ساحل آرام
روزنامه هم‌میهن ، منتشر کننده آخرین و بروزترین اخبار داخلی و خارجی.
نگاهی به پیشنهاد تشکیل استان‌های ساحلی مختص استان‌های مرکزیهرازچندگاهی از تریبون مجلس، مباحثی مطرح میشود که میتوان آن را ابتکاری از ابتکارات یک نماینده برای حل مشکلات کلان‌کشوری یا استانی دانست. این روزها که در سال سوم مجلس یازدهم هستیم و سراشیبی روزشمار آن شروع شده است، چنین ابتکاراتی کم نیست و در میان نمایندگان مجلس، تلاش برای تاثیرگذاری بر زندگی همشهریان و هماستانیها نیز به انواع و انحای گوناگون در حال انجام است.
در چنین روزهایی و همزمان با اینکه تلاشهای گسترده برای تشکیل استان‌های جدید از سوی برخی نمایندگان و مسئولان استانی در حال پیگیری است، حسین میرزایی، نماینده اصفهان پیشنهادی عجیب را مطرح کرده که در نوع خود منحصربه‌فرد است و این تصور احتمالا برایش وجود داشته که تحققش همه هم‌استانی‌هایش را راضی و خوشحال میکند. او در گفتوگویی که با خبرگزاری ایسنا انجام داده، با اشاره به بحران فرونشست در استان، بیکاری، عدم تناسب جمعیت و ظرفیتهای استان و نبود سیاستهای جمعیتی مناسب گفته است که «یکی از سیاستهای استراتژیکی که جمهوری اسلامی ایران میتواند در حوزه توزیع متناسب جمعیت به کار گیرد، استفاده از سواحل دریای عمان و خلیج‌فارس است.» او در همین راستا پیشنهاد داده است که استان «اصفهان ساحلی» تشکیل شود.
او همچنین به صراحت گفته که هر استان که تمایل دارد، دست روی ساحل سایر استانها بگذارد. در بخشی از این مصاحبه آمده است: «پیشنهاد ما ایجاد استان اصفهان ساحلی است و نهتنها اصفهان، بلکه هر استان دیگری که تمایل دارد میتواند گوشهای از ساحل دریا را در اختیار گیرد تا نمونهای از استان خودشان را کنار ساحل به وجود بیاورند. با ایجاد نمونه استانها در سواحل و انتقال جمعیت به این نقاط میتوان توازن جمعیت را برقرار کرد و مشکلات موجود را نیز حل کرد. ضمن اینکه برای حل مشکلات آینده استانی مثل اصفهان، باید به دنبال صنایع هایتک برویم که نیاز به نیروی متخصص دانشگاهی دارد.»
طرح این موضوع از سوی یک نماینده مجلس، با واکنشهایی در بین مقامات سیاسی مرتبط با استان‌های ساحلی یا مقامات استان اصفهان روبه‌رو بوده است. نگاهی به این واکنشها نشان میدهد که پیشنهاد مطرح‌شده توسط حسین میرزایی موافق چندانی همراه ندارد.
جست‌وجوی ناکام موافق
اصفهان شهری است که ناآرامیهای زیادی را طی سالهای اخیر بر سر موضوع آب و زمینهای خشک‌شده و کار تجربه کرده است و خبر خروج جوانان و بیکاری در مناطق مختلف آن هم بی‌تردید موضوعی نیست که مسئولان و مردم از آن بی‌اطلاع باشند؛ حال نمایندهای از این استان به قصد اشتغال‌زایی و انتقال نیرو به استانی که امیدوار است زیرمجموعه اصفهان شود یا به دنبال مقابله با فرونشست زمین دست به ابتکار زده است و موضوع دهان‌پرکنی را هم به میان آورده؛ یک استان جدید در کنار ساحل برای هم‌استانی‌هایش و شاید استان‌های ساحلی برای سایر استان‌های مرکزی؛ چیزی که شاید اگر در گذشته اتفاق میافتاد و مردم در این سطح آگاهی و ارتباطات گسترده نداشتند، موافقان و حامیان خود را به سرعت پیدا میکرد و مثلا با استقبال درون‌استانی روبه‌رو شده و اهالی آن استان برای او فرش قرمز پهن کنند. اما جالب اینجاست در بین مقامات سیاسی استان اصفهان، فردی از این پیشنهاد حمایت نکرده است و کلامی درباره این موضوع بیان نشده تا حداقل پشتگرمی برای این نماینده مجلس ایجاد شود.
تنها اظهارنظر رسمی درباره این موضوع از سوی احمد شریعتی صورت گرفته است. این نماینده شورای شهر اصفهان روز 13شهریور در صحن علنی شورای شهر به این موضوع واکنش نشان داده و گفته است: «یکی از نمایندگان مجلس، نطقی در مجلس مبنی بر اصفهان ساحلی مطرح کرده است. این نطق خودستیزی است، لذا باید مجمع نمایندگان در این خصوص بررسیهای لازم را انجام دهد.»
اما در بین مقامات استان‌های ساحلی، دو نماینده مجلس در گفتوگو با رسانهها به این موضوع واکنش نشان دادهاند. معینالدین سعیدی، نماینده چابهار در گفتوگویی که با خبرگزاری ایلنا انجام داده، درباره این موضوع اینگونه واکنش نشان داد: «آیا این عزیزان که چنین صحبتهایی را میکنند، کمترین تفکری پشت این فرمایشاتشان ندارند؟ آیا سواحل ایران بیصاحب هستند که کسی بخواهد ایجاد استان اصفهان ساحلی کند و گوشهای از ساحل دریا را در اختیار بگیرد؟ آیا سواحل خلیج‌فارس و دریای عمان، مردم، فرهنگ، تمدن و هویت ندارند که کسی سر برسد و گوشهای از ساحل و دریا را در اختیار بگیرد؟ من فکر میکنم اینگونه راهبردها جز خدشهدار کردن همبستگی ملی هیچ نتیجهای نخواهد داشت و از سوی دیگر هم متناسب با شأن مردم اصفهان هم نیست که دنبال چنین ایدههایی باشند. من چنین طرحی را ضدهمبستگی ملی و برخلاف مصالح کشور و نظام میدانم و امیدوارم قبل از اینکه چنین موضعی بگیرند، ملاحظه داشته باشند تبعاتش چیست.»
دیگر نمایندهای که به طرح پیشنهادشده توسط حسین میرزایی واکنش نشان داده، احمد مرادی، نماینده هرمزگان در مجلس یازدهم است که 12شهریور در مصاحبهای با رسانه محلی «صبح ساحل‌نیوز» که مربوط به استان هرمزگان است، به این موضوع اینگونه واکنش نشان داده است: «این تقاضای مطرح‌شده از سوی نماینده مردم اصفهان، آنقدری سخیف است که ارزش پاسخ دادن ندارد؛ اما تنها به خاطر تعصب مردم هرمزگان، هر کسی نسبت به خاک آنها مدعی شود و موضعگیریهای این‌چنین کنند، پاسخ او را میدهیم. نمایندگان مجلس که نباید وارد موضوعات تنش‌زا برای کشورمان شوند؛ زیرا کشور در این شرایط نیاز به آرامش دارد، مردم همواره دغدغههای مهم دیگری دارند. نمایندگان باید طرحی برای رفع مشکل مردم بدهند، نه اینکه موجب ایجاد تنش و تفرقه‌اندازی بین‌شان شوند».
در بین مدیران سابق و اسبق هم واکنشی در حمایت از این طرح دیده نمیشود و هیچ‌کدام از مقامات حتی هم‌طیف حسین میرزایی با او هم‌نوا نبودهاند و هیچ استقبالی از این مباحث نکردهاند. همچنین در فضای مجازی هم، فعالان این عرصه بیشتر از اینکه به تجزیه و تحلیل این موضوع بپردازند یا در مقام دفاع یا رد آن باشند؛ پیشنهاد مطرح‌شده توسط نماینده اصفهان را تبدیل به سوژه طنز کرده و البته برخی این موضوع را عنوان کردهاند که ظاهرا بعد از دریاچه ارومیه نوبت به خلیج‌فارس و دریای عمان رسیده است.
سخن پایانی
نگاهی به بحث مطرح‌شده توسط حسین میرزایی میتواند بیانگر نکات مهمی باشد.
1- در بین واکنشهای رسمی صورت‌گرفته در برابر پیشنهاد این نماینده مجلس، هر دو واکنش از سوی معینالدین سعیدی و احمد مرادی، دارای یک کلیدواژه مشترک است. هر سه نفر تاکید دارند که بحث چنین مسائلی بر خلاف وحدت کشور است و باعث ایجاد تفرقه خواهد شد.
2- حتی بیان برخی مسائل که وابسته به آب و خاک یک منطقه از کشور است، در طول تاریخ با واکنشهایی همراه بوده است، کما اینکه به یاد داریم در دوران ریاست‌جمهوری محمود احمدینژاد، دو مورد عنوان شد که هر دو مورد با واکنشهای گستردهی درون‌استانی روبه‌رو شده بود؛ در واکنش به مباحث مطرح‌شده انتقال آب کارون در این استان، در چند نوبت زنجیره انسانی تشکیل شد یا در مورد دیگر، زمانی که بحث اتصال استان فارس به خلیج‌فارس مطرح شده بود، اعتراضات مردمی را در هرمزگان به همراه داشت. این موضوع هم درباره هر استانی باشد اگر به عرصه عمل برسد، نارضایتیهای جدیدی را به همراه خواهد داشت.
3- آخرین نکته این است که آیا این نماینده مجلس مطالعهای روی قانون تقسیمات کشوری داشته و این حرف را براساس قانون زده است که در ساختار یک استان به‌دنبال تشکیل یک منطقه به نام استان خود باشد و آیا چنین پیشنهادی به صورت اصولی و اساسی خاستگاه قانونی دارد یا فقط حرفی بدون پشتوانه قانونی بوده که شاید بیشتر جنبه انتخاباتی داشته باشد. به عبارتی در روزهایی که برخی نمایندهها با مطرح کردن موضوع تشکیل استان جدید میتوانند رای جمع کنند، شاید این نماینده قصد داشته که با ابداع خود توجه ویژه جلب کند که شکست خورده و نشانی از حمایت حتی در فضای مجازی هم دیده نمیشود.
