شاعر دشتستان
زندگی شاعری او از دهه‌ی ۳۰ شروع شد، دقیق‌ترش ۱۳۳۳ بود که منوچهر آتشی شروع به سرودن شعر کرد و خیلی هم طولی نکشید که در میان شاعران مطرح معاصر جایگاهی یافت.
زندگی شاعری او از دهه‌ی 30 شروع شد، دقیق‌ترش 1333 بود که منوچهر آتشی شروع به سرودن شعر کرد و خیلی هم طولی نکشید که در میان شاعران مطرح معاصر جایگاهی یافت. او در 1310 در دشتستان بوشهر متولد شد. در سال ۱۳۱۸ به مکتب‌خانه رفت و در همان سال‌‌ها قرآن و گلستان سعدی را یاد گرفت، ولی به‌دلیل شورشی که در آن شهر شد سال دوم را تمام نکرده از کنگان به بوشهر رفت بعد از چند سال تحصیل دلش برای روستا تنگ شد و با مخالفت‌‌هایی که وجود داشت دست مادر، دو برادر و خواهرش را گرفت و به روستا بازگشت.
او در چاهکوه بود که با عشق آشنا شد و اولین شعرهایش نیز مربوط به همین دوران است. اولین مجموعه شعر آتشی، با عنوان «آهنگ دیگر» در سال ۱۳۳۹ در تهران چاپ شد و پس از این مجموعه، دو مجموعه دیگر با نام‌های «آواز خاک» و «دیدار در فلق» انتشار یافت. این شاعر از دهه‌ی 40 تا 60 به سبک نیمایی شعر می‌سرود اما در سال آخر عمرش به شعر سپید روی آورد. از این شاعر که در 29 آبان‌ماه 1384 درگذشت، 14 دفتر شعر مانده است.
