مجید نصیرپور نماینده سراب تشریح کرد: علت رویکرد مجلس در استیضاح وزرا
نگاه‌های سیاسی حاکم بر روح بخشی از مجلس، برخی از وزرا را با وجود عملکرد بسیار ضعیف‌شان مصون از استیضاح کرده است. این گروه از نمایندگان در مقابل، به استیضاح عبدالناصر همتی به دلیل افزایش قیمت دلار اصرار دارند، درحالی‌که محمدرضا فرزین از دوره ریاست‌جمهوری ابراهیم رئیسی در ریاست بانک مرکزی جا مانده است.
نگاه‌های سیاسی حاکم بر روح بخشی از مجلس، برخی از وزرا را با وجود عملکرد بسیار ضعیف‌شان مصون از استیضاح کرده است. این گروه از نمایندگان در مقابل، به استیضاح عبدالناصر همتی به دلیل افزایش قیمت دلار اصرار دارند، درحالی‌که محمدرضا فرزین از دوره ریاست‌جمهوری ابراهیم رئیسی در ریاست بانک مرکزی جا مانده است. مجید نصیرپور، نماینده سراب و عضو کمیسیون اجتماعی که از اعضای فراکسیون مستقلین مجلس است، در گفت‌وگو با هم‌میهن موضوع استیضاح وزرا در مجلس را بررسی کرد که در زیر آمده است:
عملکرد آقای علی‌آبادی را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ آیا استیضاح نشدن ایشان به دلیل همسویی با جریانات سیاسی حاکم بر مجلس است؟
اولاً استیضاح صرف‌نظر از هر مسئله حاشیه‌ای، یکی از ابزارهای نظارتی و حق طبیعی مجلس و نمایندگان است. اگر احیاناً مجلس در دوره‌ای تصمیم به استیضاح می‌گیرد، نباید موضع مخالفی در برابر، در حوزه نظارتی نمایندگان گرفت و اشکالی در استفاده از این ابزار وجود ندارد. زمان و نحوه ورود به موضوع استیضاح نیز به لحاظ شکلی می‌تواند مورد بحث قرار گیرد تا مشخص شود آیا در این مقطع زمانی این استیضاح درست است یا خیر. سپس موضوع استیضاح را می‌توان تحلیل سیاسی کرد که چقدر نگاه‌های سیاسی مجلس یا بخشی از بدنه مجلس از این ابزار سیاسی استفاده می‌کنند و چقدر سیاسی نیست.
حق مجلس استیضاح است و وزرایی که مورد استیضاح قرار می‌گیرند باید از آن تمکین کنند و دولت نیز باید در مقابل این تصمیم مجلس همراهی کند و البته تلاش کند با اقناع نظر استیضاح‌کنندگان موضوع را یا منتفی کند یا به تعویق بیندازد تا علت استیضاح برطرف شود.
استیضاح‌ها در زمان مناسبی صورت می‌گیرد؟
به‌عنوان یکی از نمایندگان مجلس معتقدم که زمان مناسبی برای استیضاح‌ها به‌ویژه در حوزه اقتصاد و وزارت اقتصاد که اخیراً مطرح شده نیست. دولت هنوز به یک‌سالگی خود نرسیده و از شش‌ماهگی‌اش عبور نکرده است. لذا نمی‌توانیم توقع داشته باشیم همه اعضای دولت کارکردهای حداکثری خود را به نمایش گذاشته باشند و ادعا کنیم که با استفاده از تمام ظرفیت‌ها، موضوعی در کشور حل نشده و باید به سمت استیضاح برویم.
ضمن اینکه در آیین‌نامه داخلی مجلس روش‌های متعددی را برای ارزیابی و اعمال نظارت دستگاه اجرایی داریم و اولین مرحله تهیه گزارش‌های نظارتی است؛ به این معنا که کمیسیون تخصصی عملکرد وزارتخانه را کامل بررسی کند و مشخص شود که از تمام ابزارها برای حل مشکلات استفاده شده یا خیر تا اشکال و نواقصی احصا شود.
پس از این مرحله تحقیق و تفحص یکی دیگر از ابزارهای اعمال نظارت است. پس از آن هم طرح سوال از وزیر است. اگر تهیه گزارش، تحقیق و تفحص و طرح سوال از وزیر به نتیجه نرسید، موضوع استیضاح مطرح می‌شود. مطرح شدن استیضاح در مجلس به این معناست که حرف آخر را اول می‌زنیم که منصفانه نیست. ضمن اینکه مقام معظم رهبری در آغاز به کار این دولت به صراحت تکلیف کردند که همه به دولت کمک کنند.
آیا نگاه‌های سیاسی دلیل مطرح شدن استیضاح آقای همتی است؟
موضوع همین است که چرا آقای همتی الان در سیبل استیضاح قرار می‌گیرد؟ دستگاه‌های دیگر به تمام وظایف خود عمل کرده‌اند؟ مثلاً وزارت ارشاد چقدر هماهنگی بین دستگاه‌های فرهنگی کشور را بر عهده دارد؟ چقدر این مسئولیت‌ها را می‌پذیرد؟ اگر اعمال نظارت به این سبک باشد مجلس باید تمام دستگاه‌ها را استیضاح کند. اصلاً دولت را استیضاح کند، چون هیچ‌کدام از این حوزه‌ها نتوانسته‌اند کارکرد مطلوبی داشته باشند. اما چرا آقای همتی؟ تفکر سیاسی بعضی از دوستان سیاسی ما در مجلس به هر دلیلی غلیان دارد و به نظرم هنوز در فضای انتخاباتی هستند و آقای همتی را کاندیدای ریاست‌جمهوری می‌دانند.
اساساً این کار را ابزاری برای اعمال فشار به دولت قرار داده‌اند. بیش از ۳۷ درصد از اقتصاد کشور در مجموعه شرکت‌های وزارت رفاه رقم می‌خورد. وزارت صنعت مگر نقش کمی در اقتصاد دارد؟ ضمن آنکه تاثیر مدیریت بانک مرکزی در اقتصاد کشور و بازار پول و سرمایه و ارز مگر غیر قابل انکار است؟ وزیر اقتصاد مگر مسئولیتی راجع به بانک مرکزی دارد؟ از همه این موضوعات که بگذریم مگر کشور ما در شرایط عادی قرار دارد که از وزرا توقع عملکرد ایده‌آل داشته باشیم؟ ما در شرایط جنگی و تحریم هستیم.
دوستانی که آقای همتی مسئول شرایط امروز اقتصاد کشور معرفی می‌کنند، واقعاً نمی‌دانند که کشور دچار تحریم‌های بسیار زیادی در ابعاد مختلف پولی، بانکی، تامین نیازها، واردات مایحتاج، فروش نفت است؟ یا با توجه به تمام این شرایط جنگ تمام‌عیار غیرنظامی با استکبار جهانی باز هم به دولت فشار می‌آورند؟ این به نظرم نوعی خودزنی است. اصلاً فرض را بر این بگیریم که آقای همتی امروز استیضاح شد و رای اعتماد نگرفت. چه اتفاقی در کشور می‌افتد؟ مشکلات تحریم، معیشت مردم، ناکارآمدی نظام اداری، نداشتن نقدینگی و... با استیضاح آقای همتی برطرف می‌شود؟
نگاه‌های سیاسی بر استیضاح نشدن آقای علی‌آبادی هم حاکم است. با توجه به اینکه بنا بر اشتباه محاسباتی وزارت زیر نظر او نوعی بیاعتمادی و نارضایتی در بین مردم ایجاد شد؟
عملکرد آقای علی‌آبادی (به‌رغم اینکه از دولت قبل با شعار وفاق آقای رئیس‌جمهور، در دولت باقی مانده) می‌تواند مورد نقد قرار گیرد. اما مورد نقد یا فشار قرار نمی‌گیرد، چراکه حتماً وابستگی‌های فکری و سیاسی او به جریان اکثریت مجلس نزدیک است. او هم باید در حوزه تامین انرژی پاسخ دهد. اما به‌رغم همه انتقادهایی که می‌توان به وزارت نیرو و عملکرد آقای علی‌آبادی داشت، باید روشن و شفاف بگویم که ناترازی‌هایی که در یکی دو ماه گذشته مردم با آن مواجه بودند، به دلیل نبود تولید انرژی نبوده است.
براساس بررسی‌های من دلیل اصلی این ناترازی‌های اخیر این است که بعد از شهادت آیت‌الله رئیسی، متاسفانه دولت قبل در ماه‌های پایانی (تیر و مرداد) که باید ذخیره‌سازی انرژی برای تامین سوخت نیروگاه‌ها را انجام می‌دادند این اتفاق نیفتاده است. به نظرم اگر در این مورد تحقیق شود شاید عمدی بودن آن نیز مشخص شود. متاسفانه دولت جدید نیز علاقه‌مند نیست که به مردم گزارش دهد؛ مدیران قبلی کوتاهی کردند و کشور و مردم را دچار چالش کرده‌اند. دلیل اصلی ناترازی‌ها عدم ذخیره سوخت استراتژیک در تیر و مردادماه 1403 بوده، بنابراین نباید تمام فشار ناترازی انرژی را بر عهده آقای علی‌آبادی بگذاریم.
