روز جهانی بیابان‌زدایی
بیابان‌زدایی به مجموعه کارها و روش‌هایی گفته می‌شود که پوشش گیاهی را به بیابان بازگرداند و از روند تخریب سرزمین بر اثر گسترش بیابان در مناطق خشک و نیمه‌خشک جلوگیری کند.
بیابان‌زدایی به مجموعه کارها و روش‌هایی گفته می‌شود که پوشش گیاهی را به بیابان بازگرداند و از روند تخریب سرزمین بر اثر گسترش بیابان در مناطق خشک و نیمه‌خشک جلوگیری کند.
فعالیت‌های بیابان‌زدایی در ایران از دهه ۱۳۴۰ شروع شده است و در تقویم ایران نیز روز ۲۷ خردادماه (برابر با 17 ژوئن)، روز مقابله با بیابانزایی نام‌گذاری شده است. وسعت بیابان‌‌‌های ایران حدود 32 میلیون هکتار است اما کل کشور تحت‌تاثیر بیابانزایی قرار دارد.
این پدیده به کاهش حاصلخیزی خاک و تخریب زمین در جنگل‌‌‌ها، تالاب‌‌‌ها، بیابان‌‌‌ها و زمین‌‌‌های کشاورزی انجامیده است. در دهه گذشته، مناطق تحت‌تاثیر فرسایش بادی از ۲۰ به ۳۰ میلیون هکتار افزایش یافته است.
مناطق بحرانی از ۷ میلیون هکتار به ۱۳ میلیون هکتار افزایش یافته و خسارت قابل‌توجهی به منابع زیستی، اجتماعی و اقتصادی وارد کرده است.
حدود ۷۰ درصد از جمعیت انسانی در ۱۷ استان زندگی می‌کنند که ۲۰ درصد آنها مستقیماً تحت‌تاثیر بیابانزایی قرار دارند.
مهم‌ترین عوامل تشدیدکننده بیابانزایی ایران عبارتند از: تغییر کاربری اراضی، تغییرات اقلیمی مانند خطر افزایش دما و کاهش بارندگی، افزایش جمعیت و بهره‌‌‌برداری از زمین.
