خالق آهنگ‌های ماندگار
۱۹ سال پیش، در چنین روزی بابک بیات درگذشت. نوازنده و آهنگسازی که آثار ماندگاری از خود به‌جای گذاشت.
19 سال پیش، در چنین روزی بابک بیات درگذشت. نوازنده و آهنگسازی که آثار ماندگاری از خود به‌جای گذاشت. بیات با نام اصلی علی‌حسین بیات زرندی‌مطلق، زاده تهران در خردادماه ۱۳۲۵ بود. از سن ۱۹ سالگی باوجود مخالفت‌‌های پدرش، فعالیت هنری را از اُپرای تهران شروع کرد. دیپلم موسیقی را از هنرستان موسیقی گرفت و چندسال بعد هم از کانادا دیپلم موسیقی جز گرفت.
بیات زیر نظر استادانی چون اولین باغچه‌بان ، ثمین باغچه‌بان و نصرت‌الله زابلی آموزش دید و بعدها دوستی‌های هنری‌اش با محمد اوشال و ایرج جنتی‌عطایی، مسیر خلاقیت و تجربه‌های موسیقایی‌اش را شکل داد. همکاری‌هایی که به خلق ترانه‌های ماندگاری همچون «غریبه»، «فریاد زیر آب» و «خاتون» ختم شد.
بابک بیات، آثار شاخصی همچون «مرگ یزدگرد»، «عروس»، «شاید وقتی دیگر» و «مسافران» را ساخت و آهنگساز بیش از ۹۰ فیلم سینمایی دیگر هم خودش بود. او ازجمله هنرمندانی بود که مهاجرت نکرد و پس از انقلاب نیز فعالیت خود را با ساخت موسیقی کاست‌ها و همکاری با شاعران بزرگ همچون احمد شاملو ادامه داد. آثار کرال و ارکسترال او، ازجمله «سرزمین خورشید»، توسط ارکستر سمفونیک تهران اجرا شد. او دو بار هم سیمرغ بلورین فجر را دریافت کرد. بابک بیات پنجم آذرماه ۱۳۸۵، بر اثر نارسایی کبدی درگذشت.
