رویای بازگشت نشاط/نگاهی به آنچه تشکلهای دانشجویی از دولت وفاق انتظار دارند
یکسوم از سال تحصیلی در حالی گذشته است که دوره جدیدی از مدیریت سیاسی کلان بر کشور حاکم شده و دولتی روی کار آمده که شعارش را «وفاق» عنوان کرده است. در همین راستا، به نظر میرسد سعی شده تا کمی تبعات تصمیمهای سیاسی که درباره دانشگاه در دولت گذشته گرفته شد جبران شده و زمینهای فراهم شود تا نوری از امید به دانشگاه تابیده شود.
یکسوم از سال تحصیلی در حالی گذشته است که دوره جدیدی از مدیریت سیاسی کلان بر کشور حاکم شده و دولتی روی کار آمده که شعارش را «وفاق» عنوان کرده است. در همین راستا، به نظر میرسد سعی شده تا کمی تبعات تصمیمهای سیاسی که درباره دانشگاه در دولت گذشته گرفته شد جبران شده و زمینهای فراهم شود تا نوری از امید به دانشگاه تابیده شود.
در چنین فضایی، مراسم روز دانشجو به عنوان نماد روزی که یادآوری میکند دانشجو مطالبهگر و سیاسی است، برگزار و اولین تجربه روز دانشجو در دولت وفاق در حالی پشت سر گذاشته شد که با تصمیماتی مانند «بازگشت دانشجوها و اساتید تعلیقی و اخراجی» و یا «اصلاح آییننامه انضباطی»، به نظر میرسید دولت تلاش کرده بود نوعی آشتی را برقرار کرده و فضا را از یکدستسازی خارج کند.
در بین مراسمهای روز دانشجو که برگزار شد، دو مراسم پیرامون دولت شکلهای خاصتری داشت. یکی مراسم روز 17 آذر در دانشگاه صنعتی شریف بود که مسعود پزشکیان راهی این دانشگاه شد و در جمع دانشجوها حضور داشت و دیگری مراسمی بود که روز 18 آذر در دانشگاه علامه با حضور فاطمه مهاجرانی همراه بود.
مطالبات از رئیسجمهور
در روزی که مسعود پزشکیان به دانشگاه صنعتی شریف رفته بود، طبق روالی که طی سالهای اخیر هم وجود داشته، تریبون به تشکلهای دانشجویی رسید تا گوشهای از دغدغهها و مطالبات خود را به رئیسجمهور بگویند. با نگاهی به آنچه دانشجوها در این جلسه گفتند، نشان میدهد که آنها به صورت خلاصه این مطالبات را بیان کرده بودند:
سیدمعینالدین مکیان، نماینده انجمنهای علمی دانشجویی: «فضای ناامیدی، جدیترین چالش کشور و عامل اصلی مهاجرت نخبگان»؛ محمدمهدی نوینیفرد، نماینده اتحادیه مجمع اسلامی دانشجویان: «عدم توجه به جهش تولید و مشارکت مردم»؛ محمد عبدالعیان، نماینده شورای صنفی دانشجویی: «انتقاد از تبعیضها و سهمیههای بیضابطه»؛ سیدمحمدحسین موسوی، نماینده اتحادیه انجمنهای اسلامی دانشجویان مستقل: «زنگ هشدار کاهش سرمایه اجتماعی به صدا درآمده است»؛ علیرضا هاشمیبافقی، نماینده انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران: «زنگ خطر برای جمهوریت نظام، دموکراسی به صدا درآمده است»؛
ابوالفضل محمدی، نماینده اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان: «با آدمها و راهحلهای تکراری نمیتوان مشکلات کشور را حل کرد.»؛ علی کریمی، نماینده انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه شریف: «آیا توان آن را دارید که نظر اکثریت را برقرار کنید؟»؛ مجتبی منگلی، نماینده دفتر تحکیم وحدت: «نباید کاری کنیم که شعار وفاق استحاله شود»؛
بهاره هادیزاده، نماینده نشریات دانشجویی: «چرا وفاق باید برای سهمخواهان جناح رقیب باشد؟»؛ مصطفی کارگر، نماینده کانونهای فرهنگی: «فرهنگ دستوربردار نیست.»؛ محمد ابراهیمی، نماینده بسیج دانشجویی: «کشور باید آماده نزاع همهجانبه باشد»؛ ابوالفضل آقایی، نماینده مجمع اسلامی دانشجویان: «آزادی، باید از شعار به عمل تبدیل شود».
خانم سخنگو در دانشگاه علامه
اما حضور فاطمه مهاجرانی در دانشگاه علامه هم حواشی خاص خودش را داشت و با تنشهایی همراه بود. در این مراسم چهار دانشجو نکاتی را مطرح کردند. یکی از دانشجوهایی که پشت تریبون قرار گرفت، از حضور افرادی با تابعیت دوگانه در دولت انتقاد کرد. دیگری نماینده انجمن اسلامی بود که این برنامه را شبیه یک رپرتاژ خبری دانست. نماینده بسیج هم در سخنرانی خود از وفاق انتقاد کرد.
آخرین نفر هم نماینده تشکلهای دانشجویی بود که خواهان آزادی دانشجوهای زندانی شد. به بهانه آنچه در روز دانشجو در دو دانشگاه صنعتی شریف و علامه طباطبایی گذشت، از امیررضا جباری عضو شورای مرکزی بسیج دانشجویی دانشگاه صنعتی شریف و علیرضا کاظمیمقدم فعال دانشجویی دانشگاه علامه طباطبایی درباره آن روز پرسیدیم و نظرشان را پیرامون فضای سیاسی دانشگاهها و آنچه مطلوبشان است جویا شدیم که در ادامه میآید.