راه استـاد
زندهیاد استاد منیر گرجی اولین زنی بود که توانست در مجلس حضور پیدا کند اما این حضور متاسفانه به آخرین حضور هم تبدیل شد و پس از آن دیگر به هیچیک از زنان همطراز او اجازه حضور در رقابتهای خبرگان رهبری داده نشد و بالطبع هیچ زنی نتوانست راه استاد را در این نهادی که قرار بود به عنوان نهاد انتخابی برآمده از آراء ملت ایفای نقش کند، ادامه دهد.
حضور زنان در مقدرات اساسی کشور و تحقق حقوق انسانی آنها، یکی از مبانی مهم شکلگیری و پیروزی انقلاب اسلامی است.
شاید اگر چنین باوری در مورد جایگاه زنان پس از انقلاب وجود نداشت، اساساً در صفوف بههمپیوسته انقلابیون و مبارزاتی که زمینه این تغییر را رقم زدند، زنان ایران پابهپای مردان حضور پیدا نمیکردند. از زندهیاد اعظم طالقانی شنیدم که در قیام ۱۷ شهریور زنان حلقهای پیرامون تظاهرکنندگان شکل داده بودند که اگر تیری شلیک شد آنها پیش از فرزندان و همسران و برادرانشان کشته شوند.
بر همین مبنا بود که در قانون اساسی مقدمهای به جایگاه زنان اختصاص یافت و در اصول متعدد قانون اساسی کارگزاران نظام موظف شدند در برنامهریزیها و سیاستگذاریهای خود، این حقوق را محقق کنند. و باز به همین دلیل بود که در اولین مجلس خبرگان قانون اساسی، پس از پیروزی انقلاب زنان نیز از امکان برابر حضور در انتخابات خبرگان برخوردار شدند.
زندهیاد استاد منیر گرجی اولین زنی بود که توانست در مجلس حضور پیدا کند اما این حضور متاسفانه به آخرین حضور هم تبدیل شد و پس از آن دیگر به هیچیک از زنان همطراز او اجازه حضور در رقابتهای خبرگان رهبری داده نشد و بالطبع هیچ زنی نتوانست راه استاد را در این نهادی که قرار بود به عنوان نهاد انتخابی برآمده از آراء ملت ایفای نقش کند، ادامه دهد.
راهی که اگر ادامه پیدا میکرد، بعید بود امروزِ روز، در ایران شکاف جنسیتی به یکی از بزرگترین شکافهای بین حاکمیت و ملت تبدیل شود. راهی که اگر ادامه پیدا کرده بود، حتماً و حتماً به بهانه واژه رجل سیاسی زنان از حضور در اساسیترین مقدرات اساسی کشور منع نمیشدند.
استاد منیر گرجی طی این سالها نیز کوشید این واقعیت را به حاکمیت یادآور شود که تحقق حقوق انسانی زنان و حضور آنها در مقدرات اساسی کشور برگرفته از دین رحمانی و اخلاقی است که نهتنها هیچ منع و محدودیتی برای این جایگاه قائل نشده، بلکه این مسیر را برای آنها هموار ساخته است.
یادش گرامی و نام و یادش ماندگار