روز جهانی عدالت بینالمللی
در هفدهم ژوئیه ۱۹۹۸ اساسنامه دیوان کیفری بینالمللی در شهر رم، به تأیید نمایندگان ۱۲۰ دولت رسید.

در هفدهم ژوئیه 1998 اساسنامه دیوان کیفری بینالمللی در شهر رم، به تأیید نمایندگان 120 دولت رسید. برای یادآوری این رخداد که جامعه بینالمللی سالها در انتظار آن بود، چنین روزی را روز جهانی عدالت بینالمللی نام نهادند. با تأیید این اساسنامه، نخستین دیوان کیفری دائمی برای تعقیب و مجازات عاملان جنایات بینالمللی پس از تصویب 60 کشور در اول ژوئیه 2002 میلادی تأسیس شد.
این دیوان، نهادی است مستقل که به هیچ دولت و تشکیلاتی وابسته نیست و مقر آن در شهر لاهه است. ضرورت تشکیل چنین نهادی پس از پایان دو جنگ جهانی احساس شد. با برگزاری محاکمات نورنبرگ (1945) و توکیو (1946)، بسیاری از سران و رهبران آلمان نازی و ژاپن به اتهام جنایات جنگی و جنایات علیه بشریت، تحت پیگرد قرار گرفتند و به مجازات رسیدند. اتفاقاتی نیز که در دهه ۱۹۹۰ در یوگسلاوی و رواندا رخ داد، جامعه بینالمللی را متقاعد کرد که مصونیت از تعقیب سران کشورها، عارضهای است که صلح و امنیت جهانی را به مخاطره میافکند و با تاسیس دیوان کیفری، کوشیدند این نقیصه را رفع کنند.