پناهنده‌های آواره و رنجدیدگان اسیر
عباس عظیمی، نویسنده‌ی افغانستانی‌تبار مقیم ایران است که در شهر اراک زاده شد. عظیمی، جوانی ۲۸ ساله است و جزو استعدادهای جدید دنیای داستان‌نویسی به‌شمار می‌آید.
داستان‌های کوتاه او در مدت‌زمان کوتاهی توانست منتخب جوایز ادبی «جمالزاده» و «ارغوان» شود. کتاب «گاهی به قبرها هم نگاه کن»، نخستین مجموعه داستان اوست. او در این کتاب از آوارگی، ترس، انتظار، تنهایی، جنگ، دلتنگی و مرگ می‌نویسد. شخصیت‌های این کتاب، افغانستانی هستند؛ افغانستانی‌هایی که عمدتاً کارگرانی مهاجر، پناهنده‌های آواره و رنج‌دیدگانی اسیرند. در این کتاب، مخاطب از درون با آدم‌ها مواجه می‌شود و صدای ذهن‌شان را می‌شنود. نخ پیوند این داستان‌ها همین مواجه‌شدن است. عباس عظیمی، راوی موقعیت‌های سهل و ممتنع است؛ گزارشگر یک روان زخم‌دیده. شاید بتوان به تعبیری دیگر، این مجموعه را «موقعیت هول» نامید. کتاب «گاهی به قبرها هم نگاه کن»، نوشته‌‌ی عباس عظیمی در ۱۳۲ صفحه، با قیمت ۱۵۵ هزارتومان توسط انتشارات چشمه منتشر شده است.
گاهی به قبرها هم نگاه کن
نویسنده: عباس عظیمی
انتشارات: چشمه
