سیدمرتضی حاجی آقامیری عضو هیئت نمایندگان اتاق ایران تاکید کرد:
لزوم ایستادگی در برابر دولت
یکی از افرادی که از همان ابتدای حواشی انتخابات ریاست اتاق ایران، معتقد بود نمایندگان بخش خصوصی باید از رای خود دفاع کنند تا راه هرگونه اقدام غیرقانونی و فراقانونی را برای دولت ببندند، سیدمرتضی حاجی‌آقامیری بود. او می‌گوید: «اگر اتاق در برابر اقدامات زیاده‌خواهانه دولت مقاومت نکند، تا پایان دوره دهم، چیزی از اتاق باقی نمی‌ماند.»
*موضع بخش خصوصی در برابر ابطال انتخابات اتاق آبادان چیست؟
اقدام جدید دولت، کاملاً قابل پیش‌بینی بود. دولت به قانون پایبند نیست و از هیچ اقدامی برای به کنترل درآوردن نهادی مدنی مانند اتاق بازرگانی، ابا ندارد. دلیل اینکه ما معتقد بودیم هیئت‌رئیسه و اتاق بازرگانی ایران نباید در برابر دولت قد خم کنند نیز همین بود؛ ما مطمئن بودیم که دخالت‌های دولت به همان جا ختم نمی‌شود. دولت بعد از اینکه موفق شد رئیس اتاق را عوض کند، حدود یک‌ماه‌ونیم در فضایی ماه‌عسل‌گونه با بخش خصوصی بود و مدام جلسات شورای گفت‌وگو برگزار می‌کرد تا نشان دهد ارتباطش با اتاق خوب است اما این‌طور نبود.
*هیئت نمایندگان هشداری به هیئت رئیسه نداد؟
ما بارها به هیئت رئیسه گفتیم که اگر امروز کوتاه آمدید و فردا دوباره مسئله جدیدی در دستور جلسه شورای نظارت گذاشتند، چه کنیم؟ همین اتفاق هم افتاد. اکنون با چند اقدام غیرقانونی جدید شورایعالی نظارت مواجه شدیم.
*و این اقدامات چیست؟
اولین اقدام غیرقانونی شورایعالی نظارت، ابطال انتخابات اتاق آبادان است. بعد از 9 ماه از برگزاری انتخابات، یعنی زمانی که انتخابات تایید و اعتبارنامه‌ها صادر شده، حالا به دلیل فشار یک نماینده مجلس، شورایعالی نظارت که حق چنین کاری ندارد، حکم به ابطال انتخابات اتاق آبادان داده است.
موضوع دیگر هم اینکه این دولتی‌ها متوجه شده‌اند رای تشکل‌ها در خدمت آنان نیست و به همین دلیل هم می‌خواهند تعداد تشکل‌ها را در اتاق ایران کم کنند. بهانه‌های آنان برای کاهش تعداد این تشکل‌ها واهی است. مثلاً در قانون اتاق بازرگانی آمده که هیئت نمایندگان اتاق ایران، عبارت است از هیئت نمایندگان اتاق‌های شهرستان‌ها، سندیکاها و تشکل‌ها. زمانی که این قانون نوشته شد همه تشکل‌ها، اتحادیه و سندیکا بودند. به اتحادیه‌ها اعلام کردند که اسم فارسی بر تشکل خود بگذارند و آنان هم اسم خود را به انجمن تغییر دادند. کنفدراسیون‌ها، فدراسیون‌ها، مجمع‌ها و خانه صنعت همگی تشکل هستند. دولتی‌ها می‌خواهند به بهانه اینکه در قانون خیلی سال پیش اتحادیه و سندیکا را جزو اتاق ایران بود هر تشکلی که اتحادیه و سندیکا نیست را از هیئت نمایندگان حذف کنند. این در حالی است که در قانون بهبود محیط کسب و کار، ساماندهی تشکل‌ها بر عهده اتاق بازرگانی است و مسئولیت آن به اتاق سپرده شده است. بنابراین شورای نظارت حق ورود به این مسئله را ندارد.
*اگر خاطرتان باشد زمانی که ماجرای حواشی ریاست اتاق نقل همه رسانه‌ها شده بود، عده‌ای توصیه می‌کردند که اگرچه آقای سلاح‌ورزی منتخب برحقی است اما باید فداکاری کند تا اتاق در تقابل با دولت تبدیل به یک نهاد بوروکراتیک تشریفاتی نشود. اکنون پاسخ اتاق به چنین اظهارنظری درباره ماجرای اتاق آبادان و مسئله تشکل‌ها چیست؟
من معتقدم که هر قدمی که اتاق بازرگانی در برابر زیاده‌خواهی‌های دولت انحصارطلبی مانند دولت سیزدهم، کوتاه بیاید، دولت پیش‌تر می‌آید. از آن‌جایی که در ماجرای ریاست حسین سلاح‌ورزی حق با ما بود، باید ایستادگی می‌کردیم تا این اقدامات تبدیل به یک رویه نشود. اکنون شورایعالی نظارت تبدیل به شورایعالی دخالت در اتاق شده که وظایف خود را فراموش کرده است.
*یعنی شورایعالی نظارت در این مدت وظایف خود را انجام نداده است؟
یکی از این وظایفی که شورایعالی نظارت باید به آن رسیدگی می‌کرد اما آن را فراموش کرده، موضوع معادل‌سازی سابقه حرفه‌ای به جای مدرک تحصیلی در کارت عضویت اتاق بازرگانی است. بسیاری از فعالان اقتصادی به‌خصوص در حوزه‌های سنتی مانند فرش و صنایع کشاورزی، دیپلم ندارند اما سابقه فعالیت بازرگانی، صنعتی و کشاورزی دارند. معادل‌سازی در سامانه جامع تجارت انجام شده و در آیین‌نامه اتاق بازرگانی نیست بنابراین احتیاج به اصلاح دارد که شورایعالی نظارت به آن رسیدگی نمی‌کند. سال گذشته به دلیل اصلاح آیین‌نامه برگزاری انتخابات به این مهم نرسید و امسال هم این شورا مشغول دعوا با اتاق بود. اکنون هم سرگرم زیاده‌خواهی‌های جدید است. البته هنوز تشکل‌ها به دردسر نیفتاده‌اند اما تداوم این آرامش نیاز به پایداری رئیس و دو نایب‌رئیس اتاق که عضو شورایعالی نظارت هستند، دارد.
*نتیجه این مجموعه‌دخالت‌ها در بخش خصوصی چه خواهد بود؟
ماجرای اتاق آبادان حتی از تغییر رئیس اتاق ایران هم بدتر بود. اتاق ایران مسئول این است که با توسل به قانون، پلمب اتاق آبادان را فک کند زیرا باید در برابر زیاده‌خواهی دولت ایستاد. اگر اتاق در برابر این رفتارهای دولت پایداری نکند، تا آخر این دوره، چیزی از اتاق نمی‌ماند.
*آیا در اتاق اراده‌ای برای ایستادگی در برابر دولت وجود دارد؟
من معتقدم گفت‌وگو بین هیئت‌رئیسه و هیئت‌نمایندگان درباره این مسئله حتماً باید در همین ابتدای سال شکل بگیرد. از آن‌جایی که هیئت رئیسه، مجری مصوبات هیئت نمایندگان است و من این اراده را در هیئت نمایندگان می‌بینم، زمینه برای ایستادگی پایدار در برابر زیاده‌خواهی‌های دولت وجود دارد. باید دید هیئت رئیسه چگونه از این اراده استفاده می‌کند. بسیاری از افرادی که زمانی معتقد بودند با کنار رفتن حسین سلاح‌ورزی مشکلات اتاق هم حل می‌شود، حالا متوجه اشتباه خود شده‌اند. هرچند هنوز کسانی هستند که تعامل صرف با دولت را راهکار حل مشکلات اتاق می‌بینند. اولین کارکرد اتاق، صیانت از حق فعالان اقتصادی است که لازمه آن، استقلال اتاق است. ما تعامل را نفی نمی‌کنیم. تعامل صرف و تقابل صرف، راهکار نجات اتاق نیست. دوستانی که معتقد بودند سلاح‌ورزی باید از خودگذشتگی کند و اتاق را نجات دهد، معتقد به تعامل
صرف هستند.
*نقش گروهی که خود را اپوزیسیون اتاق می‌نامند، در تمام این کارشکنی‌های دولتی چقدر می‌دانید؟
آن‌ها در همه این مدت، نقش مهمی داشتند. آن‌ها هستند که پای مجلس، دولت و نهادهای حاکمیتی را به اتاق باز کردند؛ آن‌ها که هیچ وقت رای نمی‌آوردند. آنان پای مجلس را برای تغییر قانون به اتاق باز کردند. زمانی هم شایعاتی درباره سوءاستفاده‌های مالی در اتاق مطرح کردند و منجر به اجرای طرح تحقیق و تفحص از اتاق بازرگانی شدند. طبعاً اگر نتیجه‌ای محرز شده بود همین افراد ساکت نمی‌ماندند. حتی یک‌بار آقای میرسلیم در مجلس گفته بود ما با اتاق بازرگانی کاری نداشتیم و همین دوستان شما در اتاق این‌قدر بدگویی کردند که ما توجه‌مان جلب شد. گروه اپوزیسیون همیشه شکست‌خورده حالا دوباره به موضع قبلی بازگشته است و دوباره با ریاست جدید هم سر ناسازگاری دارند. فکر می‌کنم هنوز برای حفظ اتاق بازرگانی دیر نیست و مهم‌ترین وظیفه ما در دوره دهم، حفظ استقلال اتاق است.
