آذر منصوری: این وضعیت برای آینده دانشگاه زنگ خطری جدی است

به گزارش هم‌میهن آنلاین، آذر منصوری در کانال تلگرامی‌اش نوشت: 

در ۱۶ آذر ۱۳۳۲، در زمانه ای که هنوز  غبار کودتا بر فضای کشور سنگینی می‌کرد، دانشگاه تهران به صحنه‌ای بدل شد که در آن صدای اعتراض دانشجویان با حضور نیروهای نظامی درآمیخت. پیش از ورود نماینده دولت آمریکا، طنین قدم‌های سربازان در راهروهای دانشکده فنی و زنگ‌هایی که ناگهانی و زودهنگام نواخته شدند، دانشجویان را ناگزیر به میانه حادثه کشاند. اندکی بعد، تیراندازی در همان راهروها خون سه آذر اهورایی : قندچی، بزرگ‌نیا و شریعت رضوی تصویری از دانشگاه ساخت که مطلوب استبداد نبود. جوانانی که اگرچه تنشان بر زمین افتاد، اما حضورشان در حافظه دانشگاه و تاریخ سیاسی ایران ماندگار شد.

در سال‌های پس از آن، ۱۶ آذر یاد آن سه آذر اهورایی به نمادی پایدار از مسئولیت اجتماعی دانشگاه و نقش دانشجویان در حیات سیاسی کشور تبدیل شد؛ روزی که هر نسل تلاش کرد معنای آن را از نو بفهمد تا حقیقت آن واقعه در گردوغبار سیاست گم نشود. پس از انقلاب نیز روایت‌های متعددی کوشیدند این روز را مطابق مقتضیات زمان بازتعریف کنند. 

اکنون اما با وجود این بازخوانی‌ها، پرسش بنیادین همچنان پابرجاست: دانشگاه و سیاست چه نسبتی با هم دارند و چگونه می‌توان میان این دو تعادلی سازنده برقرار کرد؟

چرا که امروز، پس از ۷۲ سال، دانشگاه با چالشی تازه و جدی روبه‌روست: متاسفانه طی سال های متمادی فشار فزاینده بر تشکل‌های دانشجویی و فضای امنیتی‌ حاکم بر دانشگاه‌ها، انگیزه را از بسیاری از تشکل‌هایی گرفته است که روزی چراغ آگاهی را روشن نگاه می‌داشتند. این تشکل‌ها که زمانی محملی برای  اندیشه‌ورزی، نقد و گفتگو و مسئولیت‌پذیری نسل جوان بودند، ادامه این روند موجب شده دانشجویان، توان و رغبت خود را برای نقش‌آفرینی از دست بدهند؛ و به باور من این وضعیت برای آینده دانشگاه و جامعه ایران زنگ خطری جدی است.

گرامی باد ۱۶ آذر؛ روزی که پس از هفتاد و دو سال، همچنان یادآور این حقیقت است که آیا بدون دانشگاهی پویا، پرسشگر و امن، آینده‌ای روشن برای این سرزمین قابل تصور است؟ 

به کانال تلگرام هم میهن بپیوندید