آیت‌الله جوادی آملی: جهانی فکر و جهانی عمل کنید

به گزارش هم‌میهن آنلاین و به نقل از ایسنا، آیت الله جوادی آملی در دیدار با دکتر سید عباس عراقچی وزیر امور خارجه با بیان اینکه هیچ هدفی وسیله را توجیه نمی‌کند اظهار کرد: یک بیان نورانی حضرت سیدالشهداء دارد که فرمود هیچ کسی ممکن نیست با گناه به مقصد برسد «مَنْ حَاوَلَ أَمْراً بِمَعْصِیةِ اللَّهِ کَانَ أَفْوَتَ لِمَا یرْجُو وَ أَسْرَعَ لِمَجِی‌ءِ مَا یحْذَر»؛ این منطق، منطق باطلی است که هدف، وسیله را توجیه می‌کند؛ اگر کسی خواست به مقصد برسد، از راه باطل نمی‌شود به مقصد رسید. این کلام، یک کلام جهانی است.

وی بیان کرد: ما هرجا آسیب دیدیم به خاطر این بود که یا بیراهه رفتیم یا راه دیگران را بستیم، این کشور بالاتر از نفت و گاز و منابع عظیم خدادادی خود، مردمی بزرگ دارد که باید قدر آن‌ها را بدانیم.  

آیت الله جوادی آملی گفت: ما مردم ایران مردمی بزرگ و بزرگ زاده ایم، ما نه یعنی حوزویان، ما نه یعنی دانشگاهیان، ما یعنی مردم ایران؛ شما اگر سرتاسر آمریکا را بگردید یک اثر باستانی در آن نمی‌بینید، اما هر کجای ایران قدم بگذارید اثری از آثار هنری و باستانی در آن می‌بینید، با مردم ایران نباید کوچکی کرد، نباید بی اخلاقی و بد رفتاری کرد.

وی بیان کرد: کشور با این عظمت را باید با بزرگواری اداره کنیم، مکتب زنده است و باید به دیگران منتقل شود؛ مردم نیز می‌دانند که باید به قانون کشور احترام گذاشت و لذا اگر ببینند که در کشور نجومی و اختلاسی نیست، آن‌ها نیز به قانون احترام می‌گذارند.  

این مرجع تقلید در توصیه‌ای به وزارت خارجه بیان کرد: شما باید این قدرت را داشته باشید که جهانی فکر کنید و جهانی هم عمل کنید.  

به گزارش ایسنا و به نقل از پایگاه اطلاع رسانی اسرا، وی ادامه داد: در تاریخ بدتر از اعراب جاهلیت ما نداشتیم، اما همین پیامبر گرامی اسلام وقتی با این بت پرست ها و مشرکین پیمانی را بستند، نقض عهد نکردند؛ فَمَا استَقاموا لَکُم فَاستَقیموا لَهُم، تا وقتی بر پیمان و عهد خود مانده‌اند، شما نیز بر پیمان وعهد خود بمانید، تا تیری به سمت شما نزدند، دست به اسلحه نبرید، اگر با کفار هم عهد بستید، پای امضای خود بایستید، این حرف ها، حرف های جهانی است.

 وی تصریح کرد: وقتی به مولا امیرالمومنین گفتند که شما فرمانده لشکر هستید و باید اسب تندرو داشته باشید، فرمود که من نیازی به اسب تندرو ندارم چون من نه از صحنه جنگ فرار می‌کنم که نیاز به آن داشته باشم و نه اگر کسی از دست من فرار کرد، او را تعقیب می‌کنم؛ ما با داشتن چنین مکتبی، نباید بیراهه برویم و یا راه کسی را ببندیم.