فیلمبرداری مسلط با نگاهی هنرمندانه/در نشست نقد و بررسی کتاب داریوش خنجی مطرح شد
نشست نقد کتاب داریوش خنجی با حضور علیرضا زریندست، عباس یاری، محمد آلادپوش و امیر فرضاللهی با حضور جمعی از سینمادوستان در خانه سینما برگزار شد.

نشست نقد کتاب داریوش خنجی با حضور علیرضا زریندست، عباس یاری، محمد آلادپوش و امیر فرضاللهی با حضور جمعی از سینمادوستان در خانه سینما برگزار شد. در ابتدای این نشست امیر فرضاللهی، سردبیر پایگاه خبری تحلیلی «نگاتیو» که برگزارکننده این جلسه با همراهی خانه سینما و انتشارات روزنه بود، به انتشار کتاب داریوش خنجی بههمت انتشارات روزنامه اشاره کرد و گفت: «برای شناخت کافی از داریوش خنجی باید این کتاب خوانده شود. چند نفر از سرشناسترین فیلمبردارهای سینمای ایران باید این کتاب را نقد کنند تا مشخص شود داریوش خنجی کیست و چگونه جهانی شد.»
فرضاللهی اضافه کرد: «داریوش خنجی، موفقترین سینماگر ایرانی در زمینه تخصص فنی است که در سطح اول سینما در جهان مشغول به کار است و با برجستهترین فیلمسازهای دنیا بهعنوان مدیر فیلمبرداری همکاری داشته که این نکته باعث میشود برای شناخت او کتاب جدیدی که توسط یکی از ناشران خوشنام کشور به چاپ رسیده را بخوانیم و بهدلایل موفقیت بزرگ این چهره معروف سینمایی کشورمان پی ببریم.» فرضاللهی با بیان اینکه خنجی، مدیر فیلمبرداری فیلمهای برجسته زیادی در تاریخ سینما بوده، از مدیران انتشارات روزنه در ترجمه و انتشار این کتاب قدردانی کرد.
علیرضا زریندست در نقد و معرفی خنجی گفت: «همانطور که در کتاب آمده و شانس بزرگ خنجی این بوده که از سهسالگی در فرانسه بزرگ شده و همه چیز به کمکش آمده، ۲۵ سال دستیار استرارو بوده، از فرصتها بهترین استفاده را کرده و با آفرینشهایی که داشته، داریوش خنجی شده است.» زریندست در معرفی داریوش خنجی اضافه کرد: «شما وقتی از عکاسی شروع میکنید، نقاشی را هم میشناسید، در شناخت نگاتیو هم به تسلط میرسید و مرزهای نورپردازی را هم خوب درک میکنید ،پایههای شناخت تصویر را یاد گرفتهاید و این مراحلی است که داریوش خنجی بهدقت و بهصورت اصولی و درست گذرانده و فرا گرفته است.
عباس یاری نیز در نقد کتاب داریوش خنجی گفت: «داریوش خنجی به دلیل اینکه پدر و مادرش اهل سینما بودهاند این شانس را داشته که در معرض سینما قرار بگیرد و درحقیقت درون صحنههای سینما بزرگ شده است. جلد این کتاب روی چشم خنجی یک لنز گذاشته که معرف خنجی است و جلد خوبی است برای طراحی این کتاب.» او افزود: «خنجی مردی در سایه است به روایت کارگردانان بزرگی که با او کار کردهاند. او اصلاً دیده نمیشود و مثل ناظر یک اتفاق عمل میکند. خنجی به این دلیل آدم مهمی میشود که در سینمای دنیا خودش را به دست کارگردانان بزرگ میسپارد. البته او برداشت و آفرینش خودش را هم دارد.»
یاری با یادآوری تفاوتهای رویکرد فیلمبرداری و کارگردانی خاطرنشان کرد: «دنیای فیلمبرداران با کارگردانی متفاوت است. اگر این دو در تولید یک اثر بیشترین همکاری و همفکری را داشته باشند، نتیجه کار بهتر خواهد شد. خنجی از دستیار دوم بودن شروع کرد، سپس به دستیار یک بودن رسید، مدتی فیلم تبلیغاتی ساخت و در انتها مدیر فیلمبرداری شد. طی گفتوگوهایی که با خنجی و سینماگران شناختهشده دنیا در این کتاب شده، دقیقاً سیر ورود او به سینما تشریح شده است. خوانش این کتاب درس بزرگی برای علاقهمندان سینماست و انتشار این کتاب در ایران غنیمتی بزرگ است.»
محمد آلادپوش هم در سخنان خود، خواندن کتاب را به دانشجویان سینما بهخصوص فیلمبرداران و علاقهمندان به فیلمبرداری توصیه کرد. او گفت: «واقعیت این است که وجه انسانی داریوش خنجی، بارزترین وجه شخصیتی اوست. بهطوریکه برناردو برتولوچی از منش و شخصیت ایرانی خنجی و سبک فیلمبرداری او تعریف میکند. کتاب متن روانی دارد و برگردان آن به خوبی انجام شده اما فکر میکنم مترجم مرتکب اشتباه شده که شرایط کار کردن در سینمای ایران و فرانسه اشتباه را مقایسه کرده است.
آلادپوش با تشریح وجوه هنری و فنی فیلمبرداری در سینما افزود: «داریوش خنجی هر دو وجه را دارد؛ چراکه دید هنریاش به دید فنی چربیده است. او در دنیا صاحبسبک شده و توسط فیلمسازان برجسته به کار گرفته شده است. بنابراین تا به لحاظ فنی مسلط نباشیم، دید هنری پیدا نمیکنیم.»