اصلاح از دل مردم می‌جوشد، نه از فرمان بالا
اصلاح شهروند‌محور، نه یک شعار سیاسی، بلکه راهی برای بازآفرینی امید و پیوند دوباره ملت و دولت است.
به گزارش هم‌میهن آنلاین و به نقل از ایرنا، در چنین شرایطی اصلاح شهروند محور نه فقط یک ضرورت سیاسی، بلکه راهی تمدنی برای عبور از بن‌بست‌ها و رسیدن به توسعه پایدار است. اصلاح واقعی از درون می‌جوشد؛ اصلاح درون‌زا که بر پایه‌ی عقل، اخلاق و مشارکت مردم استوار است و در بیرون، تعامل سازنده با جهان و گفتگو به جای تقابل، کلید منافع ملی خواهد بود.
ایران آینده، ایران سیاست جذب است نه جبر؛ جایی که وطن، هموطن و دموکراسی مصالح تشکیل‌دهنده زیست ملی و نظام شهروند محور را تشکیل می‌دهد.
اصلاح شهروند محور، یعنی نهادینه کردن اصلاح به نفع مردم، نه به نفع قدرت. یعنی شهروند نه ابزار بلکه هدف اصلاح باشد و اصلاح نه برای دگرگونی ظاهری بلکه برای ارتقای کیفیت زندگی، رفاه، عدالت، کرامت انسانی و آزادی باشد. در این نگاه، توسعه از بالا دیکته نمی‌شود بلکه از درون جامعه و از اراده شهروندان می‌جوشد.
اصلاح در خدمت ملت، نه ملت در خدمت اصلاح
اصلاح اگر از مردم جدا شود، بی‌روح و بی‌ثمر خواهد بود. تجربه‌ی تاریخ نشان داده است که هرگاه اصلاح به دغدغه‌ی نخبگان و ساختار قدرت محدود شود، جامعه با آن احساس بیگانگی می‌کند و امید از میان می‌رود، اما زمانی که اصلاح با مشارکت، شفافیت، گفتگوی عمومی و وفاق پیوند می‌خورد، به حرکتی زنده و امیدبخش بدل می‌شود.
امروز بیش از هر زمان کشور به اصلاح در خدمت ملت نیاز دارد؛ اصلاحی که صدای عقلانیت را جایگزین فریاد تندروی کند و بر گفتگو تکیه زند و هدفش وفاق و آشتی مردم با آینده باشد. راه نجات عبور از مدار هیجان و ورود به مدار عقل و زیست شهروند محور است. گفتگو، مدارا، تعامل و سازش نه نشانه‌ی ضعف بلکه جلوه‌ی بلوغ ملی‌اند.
جامعه‌ای که به وطن، هموطن و دموکراسی باور دارد، از افراط و انزوا فاصله می‌گیرد و توان تصمیم‌گیری خردمندانه پیدا می‌کند. این همان منطقی است که از درون به خودباوری و از بیرون به احترام متقابل می‌انجامد.
توسعه پایدار شهروند محور تنها با اصلاح ساختار به دست نمی‌آید بلکه به اصلاح نگرش‌ها وابسته است.
در جامعه‌ای که مردم احساس مشارکت و مالکیت در سرنوشت خود را دارند، توسعه ریشه می‌دواند و ثبات پیدا می‌کند.
شهروند محوری یعنی پذیرش این اصل که مردم نه حاشیه‌نشین سیاست، بلکه قلب تپنده‌ی آن‌اند. اصلاح واقعی جامعه را دوپاره نمی‌کند بلکه پیوند می‌دهد؛ درون‌گرایی خردمندانه و شهروند محور و تعامل برون‌نگر برای منافع ملت دو بال آشتی ملی‌اند.
اصلاح شهروند محور همان پلی است که می‌تواند با مخرج مشترک وطن و هموطن فاصله‌ی میان دولت و ملت را کم و سرمایه اجتماعی را ترمیم و حس تعلق ملی را بازآفرینی کند.
اما این مسیر نیازمند تربیت شهروندیِ نسلی است که صدای عقل را راهی به سوی توسعه پایدار بداند. از همین رو آموزش صلح و نمایشگاه صلح و باشگاه وفاق و گفتگو و رواداری و دگر دوستی باید در نظام آموزشی ما، از مدرسه تا دانشگاه، نهادینه شود.
مدارس ما باید به کانون پرورش شهروندانی بدل شوند که وطن را نه فقط خاک بلکه خانه‌ی مشترک همه‌ی ایرانیان بدانند؛ خانه‌ای که بدون عشق به انسان، هموطن و احترام به تفاوت‌ها آباد نمی‌ماند.
لذا به همین منظور، در شهرستان ساری بنا داریم باشگاه وفاق و گفتگو و نمایشگاه صلح ایرانی را ایجاد کنیم تا دانش‌آموزان در فضایی صمیمی، مهارت گفتگو، احترام متقابل، همدلی اجتماعی، توافق، تفاهم و سازش را بیاموزند.
در حال حاضر ساخت این باشگاه در مدرسه‌ی شهید قره جه و مهد آزادی ساری در حال انجام است و هدف آن تبدیل مدرسه به مرکز ترویج صلح ناب ایرانی و توافق و وفاق است.
آینده‌ی ایران، آینده‌ی نسلی است که به جای افراط، وفاق و گفتگو را برمی‌گزیند؛ نسلی که به جای طرد، در پی فهم، همدلی و شهروند محور شدن است.
صلح و تعامل نه واژه‌هایی تزئینی، بلکه ریشه‌های ژرف در فرهنگ ایرانی‌اند؛ همان فرهنگی که همواره بر خرد و میانه‌روی، عشق به وطن و هموطن و احترام به انسان استوار بوده است. امروز بازگشت به این گوهر فرهنگی بیش از هر زمان ضروری است و اصلاح شهروند محور و باشگاه‌های وفاق و گفتگو و صلح ناب ایرانی می‌توانند مدار تازه‌ای از امید، آگاهی و اصلاح در خدمت ملت و آشتی ملی در ایران امروز باشند.
در این مسیر، شهرستان ساری می‌تواند آغازگر یک حرکت ملی باشد؛ حرکتی که از یک مدرسه در یک شهر شروع می‌شود اما اُفقش توسعه پایدار شهروند محور و صلح‌جو باشد.
