موضع ما و موضع پارسازاده/درباره عکسی از وزیر نیرو در آیین افتتاحیه

عباس علی‌آبادی در خلال آیین افتتاح طرح‌های فاضلاب شهر لواسان، جنگلبان و امام‌زاده داوود، در مقام یک ناصح خطاب به مردم فرموده است «چو دخلت نیست خرج آهسته‌تر کن...» و همچنین اضافه کرده است الان آب هم نیست، باید آهسته مصرف کنیم، تا دوام بیشتری داشته باشیم.

واقعیت این است شخص نگارنده این روزها زیاد به یاد آقای وزیر می‌افتد. یعنی هر بار که می‌خواهم ماشینم را از پارکینگ بیرون بیاورم و نمی‌توانم، هر بار که به جای آسانسور پله‌ها را پیاده گز می‌کنم، هر بار که در گرمای سوزان تابستان در خلوت و جلوت عرق می‌ریزم و...

یاد و خاطره ۲۰ هزار مگاواتی که قرار بود آقای وزیر تا پایان سال ۱۴۰۳ به چرخه برق کشور اضافه کند رهایم نمی‌کند. فارغ از اینکه خشکسالی یک پدیده طبیعی است، فارغ از اینکه مصرف بی‌رویه اساساً کار خیلی بدی است و هر کس که ذره‌ای شعور و انصاف داشته می‌فهمد که آب کم است و می‌داند که شرایط سرزمینی ایران برای این شکل مصرف ساخته نشده است و هزار جور از این نباید‌ها.

اما، جناب وزیر واقعیت این است شعری که حضرتعالی خواندید وقتی مصداق دارد که شما به عنوان ناصح آینده‌دان خیلی قبل‌تر از این روزها که با مشکل پنجه به پنجه شویم روزهای تیره را نشان‌مان می‌دادید.

توجه بفرمایید که سعدی هم در همان حکایت مشهور وقتی «پارسازاده» را نصیحت می‌کرد که آن شازده غرق در نعمت بود. حرف سعدی این بود که ای جوان که فسق و فجور آغاز کردی و منکری را نکرده و مسکری نخورده نگذاشتی بدان و آگاه باش که این پول و نعمت و تو بخوان آب روزی ته می‌کشد.

اما آقای وزیر موضع پارسازاده و موضع ما کمی با هم فرق دارد. اول اینکه ما هم الان در وضعیت بحرانی به سر می‌بریم و ثانیاً حضرتعالی فعلاً متولی آب و برق کشور هستید و اگر قرار به نصیحت کردن هم بود خیلی زودتر از این روزها باید به این مهم می‌پرداختید. 

 عکس: محمد رضا بلندی

به کانال تلگرام هم میهن بپیوندید