پر بیم و گاه پر امید / یادداشتهایی درباره حوزههای اجتماعی در سالی که گذشت و سالی که میآید
سالی که گذشت سال بد بود. سالی که گذشت سال خوب بود. برای بررسی آنچه در سال ۱۴۰۳ در ایران گذشت، همین دوگانه کافی است؛ سالی با روزهای عجیب، سخت، پر بیم و گاه پر امید. کار برای «دانشگاه» در سالی که گذشت، مثل همیشه سخت بود اما گاه روزنههایی از نور از میان درهای آن گذشت. «محیطزیست»، روزگار بهتری را دید و در حفاظت از حیات وحش با همت فعالان، راه باریک روشنی باز شد.