پایان مصائب دخترلر
۱۰ اردیبهشتماه سال ۱۳۷۶، زنی تنها در آپارتمانی در تهران درگذشت. او صدیقه سامینژاد، مشهور به روحانگیز بود. اما این نام شناسنامهای او بود و بیشتر مردم ایران روحانگیز را بهنام دختر لر میشناختند.

10 اردیبهشتماه سال 1376، زنی تنها در آپارتمانی در تهران درگذشت. او صدیقه سامینژاد، مشهور به روحانگیز بود. اما این نام شناسنامهای او بود و بیشتر مردم ایران روحانگیز را بهنام دختر لر میشناختند. نامی که به کاراکتر او در فیلم «دختر لر» برمیگشت. سامینژاد نه بهواسطه علاقه یا تحصیلات، بلکه با حمایت همسرش که در استودیوی فیلمسازی در بمبئی هندوستان کار میکرد، به پروژه ساخت فیلم «دختر لر» معرفی شد.
عبدالحسین سپنتا، کارگردان فیلم، او را بهعنوان اولین زن بازیگر ایرانی که در یک فیلم ناطق بازی میکرد، جلوی دوربین برد. روحانگیز سامینژاد پس از این فیلم در دو اثر دیگر سپنتا یعنی «فردوسی» و «فرهاد و شیرین» هم حضور پیدا کرد. اما جسارتی که او به خرج داده بود و عنوان اولین بازیگر زن ایرانی را به دست آورده بود، باعث شد که هم از سوی خانوادهاش طرد شود و هم در جامعه مورد حمله قرار بگیرد. نام او در تاریخ فرهنگ و سینمای ایران برای همیشه ثبت شد، اما خودش از ترس بروز مشکلات، بازیگری را کنار گذاشت و 30 سال پایانی زندگیاش را در انزوا و تنهایی گذراند.