روزهای بهار میزبان مردمانی است که در بازدید از تختجمشید، حافظیه، سعدیه، بازار وکیل، نارنجستان قوام، باغ ارم و دهها مکان دیدنی دیگر، برگهای تاریخ تمدن ایرانزمین را نیز ورق میزنند.
شیراز پیش از حمله اعراب البته جایگاهی محوری در ایالت فارس را نداشت، اما در دوره اسلامی ایران اهمیتی گسترده یافت؛ بهخصوص وقتی در دوره سلسله آلبویه فارس به پایتختی برگزیده شد. بعدتر نیز با درایت اتابکان فارس که سیاست مصالحه را با مغولان در پیش گرفتند، از ویرانی آن حمله جان بهدر برد. در عوض در همین دوران، به مرکزی علمی، ادبی و فرهنگی بدل شد، مکتب نگارگری شیراز متولد شد و نامورانی چون سعدی و حافظ در این شهر پرورش یافتند. همین سیاست مصالحه بعدتر شیراز را از حملات تیمور نیز در امان نگاه داشت. با چنین اوصافی، در آغاز دهه 1380 به پیشنهاد شورای شهر شیراز و تصویب مجلس، روز 15 اردیبهشتماه که با جشن بهاربد ایرانیان باستان نیز تقارن دارد، بهعنوان روز شیراز انتخاب شد.