انعقاد عهدنامه مجمل

دربار قاجار و شخص فتحعلی‌شاه به نتایج عهدنامه فینکنشتاین میان ایران و فرانسه، به‌خصوص در تضعیف روسیه تزاری بسیار خوشبین بودند. با این همه با انعقاد قرارداد تیلسیت میان روسیه و فرانسه تحت حکومت ناپلئون، این ذهنیت در پادشاه ایران شکل گرفت که فرانسویان در عمل، قول‌هایشان به ایران را زیر پا گذاشته‌اند.

در ایجاد چنین ذهنیتی انگلیس‌ها نیز نقشی موثر داشتند و بدین‌ترتیب بعد از آن، دیپلماسی قاجارها به سوی بریتانیا گرایش پیدا کرد و زمینه برای انعقاد قراردادی با این کشور که به عهدنامه مجمل شهرت پیدا کرده است، فراهم شد. طبق این عهدنامه مودت که در 21 اسفندماه 1187 خورشیدی امضاء شد، اتحاد همیشگی دو دولت ایران و بریتانیا اعلام شد و ایران تعهد داد که همه قراردادهای خود با سایر دول اروپایی و مجوزهایی که بدان کشورها برای عبور از خاک ایران برای حمله به هندوستان داده است را لغو کند. در مقابل دولت انگلستان نیز پذیرفت که هرگاه دولت‌های اروپایی به ایران حمله کنند، نیروی نظامی در اختیار ایران قرار دهد یا به ایران کمک مالی کند.

به کانال تلگرام هم میهن بپیوندید