چرا مناظره نمیکنند؟
گفته شد قطعنامهها لغو میشود چرا برگشت و چرا نشد؟ اینکه میگفتند تحریمها لغو میشد، چرا برگشت؟ اینکه میگفتند که برجام را کسی نمیتواند تکان دهد و از طوفان هم گزند نمیبیند. چه شد؟ اینها حرفهای آقای روحانی بود. اینکه میگفتند ۱۰ سال صبر کنید که گلابیهای برجام برسد. چه شد؟ کو آن گلابیها . ۱۰ سال گذشت.

یک سال پیش در تیرماه 1403 حسن روحانی، رئیسجمهور پیشین، خطاب به سعید جلیلی گفته بود:«شما که ۷۰۰ میلیارد دلار به کشور صدمه زدید. شما که در این سه سال ۳۰۰ میلیارد دیگر به کشور لطمه زدید. اگر میخواهی راجع به دولت روحانی و تدبیر و امید صحبت کنی، اگر شهامتش را داری با خود من مناظره کن. در صداوسیما در طول تمام این مناظرات به من اتهام زده شد و ما چهار نامه نوشتیم ولی هیچ اعتنایی نکرد، فرصتی در اختیار ما نگذاشت.
البته معلوم است در صداوسیما چه کسانی هستند؟ طرفدارهای چه کسی هستند؟ چگونه عمل میکنند؟ همه اینها را شما میشناسید. مردم! کسی که این همه به کشور خسارت زد، ۶ سال رفت برای مذاکره فقط جای مذاکره بحث کرد که مذاکره دور بعد بغداد باشد یا آلماتی! چه کار کردی برای کشور؟ چه به دست آوردی جز قطعنامه، جز مردم را فقیرتر کردن، بیچارهتر کردن؟» حالا این فایل تصویری باردیگر در فضای مجازی میچرخد و در پی فعال شدن مکانیزم ماشه بحث بر سر اینکه آن برجام درست بود یا غلط بحث داغ این روزها شده است.
حالا در این بین در مراسم سالگرد دبیران کل حزبالله لبنان یکی از حضار جلسه از سعید جلیلی میپرسد که «چرا حالا که خود حسن روحانی چنین خواستهای دارد، با او بر سر برجام مناظره نمیکنی؟» جلیلی در پاسخ به او درباره مناظره با حسن روحانی گفت:«اینها اول باید با خودشان مناظره کنند. همان حرفهایشان را بیاورند و پس از آن حرفهایی که خلاف درآمده است را توضیح دهند.
وقتی شما تمام فعالیتهایت را در برجام انجام دادی و طرف از آن خارج میشود، باید چه کار کنی؟ شما در برجام ماندید، اروپا مگر از شما نفت خرید یا روابط بازرگانی برقرار کرد؟ مگر اروپا آن زمان که باید رفع تحریمها صورت میگرفت، اطلاعیه نداد که من کاری نمیکنم. این حرفها را بارها گفتهایم.وقتی طرف مقابل که اروپا و آمریکاست توافقاتشان را انجام نمیدهند، طبق بند 36 همان برجام شما میتوانید جزئاً یا کلاً برخی تعهدات را متوقف کنید.
ضمن اینکه این 60 درصد نیاز شماست مثل آن 20 درصد که نیاز بیماران است. این نکته را توجه کنید آنها که میگویند مناظره، ما مناظره را 10 سال پیش در خود شورای عالی با حضور خود آقای روحانی انجام دادیم و همه این نکات را گفتیم و ایشان پاسخ نمیداد و فقط بحثهای دیگر را مطرح کردند. اینکه گفته شد قطعنامهها لغو میشود چرا برگشت و چرا نشد؟ اینکه میگفتند تحریمها لغو میشد، چرا برگشت؟ اینکه میگفتند که برجام را کسی نمیتواند تکان دهد و از طوفان هم گزند نمیبیند. چه شد؟ اینها حرفهای آقای روحانی بود. اینکه میگفتند 10 سال صبر کنید که گلابیهای برجام برسد. چه شد؟ کو آن گلابیها . 10 سال گذشت.»
تلخی این داستان آنجاست که از سال گذشته تا الان سخنان و ادعاهایی از سوی جلیلی مطرح شده که در آن به صورت غیر رودررو افرادی را مورد اتهام قرار داده است و آن اشخاص مورد ادعا واقع شده از او خواستند که برای روشن شدن موضوع یا برای پاسخ به افکار عمومی و مردم هم که شده پای میز مناظره بیاید البته که او هر بار نیز از موضوع امتناع کرده و به نوعی با این جمله که همه چیز معلوم است فرار به جلو را در پیش گرفته است.
دفعه قبل هم بیژن نامدار زنگنه آنجا که او درباره کرسنت دست به متهمسازی او کرده بود. در فایلی تصویری ضمن توضیح بخشی از قضیه جلیلی را به مناظره خوانده بود. اما جلیلی از مناظره شانه خالی کرده و در برابر این پیشنهاد با این سخن که «جای متهم در دادگاه است نه در مناظره» پاسخ داده است.
این واکنش عجیب از سوی جلیلی که به کرات شاهدش هستیم به نوعی شاید نشان از آن دارد که او بیش از آنکه به عنوان یک کنشگر سیاسی به دنبال تبیین نظرات و ادعاهایش برای مردم باشد، در راستای منویات جریان سیاسی خود صرفاً ادعاهایی برای تخریب رقیب سیاسی مطرح میکند و از فرصت فضای مجازی و رسانه برای ایجاد شبهه به عملکرد طرف مقابل و تبلیغ خود و همجریانیهای خود بهره میبرد نه اینکه واقعاً چیزی در چنته برای ارائه داشته باشد. به عبارتی این عدم رویارویی با افرادی که خواهان مناظره با او بنا بر ادعاهایش هستند در همه این زمانها به نوعی این برداشت را ایجاد کرده است که او هراس نسبت به رودررو شدن با عیانشدن صحتوسقم ادعاهایش در برابر مردم دارد.