پایان نبرد پاوه
نبرد پاوه، نبردی است که طی شورش مخالفان کُرد در ایران، از ۲۳ تا ۲۸ مردادماه ۱۳۵۸ رخ داد.
نبرد پاوه، نبردی است که طی شورش مخالفان کُرد در ایران، از ۲۳ تا ۲۸ مردادماه ۱۳۵۸ رخ داد. در این نبرد چندهزار نفر از نیروهای کُرد احزاب کومله و دموکرات، به شهر پاوه حمله کرده و کوشیدند تا آنجا را تصرف کنند. در مقابل، چندصد نفر از نیروهای ژاندارمری، ارتش و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از شهر دفاع کردند و برای تقویت دفاع شهر، حدود80 نفر از نیروهای سپاه، تحت فرماندهی علی‌اصغر وصالی به مدافعان پیوستند.
تا روز ۲۸ مردادماه، برتری با احزاب کُرد بود و آن‌ها توانستند کم‌وبیش همه شهر ـ به‌جز پاسگاه ژاندارمری و پادگان سپاه ـ را تصرف کنند. این محاصره اما پس از حضور ولی‌الله فلاحی، فرمانده نیروی زمینی ارتش و مصطفی چمران، نماینده دولت موقت، برای حفظ شهر و در ادامه با حضور خلبان علی‌اکبر شیرودی شکسته شد. شیرودی به‌همراه دیگر خلبانان هوافضا ازجمله احمد کشوری، به پرواز در‌آمدند و توانستند محاصره پاوِه را بشکنند و مناطق تصرف‌شده را بازپس بگیرند. بعد از آن نیز اطلاعیه امام خمینی موجب حرکت نیروهای نظامی و نیروهای داوطلب مردمی به سمت پاوه شد.
