نوشته‌هایی کوتاه از انوشیروان روحانی، بیژن بیژنی و هنگامه اخوان در بزرگداشت ناصر مسعودی
بلبل گیلان در حدیث دیگران
شاگرد علی‌اکبرخان شهنازی، احمد عبادی و ملوک ضرابی بودن، خلق ۵۰۰ ترانه در طول نیم‌قرن فعالیت هنری، زیستن میان دو فرهنگ موسیقایی گیلکی و دستگاهی، افزودن مجموعه‌ای از خاطره‌انگیزترین تصانیف گیلکی در همکاری با جمعی از بزرگان موسیقی دستگاهی به گنجینه‌ی موسیقی ایران و... تنها بخشی از فعالیت‌های خواننده و آهنگسازی است که به «بلبل گیلان» شهره است.
ناصر مسعودی که تیمور گورگین به او لقبِ صدایِ مخملِ آبی داد، خواننده ترانههای محبوب و مردمی‌ای چون «بنفشه گول»، «آلا تی‌تی» و «میرزا کوچک‌خان» و جزئی جداناشدنی از فرهنگ موسیقایی خطه‌ی هنرخیزِ گیلان، این روزها ناخوش احوال است و همین بهانه‌ای شده است تا دوستان و همکاران سال‌های دور و نزدیکش، همچنین پژوهشگران و منتقدان موسیقی بار دیگر از او بگویند.
هنرمندی مردمی با صدایی منحصربه‌فرد
انوشیروان روحانی، آهنگساز و نوازنده پیانو
دوستى من با دوست نازنین، هنرمند و همشهرى عزیزم جناب آقاى ناصرخان مسعودى به 65 سال پیش برمی‌گردد. ایشان انسانى مهربان، دوست‌داشتنى و خانواده‌دوست و هنرمندى مردمى با صدایى منحصربه‌فرد و از مفاخر گیلان هستند. چند سال پیش در سفرى که به رشت داشتم، دیدارى دلنشین با ایشان و همسر محترم‌شان داشتم که براى من فراموش‌نشدنى است. براى این دوست هنرمندم سلامتى و عمر با عزت آرزومندم.
از پیشگامان موسیقی فولکلوریک ایران
بیژن بیژنی، خواننده و خوشنویس
در ستایش استاد ناصر مسعودی، خواننده ارجمند وطنم. می‌خواهم از استاد هنرمندی بنویسم که از نوجوانی تا به اکنون صدای خوشش همواره برایم خاطره‌انگیز است. نه‌فقط برای من، بلکه برای مردم سرزمینم. استاد ناصر مسعودی ۸۹ سال دارد و در زادگاه خود رشت زندگی می‌کند. مدتی است که حال و روز خوشی ندارد و بیمار است. سال‌ها پیش به اتفاق دوست عزیزم دکتر محمد سریر به دیدار استاد میرنقیبی موسیقیدان در منزلش و جمعی از هنرمندان پرآوازه ازجمله همشهری نازنینم بانوی آواز ایران خانم دلکش و جناب مسعودی که در این مجلس حضور داشتند، رفتیم. اولین‌بار بود این اقبال را داشتم که در کنار بانوی آواز ایران گپ‌وگفتی داشته باشم. ایشان نمی‌دانست که ما هم‌دیار هستیم. به هر روی در آن محفل استاد مسعودی آواز و ترانه‌ای خواند که بسیار دلنشین، گرم و گیرا بود. چند صباحی نگذشته بود که در گالری نگین، نمایشگاهی از آثارم گذاشتم و از هنرمند ارجمند جناب مسعودی دعوت کردم، قدم رنجه کردند و از رشت تشریف آوردند، منتی بر من گذاشتند و ساعاتی در نمایشگاه حضور پیدا کردند که بسیار دیدار دلپذیری داشتیم. در سال‌هایی که جناب مسعودی فعال بودند، من این شانس را داشتم روی دو، سه اثر ایشان که به‌صورت کاست منتشر می‌شد، خوشنویسی کنم. «کوراشیم»، «پرچین» و... به هر روی این استاد بزرگ از پیشگامان موسیقی فولکلوریک ایران هستند. ضمناً ترانه «گل پامچال» که پیش از من جناب مسعودی با صدای خوشش خواند، مرا بر آن داشت که در آلبوم «ایران زمین» با تنظیم استاد روشن‌روان این ترانه را بازخوانی کنم، که مورد اقبال هموطنان عزیزم قرار گرفت. جناب مسعودی با معرفی و تأیید استاد احمد عبادی، نوازنده بی‌بدیل سه‌تار، وارد رادیو شد.
ترانه «بنفشه گل» اولین‌بار به همراهی ساز استاد ورزنده، حسن ناهید و امیر ناصر افتتاح، ضبط و اجرا شد و سال‌های متمادی در ارکسترهای مختلف با آهنگسازان برجسته و پرآوازه ایران، استادان مرتضی حنانه، فرهاد فخرالدینی، حسن یوسف‌زمانی و علی اکبرپور و همین‌طور ارکستر مفتاح همکاری داشتند. کنسرت‌های متعددی هم در داخل و خارج از کشور قبل از انقلاب و بعد از انقلاب داشتند. آخرین آلبوم ایشان با استاد مجید درخشانی به‌نام «حالا چرا» بود که منتشر
شد. ضمناً آوازهای زیادی در برنامه گلها و برگ سبز با اساتیدی همچون حسن کسایی و جلیل شهناز همکاری و اجرا داشتند. از شخصیت و مهربانی ایشان هرچه بگویم کم گفته‌ام که هنرمندی است والا و صاحب معرفتِ هنری. آرزو می‌کنم استاد مسعودی از بستر بیماری برخیزند و به آغوش خانواده بازگردند. من برای این استاد خواننده و ارجمند وطنم آرزوی تندرستی و سلامتی دارم.
میراث‌دار آواز گیلکی
هنگامه اخوان، خواننده موسیقی سنتی و سرپرست گروه موسیقی بهار
ناصر مسعودی آنگونه که در خاطر دارم مشهور به بلبل گیلان بودند. ایشان میراث‌دار آواز گیلکی سرزمین گیلان هستند و یکی از قدیمی‌ترین خوانندگان اشعار گیلکی معاصر هستند. ایشان آثار ماندگاری در برنامه گلها اجرا کرده‌اند که برای استفاده در دسترس علاقه‌مندان هنر است و آنگونه که در خاطرات خود گفته‌اند مدت زمانی که در تهران اقامت داشتند با استاد علی‌اکبرخان شهنازی آشنا و از محضر ایشان کسب فیض کردند و از آغاز به کار رادیو گیلان یکی از نخستین خواننده‌هایی بودند که به اجرای برنامه پرداختند. ایشان طی ۵۰ سال فعالیت هنری خود بیش از ۵۰۰ ترانه ازجمله فارسی و سنتی، برگ سبز، شاخه گل، گل‌های صحرایی و ترانههای محلی گیلک، به‌جامانده در کارنامه هنری خود دارند. ایشان با اساتید بزرگ موسیقی ایران همچون احمد عبادی، فرهنگ شریف، مهدی خالدی، اصغر بهاری، رضا ورزنده، حنانه، مجد، جلیل شهناز، حبیب‌الله بدیعی، ارکستر مفتاح و بزرگان دیگر همکاری داشتند. هنرمند گرامی ناصر مسعودی هیچ وقت در هنر ادعایی نکردند و انسانی بی‌تکبر و دوست‌داشتنی هستند که این از خوی و خصلت و مسلک هنری اوست. برای ایشان آرزوی سلامتی و تندرستی می‌کنم.
