از جامعه چه خبر؟

زمستان کرونایی

مینو محرز، متخصص بیماری‌های عفونی گفته است: «درگیر شدن کشور چین با زیرسویه جدید و احتمال اینکه این زیرسویه به کشور ما هم برسد، یادآور همان اتفاقی است که زمستان سال ۱۳۹۸ رخ داد. حالا هم چینی‌های ساکن ایران، اعم از تاجر و دانشجو برای تعطیلات سال نو و جشن کریسمس به چین رفته و برمی‌گردند و احتمال اینکه ویروس جدید وارد ایران شود، بالا می‌رود.» او ادامه داد: «باید در فرودگاه، عبور‌ومرورها به‌شدت کنترل شود تا از احتمال شیوع مجدد کرونا طی زمستان پیش‌رو پیشگیری شود.» اما با این وجود خبری از سیاست‌های پیشگیرانه وزارت بهداشت نیست و معلوم نیست این وزارتخانه قرار است چه محدودیت‌هایی برای پروازهای خارجی پیشنهاد دهد و در نظر بگیرد. ستادملی مقابله با کرونا اطلاع‌رسانی چندانی ندارد، جز توصیه به رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی.

زندگی سخت زنان کارگر

به اعتقاد سیمین یعقوبیان، فعال کارگری، زنان کارگر از جایگاه شایسته در کارگاه و سطح اجتماع بی‌بهره‌اند، صدای‌شان به هیچ‌جا نمی‌رسد و از حقوق اقتصادی و اجتماعی محرومند. او درباره سختی‌های جانکاه این زنان که جمعیت زیادی‌اند و در شرایط استیصال به هر شغلی تن می‌دهند، می‌گوید: «دولت هرزمان در مورد اشتغال زنان صحبت می‌کند یا راهکار می‌دهد، مُراد اصلی همان زنان شاغل در دستگاه‌های دولتی و در جایگاه‌های شغلی رسمی ا‌ست؛ اصولا هیچ نظارتی بر زندگی، معیشت و خطرهای شغلی زنان کارگر به‌خصوص در مشاغل فصلی و غیررسمی وجود ندارد.» یعقوبیان با تاکید بر اینکه «اگر برای زنان در عرصه‌ اقتصاد و اجتماع، قائل به جایگاه شایسته هستیم، نمی‌توانیم هزاران زن سرپرست‌خانوار و در معرض خطر را خط بزنیم». او می‌گوید: «زنان سرپرست‌خانوار، بدون حمایت دولتی‌ها هرروز و همیشه در معرض خطر هستند؛ از آسیب‌های جسمی و روانی گرفته تا خطر مصدومیت و مرگ. آیا وزارت کار و نهادهای مربوطه، هیچ اطلاعی از فضای کار ناایمن این زن‌ها دارند؟»

یک ایرانی در کنوانسیون مقابله با بیابان‌زایی

طیبه مصباح‌زاده، دانشیار گروه احیای مناطق خشک و کوهستانی دانشکده منابع‌طبیعی دانشگاه تهران، به‌عنوان اولین‌ایرانی به‌عضویت شورای سیاست‌گذاری علمی کنوانسیون مقابله با بیابان‌زایی سازمان ملل‌متحد (UNCCD) درآمد. به‌گزارش ایلنا، از روابط عمومی دانشگاه تهران، شورای سیاست‌گذاری علمی کنوانسیون مقابله با بیابان‌زایی سازمان ملل‌متحد در سال ۲۰۱۳ توسط کنفرانس دولت‌های عضو این کنوانسیون به‌منظور ارتباط با جامعه دانشگاهی و دریافت توصیه‌های علمی نمایندگان آنان برای تصمیم‌گیری‌های مجمع در رابطه با بیابان‌زایی، خشکسالی و تخریب اراضی شکل گرفته است. شورای سیاست‌گذاری علمی کنوانسیون مقابله با بیابان‌زایی سازمان ملل‌متحد، متشکل از ۲۵عضو اصلی و ناظر است که ۱۰نفر از اعضا درواقع ۱۰دانشمند مستقل هستند که ازطریق فراخوان عمومی توسط هیئت‌رئیسه کمیته علم و تکنولوژی کنوانسیون انتخاب می‌شوند.