علی مطهری نماینده ادوار مجلس: تفکر توکلی در موضوع آزادی بیان مانند اصلاحطلبان بود
علی مطهری، نماینده ادوار مجلس که سابقه ۲دوره همکاری با احمد توکلی را دارد، در گفتوگویی که با هممیهن داشت، او را فردی خطاب کرد که روحیه عدالتطلبی داشت که حساسیت زیادی در مسئله عدالت از خود نشان داده بود.

علی مطهری، نماینده ادوار مجلس که سابقه 2دوره همکاری با احمد توکلی را دارد، در گفتوگویی که با هممیهن داشت، او را فردی خطاب کرد که روحیه عدالتطلبی داشت که حساسیت زیادی در مسئله عدالت از خود نشان داده بود. مطهری میگوید که توکلی در سالهایی که همکار بودند، در موضوع آزدی بیان تفکری شبیه به اصلاحطلبان داشت و مخالف بازداشت و زندانی شدن منتقدان صرفاً به علت انتقاد بوده است.
شما تجربه همکاری با مرحوم توکلی را در مجلس دارید. ایشان چه شخصیتی داشتند و مهمترین ویژگی که در آن سالها داشت، چه بود؟
ما در دورههای هشتم و نهم در مجلس با هم همکار بودیم. من دوره هشتم که وارد مجلس شدم، دیدم که صندلیام کنار ایشان است. مرحوم توکلی روحیه عدالتطلبی بسیار روشنی داشت و روی مسئله عدالت خیلی حساس بود. روی اجرای قانون تاکید ویژه داشت و حتی در زمینه اداره جلسه مجلس هم، ایشان بارها تذکر میداد که اینجا آییننامه داخلی مجلس رعایت نشده است.
به هر حال، نماینده موثری در مجلس بود که تجربه بیشتری هم از ما در نمایندگی داشت. به اتفاقاتی که در کشور میافتاد توجه داشت و به موقع هشدار میداد. ضمن اینکه جزء اصولگرایان حساب میشد اما آن تعصب گروهی را نداشت. در موضوع آزادی بیان، مقداری شبیه اصلاحطلبان فکر میکرد، معتقد به آزادی بیان بود و به راحتی آنجا که لازم بود انتقاداتش را انجام میداد و با کسی هم رودربایستی نداشت. به صورت کلی بخواهم بگویم، ایشان نمونه یک نماینده موثر بود.
یکی از ماجراهایی که شما در دورههای هشتم و نهم مجلس داشتید، پیرامون درگیریهای مجلس با محمود احمدینژاد بود. مرحوم توکلی در آن ماجراها چه نقشی ایفا میکرد و چه نظری داشت؟
یادم میآید سال 87، در آن داستان استیضاح آقای کردان که من شروع کردم، ایشان هرچند جزء استیضاحکنندگان نبود اما موافق استیضاح بود و حمایت میکرد و اطلاعات خوبی را در اختیار ما قرار میداد. ایشان مخالف رویه آقای احمدینژاد بود، اینکه آقای احمدینژاد به صراحت میگفت فلان قانون را اجرا نمیکنم یا میگفت قانونی را اجرا میکنم که خودم تشخیص دهم منطبق بر قانون اساسی یا خیر، از جمله مواردی بود که مرحوم توکلی مخالف آن بود و ما را در مخالفت همراهی میکرد. در مسئله سوال از رئیسجمهور هم من پرچمدار آن بودم، ایشان آن را امضا کرد و تا پایان هم ایستاد.
در موضوع استیضاح آقای شیخالاسلامی، وزیر کار هم که به علت به کارگیری آقای مرتضوی در جریان بود، من با آقای توکلی حرف زدم و ایشان را قانع کردم که پای برگه استیضاح را امضا کند. ایشان هم با همراهی برخی دیگر از نمایندهها برگه را امضا کرد و امضایش را پس نگرفت. در جلسه استیضاح هم که یادتان هست آقای احمدینژاد آمد و آن ویدئو را علیه آقای لاریجانی پخش کرد، چون آقای احمدینژاد روی توهمات خودش فکر میکرد کار آقای لاریجانی است. به هر حال در سالهایی که من با آقای توکلی در مجلس کار میکردم، در آن جاهایی که باید حضور میداشت، همکاری میکرد.
در جاهایی هم که احساس خطر میکرد، به دیگران هشدار میداد. موضوع ستار بهشتی هم، برای اولین بار ایشان در نطق خود موضوع را در مجلس مطرح کرد که بعد از آن من ماجرا را پیگیری کردم و سوال از وزیر کشور رامطرح کردیم. او را به صحن مجلس آوردیم و وادارش کردیم که در این مورد جواب بدهد. هرچند فضای مجلس، اصولگرا بود و با این مسائل همراهی نمیکرد، اما تعداد زیادی با آن سوال همراهی کردند. بعد از آن هم که به مجمع تشخیص مصلحت نظام رفتند و در آنجا هم همان دقتهایی که در مجلس داشتند را داشتند.
درباره اتفاقات انتخابات دوره دهم ریاستجمهوری و بهخصوص بعد از آن درباره موضوع حصر آیا نکتهای را میگفتند؟
آنطور که یادم میآید، راجع به ادامه حصر، ایشان چندان موافق نبود ولی مانند من به صورت علنی اظهارنظر نمیکرد. در این موضوع مقداری ملاحظه داشت اما با توجه به اینکه معتقد به گفتوگو و آزادی بیان بود، این روشها که منتقدان را به صرف یک انتقاد و به بهانه تشویش اذهان عمومی بازداشت و زندان کنند را نمیپسندید. یعنی یک تیپی بود که با اینکه اصولگرا بود، اما در مورد آزادی بیان آدم آزادیخواه و طرفدار آزادی بیان بود.