حمیدرضا صالحی دبیرکل فدراسیون صادرات انرژی و صنایع وابسته:
دولت نمیخواهد از برق دستوری خارج شود
حمیدرضا صالحی، دبیرکل فدراسیون صادرات انرژی و صنایع وابسته توضیح میدهد: به نظر میرسد که ذینفعانی وجود دارند که نمیخواهند از این صنعت پرسود خارج شوند و دلیل همه مشکلات نیز همین است. بدنه دولت علاقهمند نیست از اقتصاد برق و اقتصاد دستوری خارج شود.
همه کارشناسان و فعالان یکصدا معتقدند که دخالتهای بیحد و حصر دولتها مسبب وضع موجود است و تا زمانی که دولت دست از این سیاستها برنداشته و اجازه ندهد که مردم خودشان با یکدیگر به توافق برسند، مشکلات کشور حل نمیشود. حمیدرضا صالحی، دبیرکل فدراسیون صادرات انرژی و صنایع وابسته در همین باره توضیح میدهد: به نظر میرسد که ذینفعانی وجود دارند که نمیخواهند از این صنعت پرسود خارج شوند و دلیل همه مشکلات نیز همین است. بدنه دولت علاقهمند نیست از اقتصاد برق و اقتصاد دستوری خارج شود.
نظر شما درباره قطع برق صنایع این بار در زمستان چیست؟ گزارش وزارت نیرو توضیح میدهد که توزیع سوخت کاهش یافته اما یک گزارش دیگر از شرکت پخش و پالایش ادعا دارد سوخترسانی افزایش هم یافته است...
با توجه به سرد شدن هوا امسال گاز کمتری به نیروگاهها تحویل داده شد و من علت را نمیدانم ولی به هر حال ذخیره و سرمایهگذاری انرژی در ایران خیلی کمتر از سال قبل بود. پیشبینی میشود در زمستان این روند تشدید هم بشود. به جز این، مفهوم نگرانکننده آن است که رشد صنعتی مختل شده و این بدترین آسیب کمبود انرژی است. موانع زیادی برای رشد صنعتی هست و اگر ما به رشد اقتصادی بها میدهیم باید صنعت و توسعه صنعت را ارزشمند بدانیم. زیرساخت اصلی توسعه صنعت انرژی است و به نظر نمیرسد دولت تمرکزی در این بخش داشته باشد.
دستاندازهای بخش انرژی کدام عوامل هستند؟
در جایی که ما میتوانیم با آوردن پنلهای خورشیدی روی سقف سولهها بخشی از کمبود برق صنایع را جبران کنیم، وام ریالی به صنایع اختصاص داده نمیشود این در حالی است که برای مصارف دیگر وام به راحتی در اختیار صنایع قرار میگیرد. همین منجر میشود صنعت در تله طبیعی و استفاده از منابع طبیعی گیر کند. وقتی زیرساخت انرژیهای تجدیدپذیر ایجاد نمیشود، چگونه برق را تجدید پذیر کنیم؟
چیزی که مشخص است اینکه دولت دیگر توانایی تامین برق صنایع و بخش خانگی را ندارد چون یکی از سیاستهای دولت چهاردهم این بود که مشترکان خانگی خاموشی را تجربه کنند تا صنایع بتوانند همچنان به تولید خودشان ادامه بدهند. سوالی که دارم این است که طبق قانونی که صنایع را ملزم میکرد 20 درصد برق خود را از بخش دولتی بخرند، میتوان مشکلات انرژی کشور را حل کرد؟
بخش خصوصی میتواند برق مورد نیاز صنایع را با قیمت تمامشده خودش تامین کند و پاسخ مثبت است. ما فعالان صنعت برق اعلام کردهایم که دولت میتواند از ما کمک بگیرد اما باید قوانین مربوط به این بخش را اصلاح کند. دولت بایستی اجازه بدهد که این اتفاق رخ دهد. یک زنجیره که دولت خودش فروشنده، مالک همه صنایع باشد و تامینکننده برق باشد نمیتواند کمکی به اقتصاد کشور کند.دولت چهاردهم و دولت سیزدهم در سالهای اخیر هم تلاشهایی داشتند که از قیمتگذاری برق خارج شده و تبدیل به رگولاتور شوند اما این اتفاق رخ نداد.
ما میدیدیم بهرغم تاکید دولت بر این مسئله هرگز چنین نشد. به نظر شما دلیل چیست؟
دولت کنترل و قیمتگذاری میکند و اجازه نمیدهد عرضه و تقاضا به بازار شکل دهند. به نظر میرسد دولت تمایل دارد هم خودش تاجر باشد و هم فروشنده و هم برداشتکننده سود؛ و همزمان تعیینکننده هم باشد. اقتصاد امروز به عنوان محصول این تفکر منجر شده مردم و دولت همه به دردسر بیفتند و به نظر میرسد که ذینفعانی وجود دارند که نمیخواهند از این صنعت پرسود خارج شوند و دلیل همه مشکلات نیز همین است. بدنه دولت علاقهمند نیست از اقتصاد برق و اقتصاد دستوری خارج شود.
این ذینفع کیست؟
به نظر من افرادی که از این رانت استفاده میکنند. البته دولت چهاردهم یک قدرت معنوی مالکیتی ایجاد میکند. اگر صنعت مخابرات را به یاد بیاورید، و یادتان باشد سیمکارت در سالهای قبل چقدر گران بود به خوبی متوجه نقش دولت در نظام دستوری میشوید. به محض اینکه دولت خود را از این صنعت کنار کشید، سیمکارت و تلفنکشی و مخابرات همگی ارزان شدند. دولت هنوز مابین تولیدکننده و مصرفکننده سنگاندازی میکند و علت همه مشکلات هم همین است.