در وطن خویش غریب/سفرنامه ابوموسی «قسمت چهارم»
با اینکه امنیت و آرامش در جزیره در سطح بالایی برقرار است اما شخصاً بعد از ورود احساس عجیبی دارم. حس کسی که در وطن خویش غریب است. در سطح جزیره خبری از رنگ و بوی زندگی نیست.
کسی در ابوموسی مجلس عروسی به پا نمی‌کند. کسی در ابوموسی به خاک سپرده نمی‌شود. در ابوموسی اسب و استر دوام نمی‌آورند. سگ در ابوموسی دیوانه می‌شود و خودش را به در و دیوار می‌کوبد. این‌ها و خیلی حرف‌ها و درددل‌های دیگر را اهالی ابوموسی می‌گفتند.
همه چیز از سال ۱۳۹۱ شروع شد. بعد از سفر رئیس‌جمهور وقت محمود احمدی‌‌نژاد به جزیره ابوموسی شیخ‌نشین امارات واکنش نشان داد. واکنش‌های آن روز از جنس همین حرف‌ها و ادعاهای این روزها درباره حق مالکیت ایران بر جزایر ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک بود. تا آن روز سفر به ابوموسی برای مردم عادی امکان‌پذیر نبود.
تنها نظامی‌ها (جهت ماموریت) یا اشخاصی که دارای کار مشخص و افراد ساکن، حق ورود به ابوموسی داشتند. کسانی هم که از طرف فرد یا ارگان و نهادی دعوت می‌شدند چیزی شبیه ویزا یا رد شدن اسم در فرمانداری نقطه ورودشان می‌شد. در جزیره هم ایرانی‌ها و هم اماراتی‌ها زندگی می‌کنند.
بیشتر امکانات جزیره در قسمت ایران است و تنها پرچمی که در ابوموسی افراشته است پرچم ایران است. دولت ایران در همان سال ۹۱ بعد از واکنش امارات، تصمیم گرفت ابوموسی را قطب گردشگری کند.
اتفاقاً من در همان سال به همراه تعدادی خبرنگار به این جزیره آمدم. جزیره بکر و دست‌نخورده‌ای که آب ساحلش مثل اشک چشم تمیز است و از اوایل پاییز تا اواسط بهار آب و هوای دلنشینی دارد.
از آن روز تا به حال ۱۲ سال می‌گذرد. وقتی برای دومین بار به ابوموسی پا گذاشتم هیچ نشانی از پیشرفت در جزیره ندیدم. در این دوازده سال نه‌تنها ابوموسی قطب گردشگری نشده که به نظرم خیلی از ساختمان‌هایی که آن روزها سر پا بودند، امروز فرسوده و در بسیاری موارد نابود شده است.
با اینکه امنیت و آرامش در جزیره در سطح بالایی برقرار است اما شخصاً بعد از ورود احساس عجیبی دارم. حس کسی که در وطن خویش غریب است. در سطح جزیره خبری از رنگ و بوی زندگی نیست. معاشرت مردم در سطح می‌ماند و خیلی عمیق نمی‌شود و...
این روزها در خبرها آمده که ورود به ابوموسی برای عموم آزاد است. اما این آزادی به معنای آن آزادی که تصور می‌کنید نیست. چنانچه تصمیم بگیرید به ابوموسی سفر کنید باید با استانداری هرمزگان یا فرمانداری ابوموسی تماس بگیرید و در لیست ورودی نام‌نویسی کنید.
بعد خودتان را به بندرعباس یا بندر لنگه برسانید و بعد از هماهنگی با کشتی یا هواپیما وارد جزیره شوید.
ادامه دارد...
