استاد بی‌بدیل تارنوازی
جلیل شهناز، استاد بی‌بدیل تارنوازی ۲۷ خردادماه سال ۱۳۹۲ بر اثر بیماری و کهولت سن، در ۹۲ سالگی درگذشت اما نام و یاد او همواره در بین اهالی موسیقی به نیکی یاد می‌شود تا جایی که نامش با القابی چون شهنواز و خداوندگار تارنوازی عجین شده است.
تسلط جلیل شهناز بر ردیف بر کسی پوشیده نیست. تسلط او بر ردیف به‌خصوص در آلبوم‌های «عطرافشان» و «شهنواز» مشهود است، اما نکته حائزاهمیت در نوازندگی جلیل شهناز جمله‌بندی‌های آوازی است تا جایی که محمدرضا شجریان نوازندگی شهناز را به شعر تشبیه می‌کند، شعری که از چنان انسجام و وحدتی برخوردار است که همواره شنونده را تشنه نگه می‌دارد.
شهناز هنرمندی بسیار مردمی بود و با این‌که مهارت بسیار زیادی در تارنوازی، ردیف‌آوازی و بداهه‌نوازی داشت با خوانندگان بسیاری کار کرد؛ خوانندگانی که تا قبل از همکاری با جلیل شهناز خوانندگان مطرحی نبودند و این نشان از تواضع و فروتنی جلیل شهناز در عین شایستگی‌های فراوان هنری اوست.
