بهترین راهکار: تماس مستقیم
۱ |
حمله ایران و ایالات متحده آمریکا به منافع یکدیگر مسئله جدیدی نیست. در طول ۴۵ سال گذشته تهران و واشنگتن بهصورت پیوسته، مستقیم یا غیرمستقیم به یکدیگر حمله میکردند. من معتقدم مادامی که تغییر بنیادین در روابط دوجانبه این دو کشور پیش نیاید استمرار این حملات نهتنها ممکن است، بلکه متاسفانه محتمل است.
۲ |
من فکر میکنم که تبدیل شدن ضربات تهران و واشنگتن به یکدیگر به یک رویارویی مستقیم و گسترده منطقهای بعید است. چنین چیزی به نفع هیچکدام از طرفین نیست و مهمتر اینکه به نفع منطقه و به شکل کلیتر جهان نخواهد بود.
۳ |
به نظر من بهترین راه برای پایان دادن به این درگیریها و رویاروییها تماس مستقیم میان تهران و واشنگتن است. من معتقدم در شرایط کنونی ایران منتظر است ببیند آیا بایدن بار دیگر به ریاستجمهوری انتخاب میشود یا نه و به همین دلیل بعید است که دو طرف بتوانند به یک توافق جدی و وسیع دست پیدا کنند. بهرغم این موضوع ایجاد ارتباط میان دو طرف حیاتی است و حتی اگر ممکن باشد لازم است تنشزدایی در زمینه مسائل منطقهای و هستهای صورت گیرد. ایالات متحده آمریکا تلاش میکند که به جنگ غزه پایان دهد و فرآیند جدیدی را آغاز کند که به یک راهکار دودولتی منتهی شود. ایران هم اخیراً در رای به بیانیههای مختلف که در آن به راهکار دودولتی اشاره شدهبود، از جمله در نشست مشترک اتحادیه عرب و سازمان همکاری اسلامی و همچنین در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، رای مثبت دادهاست. به نظرم ایران باید سازندهتر به این هدف کمک کند و از اجماع جهانی و منطقهای برای این هدف حمایت کند و نقش پیشین خود را بهعنوان مانعی برای صلح کنار بگذارد. ایران باید حمایتش را از گروههای نیابتی کاهش دهد و مسیر گذشته را دنبال نکند.