| کد مطلب: ۱۴۱۰۶

ابهامات مواضع ترامپ در قبال جنگ غزه

اظهارات ترامپ در هفته گذشته در گفت‌وگویی که با روزنامه اسرائیلی «اسرائیل هیوم» داشت به‌نظر فراتر از آن بود که جنگ چگونه باید پایان یابد. او گفت: «ما باید به صلح برسیم، این موضوع نمی‌تواند ادامه داشته باشد و این را به اسرائیل بگویم که باید خیلی مراقب باشد چون بخش بزرگی از جهان را از دست می‌دهد، حمایت‌های بسیاری را از دست می‌دهد.»

ابهامات مواضع ترامپ در قبال جنگ غزه

به گزارش هم‌میهن آنلاین:

صحبت‌های دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور پیشین آمریکا با فاکس‌نیوز درباره جنگ اسرائیل در غزه بار دیگر خبرساز شد که گفت «باید این (جنگ) را تمام کنید و این کار را سریع انجام دهید و به جهان صلح بازگردید. ما در جهان به صلح نیاز داریم.... ما در خاورمیانه به صلح نیاز داریم.»

ترامپ همچنین انتقادات دیرینه خود را از بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل مطرح کرد و گفت: «او به‌خاطر اتفاقاتی که افتاده به‌شدت ضربه خورده است. او آمادگی نداشت. او آماده نبود و اسرائیل آماده نبود.»

این اولین باری نیست که ترامپ علناً از نتانیاهو انتقاد می‌کند. پس از شکست در برابر جو بایدن در سال 2020، ترامپ به تماس تلفنی نتانیاهو به بایدن برای تبریک پیروزی‌اش اشاره کرد و با لحنی گله‌آمیز گفت از زمان ترک دفتر ریاست‌جمهوری با او صحبت نکرده، پس «گور باباش».

با این حال اظهارات ترامپ در هفته گذشته در گفت‌وگویی که با روزنامه اسرائیلی «اسرائیل هیوم» داشت به‌نظر فراتر از آن بود که جنگ چگونه باید پایان یابد. او گفت: «ما باید به صلح برسیم، این موضوع نمی‌تواند ادامه داشته باشد و این را به اسرائیل بگویم که باید خیلی مراقب باشد چون بخش بزرگی از جهان را از دست می‌دهد، حمایت‌های بسیاری را از دست می‌دهد.»

زمانی که درباره وحشت ناشی از ظهور یهودستیزی در سراسر جهان از او سوال شد، به دیدگاه عمومی نسبت به نابودی و مرگ و میر غیرنظامیان اشاره کرد. او گفت: «خب، دلیل آن این است که شما مقاومت کردید و به‌نظرم اسرائیل اشتباه بزرگی را مرتکب شد. من می‌خواستم (با مقامات اسرائیلی) تماس بگیرم و بگویم این کار را نکنید. این عکس‌ها و فیلم‌ها. منظورم فیلم‌های تکان‌دهنده از بمب‌هایی است که روی ساختمان‌های غزه می‌افتند و من گفتم این تصویر وحشتناکی است. تصویر بدی برای جهان است. جهان این را می‌بیند... هر شب ساختمان‌هایی را می‌بینم که روی سر مردم آوار می‌شوند.»  حتی زمانی که درباره حضور حماس در ساختمان‌های غیرنظامیان از ترامپ سوال شد، او گفت: «بروید و هر کاری که باید انجام دهید. اما این کار را نمی‌کنید.»

آیا منظور ترامپ این است که اسرائیل باید بمباران غیرنظامیان را متوقف کند یا اجازه ندهد تصاویری که اقدامات آنها را به جهان نشان می‌دهد، منتشر شوند؟‌ این ابهام ناظران را وادار می‌کند آنچه می‌خواهند برداشت کنند. شاید نکته هم همین باشد.

ترامپ تا اینجا میزان کمی از دیدگاه‌هایش را درباره جنگ غزه مطرح کرده؛ از احتمال آتش‌بس تا آنچه ممکن است، زمانی که جنگ در نهایت متوقف شود، اتفاق بیفتد. او دموکرات‌های ترقی‌خواهی را که خواستار آتش‌بس‌اند را «دیوانه‌هایی» خطاب می‌کند که «از اسرائیل متنفرند.» او اخیراً گفت، یهودیانی که به دموکرات‌ها رای می‌دهند از اسرائیل متنفرند و «از مذهب خود متنفرند.»

رئیس‌جمهور پیشین آمریکا درباره عملکرد دولت بایدن در اوایل مارس به فاکس‌نیوز گفت: «صادقانه بگویم آنها نرم شدند.» او اضافه کرد که اگر همچنان رئیس‌جمهور بود حملات هفتم اکتبر حماس هیچ‌وقت اتفاق نمی‌افتاد، حمله روسیه به اوکراین هم اتفاق نمی‌افتاد. او دلیل آن را توضیح نمی‌دهد اما اصرار می‌کند که کمپین فشار حداکثری ایران را «ورشکسته» نگه می‌داشت و نمی‌توانست منابع حماس را تامین کند.

پس باوجود اظهارات پراکنده ترامپ در چند هفته گذشته، آیا ما واقعاً می‌توانیم تشخیص دهیم که اگر ترامپ در انتخابات نوامبر برنده شود و در ژانویه 2025 به‌عنوان چهل‌وهفتمین رئیس‌جمهور روی کار آید، سیاست آمریکا در قبال اسرائیل و فلسطین چه خواهد بود؟ شاید بهتر باشد فراتر از توصیه‌هایش رفت و در عوض نگاهی به سابقه‌اش انداخت؛ چه در گذشته و چه در حال حاضر.

اول، در مورد اظهارات اخیر ترامپ این هشدار را باید بدهیم که هرگونه عدم سازگاری با نتانیاهو مسئله‌ای دوحزبی، به‌شکل گسترده‌ای اشتراکی و در حال رشد است. اظهارات اخیر چاک شومر، رهبر اکثریت مجلس سنای آمریکا معیار خوبی از احساسات بدنه چپ-میانه نسبت به رهبر اسرائیل است.

اظهارات ترامپ تااینجا بیشتر با احساسات بدنه راست‌گرایان نسبت به نتانیاهو همسو بوده است: خشم از اینکه دولتش در پیش‌بینی حملات هفتم اکتبر شکست خورده است. اما ترامپ و راست‌گرایان حامی اسرائیل بیشتر خشم خود را برای بایدن ذخیره می‌کنند و او را متهم می‌کنند حالا که مبارزه علیه حماس آغاز شده امکانات کافی را در اختیار نتانیاهو قرار نمی‌دهد.

علاوه بر آن، به‌نظر می‌رسد زمانی که ترامپ درباره جنگ اسرائیل و غزه از صلح صحبت می‌کند و خویشتن‌داری را هشدار می‌دهد، از سوی اطرافیانی که طی سال‌ها دور خود جمع کرده، تکذیب می‌شود.

مثلاً جرد کوشنر، داماد و مشاور سیاست خارجی در مسائل خاورمیانه و از افراد نزدیک به ترامپ در دوران ریاست‌جمهوری‌اش، روابط شخصی و دیرینه‌ای با خانواده نتانیاهو دارد. همین اواخر کوشنر در مصاحبه‌ای که با دانشگاه هاروارد انجام داد، پیشنهاد کرد پناهجویان فلسطینی می‌توانند در صحرای سینا در خارج از غزه پناه داده شوند و هیچ‌وقت بازنگردند. او همچنین گفت، فلسطینی‌ها نباید کشور خود را داشته باشند چون این «جایزه‌ای» برای تروریسم حماس است.

محفل کنونی مشاوران سیاست خارجی ترامپ شامل مایک پمپئو، وزیر امور خارجه پیشین، کیت کلاگ، ژنرال بازنشسته، جیسون میلر، مشاور کمپین، ریچارد گرنل، سفیر پیشین سازمان ملل و فرد فلایتز است که رویکرد هیچ‌کدام در مسائل سیاست خارجی صلح‌طلبانه نبوده، به‌ویژه در مورد اسرائیل و فلسطین. آن عده‌ای که هم‌اکنون احتمال دارد به‌عنوان معاون ریاست‌جمهوری 2024 انتخاب شوند که در میان آنها تولسی گابارد، تیم اسکات، سارا هاکبی، الیس استفانیک و ران دی‌سانتیس قرار گرفته‌اند، همگی حامی اسرائیل‌اند.

سابقه چهل‌وپنجمین رئیس‌جمهور در زمان صدارتش هم گواه است. اقدامات او در رابطه با اسرائیل و فلسطین را به‌هیچ‌عنوان نمی‌توان متعادل در نظر گرفت، چه رسد به خویشتن‌داری.

انتصاب دیوید فریدمن، لابی اسرائیل به‌عنوان سفیر آمریکا در اسرائیل، تصمیم برای انتقال سفارت آمریکا به اورشلیم (برخلاف قوانین بین‌المللی) و به‌رسمیت شناختن ادعاهای اراضی بلندی‌های جولان از سوی اسرائیل نشان‌دهنده هم‌راستا بودن نزدیک او با اهداف سیاسی راست‌گرایان تندرو اسرائیل و در بسیاری از موارد با مهم‌ترین حامیان مالی‌اش است.

فریدمن در صفحه کاربری خود در شبکه ایکس (توئیتر سابق) در پاسخ به اظهارات کاملا هریس که گفته بود اگر به رفح حمله شود، مردم غزه جایی برای رفتن ندارند، گفت که گزینه «مصر و دیگر کشورهای عربی» وجود دارد.

فریدمن همچنین با راه‌حل دوکشوری مخالف است و در عوض از برنامه «یهودا و سامره» حمایت می‌کند که براساس آن اسرائیل حق دارد منطقه کرانه باختری را الحاق کند. ترامپ در گفت‌وگوی خود با روزنامه هیوم گفته بود که می‌خواهد با فریدمن دیدار کند تا درباره این طرح صحبت کند.

بزرگترین حامیان ترامپ، در گذشته و حال، از حامیان سرسخت اسرائیل و ضدایرانی هستند که شامل تیم دان، برنی مارکوس و البته خانواده ادلسون است که از سال 2016 تا 2020 بیش از 424 میلیون دلار به ترامپ و حزب جمهوری‌خواه کمک کرده‌اند و هدف اولیه آنها شکل‌گیری روابط آمریکا و اسرائیل به نفع راست‌گرایان تندرو است.

خانواده ادلسون شامل شلدون که سال 2021 درگذشت و همسرش مریم، از جمله افرادی بودند که با توافق هسته‌ای ایران یا برجام که سال 2015 باراک اوباما آن را امضا کرد، مخالف بودند. نتانیاهو هم از این توافق متنفر بود تا جایی که کمپینی را به‌تنهایی راه‌اندازی کرد و در جلسه مشترک کنگره آمریکا در سال 2015 اعلام کرد این توافق یک اشتباه تاریخی و تضمینی برای ایران است که بتواند به سلاح هسته‌ای دست پیدا کند. زمانی که ترامپ روی کار آمد از برجام خارج شد و کمپین فشار حداکثری را علیه ایران راه‌اندازی کرد.

در نهایت، ترامپ ممکن است صبر کند تا ببیند که جنگ غزه چه اثری بر رقیبش می‌گذارد که براساس اکثر معیارها، هر روز که می‌گذرد، آسیب بیشتری می‌بیند. پیش‌بینی اینکه شرایط در دوران بایدن یا ترامپ بهتر یا بدتر می‌شود، بازی محبوبی در واشنگتن است با اینکه واقعیت، فارغ از آنچه سیاستمداران می‌گویند، جهنمی است برای مردم اسرائیل و غزه.

منبع: RS

دیدگاه
آخرین اخبار
پربازدیدها
وبگردی