آنچه در این ستون می‌خوانید، دیدگاه‌های رسانههای خارجی است که صرفا جهت اطلاع‌رسانی منتشر می‌شود و این دیدگاه‌ها موضع روزنامه «هم‌میهن» نیست.
چه شد اسرائیل رویارویی قریب‌الوقوع با ایران را رد کرد؟
کنفرانس هرتزلیا دوباره به دوران سال 2004 بازگشته است. سیل بیانیه‌های این هفته توسط مقامات اسرائیلی‌ها در کنفرانس دانشگاه ریشمن در هرتزلیا موفق شد توجه رسانههای بین‌المللی را جلب کند و روح تازه‌ای را به مواضع جنگ‌طلبانه اسرائیل بدمد. اگرچه اعلامیه‌های اسرائیل ناشی از تحولات نگران‌کننده در اردوگاه رقیب بود، اما تردید وجود دارد که نهاد امنیتی یا رهبری سیاسی اسرائیل ابعاد طوفانی را که به وجود می‌آید به درستی پیش‌بینی کرده باشند. نگرانی فزاینده در اسرائیل ناشی از دو تحول به هم پیوسته است. اول، ایران موقعیت استراتژیک خود را در منطقه بهبود بخشیده است، هم به دلیل کاهش علاقه ایالات متحده به خاورمیانه و هم به دلیل کمک‌های نظامی که تهران به روسیه ارائه می‌کند. این تغییر در جسارتی که ایران در پیشبرد پروژه هسته‌ای‌اش از خود نشان می‌دهد، آشکار است. دوم، حزب‌الله واقعاً فعالیت‌های خود را تشدید کرده است، اگرچه این نیز تا حدی به دلیل ارزیابی‌ها در بیروت است که اسرائیل مشغول خود و در آشوب داخلی ایجاد شده توسط کودتای نتانیاهو می‌بیند. این پیش‌زمینه توالی استثنایی بیانیه‌های اخیر است. سرلشکر آهارون هالیوا، مدیر اطلاعات نظامی، به حسن نصرالله، دبیرکل حزب‌الله هشدار داده که ممکن است «به اشتباهی نزدیک باشد که منطقه را وارد یک جنگ بزرگ کند.» هالیوا گفته که انفجار یک وسیله انفجاری در مگیدو در اواسط ماه مارس «یک اتفاق تصادفی نیست.» سخنان هالیوا به تنهایی کافی بود تا نرخ تبدیل «شِکِل» در برابر «دلار» از 3.66 به 3.70 برسد.
سپهبد هرتزل حلوی، رئیس ستاد نیروهای دفاعی اسرائیل، از «تحولات منفی احتمالی که می‌تواند منجر به اقدام» اسرائیل یا دیگران در ارتباط با برنامه هسته‌ای ایران شود، صحبت کرد. و یوآو گالانت، وزیر دفاع، در جریان بازدید از پایگاه نیروی هوایی هاتزور تاکید کرد که اسرائیل برای یک «هدف پیچیده، دشوار و بسیار مهم‌تر» آماده می‌شود. این سلسله اظهارات که در کمتر از 24 ساعت بیان شد، بدون شک وزرای خارجه در اروپا و ایالات متحده را بر آن داشت تا در تلاش برای رمزگشایی از آنچه که رهبری اسرائیل به دنبال آن است، از دیپلمات‌های خود در اسرائیل توضیحات فوری درخواست کنند. چه در میان مردم اسرائیل و چه در کشورهای دیگر، به سخنان یک افسر بلندپایه یونیفورم‌پوش اهمیت داده می‌شود و شنوندگان به‌راحتی متقاعد نمی‌شوند که اظهارات این مقامات صرفا برای ضبط شدن بیان شده‌اند. شدت نگرانی به حدی بود که سخنگوی ارتش اسرائیل مجبور شد عصر آن روز یک جلسه توجیهی تلفنی برای خبرنگاران برگزار کند تا توضیح دهد که اگرچه وضعیت منطقه واقعاً نگران‌کننده است، اما سخنان مقامات نظامی حاکی از جنگ قریب‌الوقوع در لبنان یا یک جنگ قریب‌الوقوع با ایران نیست. در این میان، به نظر می‌رسد که بعد شش ماه وحشتناک، رنگ به گونه‌های بنیامین نتانیاهو بازگشته است. عملیات «سپر و تیر» در نوار غزه که ارزش امنیتی درازمدت آن بسیار ناچیز است، تا حدودی عملکرد نتانیاهو را در نظرسنجی‌ها بهبود بخشید. به‌هرحال در این عملیات چند فرمانده جهاد اسلامی ترور شدند و در مقابل تلفات نیروهای اسرائیلی اندک بود و این مسئله برای شهروندان یهودی اسرائیل نشانه موفقیت عملیات ارتش است. این عملیات نظامی، و سخنان اخیر مقامات امنیتی اسرائیل، موجب انحراف افکار عمومی اسرائیل از تلاش کابینه نتانیاهو برای تغییر قوانین قضایی می‌شود. هم سازمان‌دهندگان تظاهرات و هم رهبران اپوزیسیون در کنست در تلاشند تا حدس بزنند نتانیاهو چه چیزی در آستین دارد. بنابراین پیش‌بینی می‌شود که تعداد تظاهرکنندگان در خیابان‌های تل‌آویو کاهش یابد.