روایت معاون عراقچی از روزهای مذاکره ایران و آمریکا
معاون سیاسی وزارت امور خارجه با تاکید بر اینکه ما همیشه به دیپلماسی اعتقاد داشتیم اما دیپلماسی که در آن نظری تحمیل نشود، گفت: «در این صورت هیچکس در پی جنگ نیست و از آن استقبال هم نمیکند و همه گفتوگو برای حل اختلاف را ترجیح میدهند به شرطی که دو طرف متوجه شرایط باشند و احساس نکنند که میتوانند دیدگاه خود را تحمیل کنند.»
به گزارش هممیهن آنلاین و به نقل از ایرنا، «مجید تختروانچی» معاون سیاسی وزیر امور خارجه امروز دوشنبه ۵ آبان در چهارمین «همایش بینالمللی مطالعات ایران معاصر» درباره «ایران و جهان پس از جنگ ۱۲ روزه» گفت: ضمن قدردانی از نشست بررسی مسائل ایران معاصر گفت: درباره چرایی آغاز جنگ باید گفت، اولا نمی توان به طور دقیق گفت که چرا جنگ اتفاق افتاد و اینکه با قطعیت یک سناریو قبول کنیم و لاغیر نه از نظر علمی و نه تاریخی درست نخواهد بود. وقتی دولت آقای ترامپ سرکار آمد در نامهای به مقام معظم رهبری پیشنهاداتی داد که فارغ از لحن او و اینکه با همان لحن پاسخ داده شد، پیشنهاد داده بود مذاکراتی را شروع کنیم و اگر به نتیجه نرسیم جنگ خواهد شد. ما در پاسخ خود مذاکرات غیرمستقیم را پذیرفتهایم در حالی که آنها مذاکره مستقیم میخواستند. اینکه چرا ما مذاکرات مستقیم را نپذیرفتم دلایل خود را دارد.
معاون سیاسی وزیر خارجه ادامه داد: اگر دو طرف از موضع برابر باشند و به این نتیجه برسند که در فضای آرام موضوع را پیش ببرند، گفتوگوی مستقیم بهتر و سریعتر است اما درباره آمریکا چنین نبود و نیست. هم از متن نامه و هم رویکرد مقامات مختلف آمریکا مشخص بود که احساس میکنند با آمدن ترامپ همه دنیا نیازمند وی است و او باید شرایط همه دنیا را تعیین کند. در چنین شرایطی تصمیم گرفته شد که پاسخ داده شود اما مذاکرات غیر مسقیم باشد.
مجید روانچی ادامه داد: آمریکا پیام خود را از طریق امارات رساند اما ما بنا به دلایلی از طریق عمان پاسخ دادیم. مذاکرات آغاز شد و ما پنج دور مذاکره کردیم و دو روز مانده به دور ششم جنگ آغاز شد و همه متعجب شدند. این موضوع موجب تعجب همه جامعه بینالملل و کشورهای مختلف از جمله خبرنگاران آمریکایی هم بود. در طول مذاکرات آنها از ابتدا در باغ سبز نشان داده و اعلام کردند آماده همکاری هستند و تصور کردند صرفا با زبان بازی وارد شدند و تصور کردند با این شیوه میتوانند به اهداف خود برسند.
معاون وزیر خارجه با اشاره به اینکه آنها انواع و اقسام روشها را پی گرفتند، خاطرنشان کرد: ابتدا گفتند غنیسازی صفر و بعد که ایران مخالفت میکرد، موضوع دیگری مطرح میکردند و به اصطلاح یکی به نعل و یکی به میخ میزدند. سپس به این نتیجه رسیدند که در مذاکرات نتوانستند به اهداف خود برسند و به زور متوسل شدند. در مذاکرات ما انتظار نتیجه سریع نداشتیم، در مذاکرات بینالملل فرازو نشیب و بالا پایین زیاد است. ما هم معتقد نبودیم در این ۵ دور مذاکرات خیلی خوب یا خیلی بد پیش میرود اما معتقد بودیم با همه فرارونشیبها میتوان با دیپلماسی و گفتوگو به نتیجه رسید.
روانچی با تاکید بر اینکه ما همیشه به دیپلماسی اعتقاد داشتیم اما دیپلماسی که در آن نظری تحمیل نشود و حالت برابر باشد، ادامه داد: در این صورت هیچکس در پی جنگ نیست و از آن استقبال هم نمیکند و همه گفتوگو برای حل اختلاف را ترجیح میدهند به شرطی که دو طرف متوجه شرایط باشند و احساس نکنند که میتوانند دیدگاه خود را تحمیل کنند. یکی از دلایل جنگ این بود که آنها نتوانستند به خواسته های نامشروع خود دست یابند، آنها با حربههای تطمیع و تهدید نتوانستند به چیزی که میخواستند دست یابند.