سیاستهای تشویق دولت به حاشیهنشینی
ملک فاضلی، نماینده سراوان: فقط ۵ درصد بودجه به مناطق محروم اختصاص دارد
ملک فاضلی، نماینده سراوان: فقط ۵ درصد بودجه به مناطق محروم اختصاص دارد
شرق و غرب ندارد، از دیرباز این مرزنشینان بودند که بخشی از امنیت را برقرار میکردند و هنوز هم به این امر خطیر مشغولند. اما در طول سالهای گذشته به توسعه این مناطق بیتوجهی شده و ساکنانش آنقدر طعم فقر و گاه فلاکت را کشیدهاند که عطای نداشته مرزنشینی و تعصب به شهرهایشان را به لقایش بخشیده و در حال مهاجرت به شهرهای بزرگتر هستند؛ آنهم به تمنای شغل و حداقلهای زندگی. ملک فاضلی، نماینده سراوان و مهرستان درباره مهاجرت سیستان و بلوچستانیها به هممیهن گفت: «استان سیستان و بلوچستان ۴۰۰ کیلومتر مرز با پاکستان دارد، یک زمانی سراوان بهترین شهر سیستان و بلوچستان بود و سابقه ۲۵۰۰ سال حکمرانی محلی را در استان داشت.»
او با بیان اینکه وقتی از پتانسیل مثبت شهرستانها استفاده نشود، مهاجرت صورت میگیرد، افزود: «اولین شکل مهاجرت در مناطق محروم به دلیل نبود آب و خشک شدن قناتهاست. جامعه کمسواد اول آب را میبیند. بنابراین باید آب را در این مناطق مدیریت کرد. دومین مسئلهای که باعث مهاجرت میشود، نبودن راههای ارتباطی و پس از آن نبودن اشتغال، آموزش و سرانههای بهداشتی و سلامت است.»
ملکفاضلی تاکید کرد: «اگر این چهار مسئله مهم -آب، راه، آموزش و سلامت- در مناطق کمبرخوردار تامین شده و اشتغالی در حد معقول فراهم شود، از حاشیهنشینی در شهرهای بزرگ و کلانشهرها پیشگیری میشود. در حال حاضر کشور دچار معضل حاشیهنشینی است. اقدامات دولت در اصلاح حاشیهنشینی نیز تشویقی برای حاشیهنشینی است. وقتی یک روستایی به شهر مهاجرت میکند، اول در آلونکی اسکان پیدا میکند و پس از سه، چهار سال صاحب خانهای میشود که به اندازه کل روستا ارزش دارد. بنابراین روستاییان تشویق میشوند که مهاجرت کنند و حاشیهنشین شوند، اما بعد از چند سال صاحب چنین خانهای میشوند.»
او با اشاره به اینکه باید به صورت اساسی به این فرآیندها پرداخت، افزود: «باید روستاها آباد بماند تا تهرانی به وجود نیاید که الان جهنمدره است. طبق مصوبه مجلس ۴۰درصد بودجه سال ۱۴۰۱ به پایتخت اختصاص یافته است. ۴۰ درصد دیگر متعلق به چهار شهر بزرگ کشور، ۱۵ درصد متعلق به شهرهای دیگر است و فقط ۵ درصد بودجه به مناطق محروم و شهرهای دورافتاده اختصاص دارد. با توجه به این شرایط حتما مهاجرت شکل میگیرد و تنها راه چاره آن اصلاح منابع جهت پایداری جمعیت است.»
ملکفاضلی با اشاره به افرادی که در سیستان و بلوچستان فاقد شناسنامه هستند، گفت: «آماری از افراد فاقد شناسنامه وجود ندارد، چون در سطح استان پراکنده هستند. دو علت هم برای نداشتن شناسنامه این افراد وجود دارد.
حدود ۶۰ سال پیش که توسعه در ایران وجود نداشت، کمپانی هند شرقی در پاکستان راهاندازی و شغل ایجاد شد. به همین دلیل تعداد زیادی از ساکنان سیستان و بلوچستان به پاکستان مهاجرت کردند. فرزندان آنها که در پاکستان به دنیا آمدند، فاقد شناسنامه بودند و به ایران بازگشتند. جمعیتی بالغ بر یک میلیون در کراچی با افتخار میگویند که ایرانی هستند. این افراد با توسعه در ایران شوق برگشت به ایران دارند.»
او درباره علت دوم نداشتن شناسنامه افراد در استان سیستان و بلوچستان افزود: «بسیاری از روستاهای سیستان و بلوچستان مالرو هستند و ارتباطی با شهرهای دیگر ندارند. ساکنان این روستاها هم به دلیل نبود ارتباط فاقد شناسنامه هستند. وظیفه ماست که موضوع نداشتن شناسنامه را حل کنیم و با دیدگاه مثبت سراغ افرادی برویم که پدربزرگشان ایرانی بوده است.»