مانع سقوط کشور شویم

امروز به نقطه‌ای رسیده‌ایم که اگر رساندن کشور به پرتگاه توسط اصولگرایان را فریاد نزنیم، در قیامت مردم بر خیانت ما فریاد خواهند زد. امروز بخش مهم و وسیعی از جامعه اصولگرایی شعار ولایت را با غلظت سر می‌دهند و کاملاً خلاف فرمایشات معظم‌له می‌روند. امروز وقتی است که بگوییم انتخابات ریسمانی است برای حفظ کشور از سقوط به پرتگاه.

زمانی مسئولیتی داشتم که حسب آن موقعیت باید حذف زنان از جایگاه سیاسی کشور را در چشم‌انداز قرار می‌دادم و اجبار می‌پنداشتم مردم قدرت تشخیص ندارند. نگرانی مدعیان، کرامت زن نبود گرچه آن ادعا می‌شد، در باطن و قلب دوستان دور اما نزدیک ما این‌بود که زنان ظرفیت کافی برای حضور فعال و شاد در اجتماع را ندارند‌. در واقع، مشکل اصولگرایان تندرو کرامت زن نیست و نبوده، بلکه مشکل سلطه زنان بوده و هست.

امروز آنچه مهم است تلاش برای حفظ نظام سیاسی جمهوری اسلامی ایران از گزند بدخواهی‌هایی که ظاهر خیرخواهی دارد و پایبندی واقعی به ولی‌فقیه زمان. دود سفید اردوگاه اصولگرایان، مردم را خفه خواهد کرد. مردم امروز از تناقض عاصی شده‌اند و درد بیماری اقتصادی معیشت آنها را دوچندان کرده است. تنها برنامه اصولگرایان امروز گرفتن همه قدرت است و وحدت همه آنها که برنامه‌های مختلف و حتی متناقض دارند در‌گرفتن همه قدرت و یکدست‌سازی قدرت همگرا می‌شود.

این خالص‌سازی نیست؛ بلکه یکدست‌سازی ناخالصی‌هاست. اگر نفع گروه اقلیت در مشارکت حداقلی انتخابات است؛ نشانه روشنی است بر راه وارونه اصولگرایان از منافع ملی. تفکری تندرو در کشور ایران عزیز را در مخاطره قرار داده است و انتهای حرف اصولگرایان به این تفکر ختم‌ می‌شود. اصولگرایان اسلام را طوری که آنها را در قدرت نگه دارد، تفسیر می‌کنند و همین رویکرد، نسل جدید ما را در برهوت بی‌هویتی دینی رها ساخته است.

اصولگرایان در تصور خودشان بین «صالح مقبول» و «اصلح غیرمقبول» گیر افتاده‌اند، اما در نهایت اینطور خواهد شد که جمع صالح و اصلح‌شان برنده نخواهد بود. سعید جلیلی مدعی ادامه دولت شهید رئیسی است و پزشکیان ادامه راه دولت خاتمی. انتخاب درست در این میان، بازگشت به دولت خاتمی خواهد بود؛ گرچه عده‌ای نمی‌خواهند پزشکیان به خاتمی مرتبط شود و سودشان در معرفی پزشکیان به‌عنوان دیگری  است؛ حال آنکه اصولاً جریان اعتدال را اصولگرایان برای به حاشیه راندن اصلاحات رو کرده‌اند. اصولگرایان برای منافع ملت مطلقاً اجماع نمی‌کنند؛ ولی برای رسیدن به قدرت و تقسیم آن بزای اجماع هیچ مرزی ندارند. اصولگرایان بهتر است بین باخت و مرگ سیاسی، باخت را بپذیرند و به عقلانیت سلام کنند...