اقدامی محدود چشم‌اندازی مبهم

برداشتن فیلترینگ فقط از دو سرویس، آن هم بدون اشاره به برنامه‌ای جامع برای دیگر پلتفرم‌های پرکاربرد مانند یوتیوب، اینستاگرام، تلگرام، توییتر و غیره، نشان‌دهنده عدم وجود یک استراتژی مشخص برای رفع محدودیت‌ها است. این تصمیم نمی‌تواند رضایت عمومی را جلب کند، زیرا بسیاری از کاربران ایرانی هنوز از دسترسی به ابزارهای ضروری برای ارتباطات، آموزش و کسب‌وکار محروم هستند.

به دلیل تحریم‌های بین‌المللی بسیاری از سرویس‌های مهم و کاربردی , برخی خدمات بانکی، یا فروشگاه‌های نرم‌افزاری، برای کاربران ایرانی به‌صورت مستقیم در دسترس نیستند. این محدودیت‌ها باعث شده است که حتی افرادی که نیازی به شبکه‌های اجتماعی ندارند، مجبور شوند برای دسترسی به خدمات پایه، از وی‌پی‌ان استفاده کنند.

دولت و وزیر ارتباطات توضیح نداده‌اند که چرا فقط واتس‌اپ و گوگل‌پلی از فیلترینگ خارج شده‌اند. آیا این تصمیم بر اساس مطالعات و تحلیل‌های کارشناسی اتخاذ شده است یا تنها پاسخی به فشارهای عمومی و انتقادات بوده است؟ این عدم شفافیت به کاهش اعتماد عمومی به سیاست‌های دولت منجر می‌شود.

مردم انتظار داشتند که رفع فیلترینگ به صورت جامع و پایدار انجام شود، نه اینکه تنها بخشی از آن به صورت گزینشی و با هدف کاهش اعتراضات صورت گیرد.

فیلترینگ گسترده طی سال‌های اخیر ضربات شدیدی به اقتصاد دیجیتال کشور، به‌ویژه کسب‌وکارهای کوچک و متوسطی که وابسته به شبکه‌های اجتماعی بودند، وارد کرده است. رفع فیلترینگ تنها از دو سرویس نمی‌تواند این خسارت‌ها را جبران کند. ادامه محدودیت‌ها به مهاجرت نیروی متخصص، کاهش نوآوری، و افت کلی اعتماد به دولت منجر می‌شود.

این اقدام تنها یک مسکن موقت است که نه مشکل اصلی را حل می‌کند و نه می‌تواند جامعه را نسبت به آینده امیدوار سازد. اگر دولت واقعاً به دنبال رفع محدودیت‌ها و تحقق وعده‌های خود است، باید با ارائه یک برنامه جامع، شفاف و قاطعانه، نه فقط به رفع محدودیت از چند سرویس، بلکه به بازگشت دسترسی آزاد به اینترنت برای همه شهروندان اقدام کند. هرگونه رفتار انتخابی و محدود، بیش از آنکه به حل مسئله کمک کند، به تشدید نارضایتی عمومی و کاهش مشروعیت دولت منجر خواهد شد.