بیانیه وفاق در برابر خالص‌سازی
دیدار آقای پزشکیان با سران جبهه پایداری اتفاق مهمی بود که نشان می‌دهد شاید تا حدی خالص‌سازان هم متوجه ناکارآمدی راهبرد خطرناک یکدست‌سازی شده باشند؛ به‌ویژه اینکه آقای پزشکیان با بهره‌جویی مناسب از این دیدار عناصر اصلی رویکرد وفاق را که در تقابل آشکار با رویکرد خالص‌ساز است، توضیح داد؛ توضیحاتی که به‌طور ضمنی پاسخ به رویکردهای حذفی این جبهه بود.
دیدار آقای پزشکیان با سران جبهه پایداری اتفاق مهمی بود که نشان می‌دهد شاید تا حدی خالص‌سازان هم متوجه ناکارآمدی راهبرد خطرناک یکدست‌سازی شده باشند؛ به‌ویژه اینکه آقای پزشکیان با بهره‌جویی مناسب از این دیدار عناصر اصلی رویکرد وفاق را که در تقابل آشکار با رویکرد خالص‌ساز است، توضیح داد؛ توضیحاتی که به‌طور ضمنی پاسخ به رویکردهای حذفی این جبهه بود. وی ویژگی‌های اصلی نگاه خود را به این شرح بیان کرد که می‌توان آن را ۱۰ فرمان وفاق درون حکومت و وفاق با مردم دانست.
۱- گفتمان وفاق نه یک انتخاب بلکه یک ضرورت و نیاز مبرم برای حال و آینده کشور است.
۲- آنچه کشور را در برابر هر تهدید خارجی مصون و محفوظ خواهد کرد و قدرت ما را برای ایستادگی در مقابل دشمنان تقویت می‌کند، تحقق وحدت و انسجام در کشور است.
۳- با رفتار و عملکرد صحیح و اصولی با مردم، آن بخش از جامعه را که دچار دلخوری و گلایه‌مندی‌هایی شده‌اند نیز به سمت خود بیاوریم؛ نه اینکه فاصله آنها را با نظام و حاکمیت روزبه‌روز بیشتر کنیم.
۴- نارضایتی‌های مردم از مشکلات اقتصادی، تبعیض و بی‌عدالتی بحق است.
۵- اتخاذ رویکردهای تنگ‌نظرانه و رفتارهای سلبی موجب سرخوردگی و دل‌مردگی جامعه به‌ویژه نسل جوان و هزینه‌تراشی برای نظام است.
۶- اگر عده‌ای از سر ناآگاهی خطایی مرتکب شدند، نباید بدون اغماض و مسامحه آنها را طرد یا از محیط کار یا دانشگاه اخراج کرد.
۷- هیچ ظلمی بالاتر از آن نیست که یک حرف و رفتار غلط را به زور در جامعه اجرا کرد.
۸- برخی نگاه و رفتار غلط خود را به نظام و انقلاب نسبت می‌دهند و با زور و دعوا به دنبال اجرای آن در جامعه هستند.
۹- برای حل چالش‌های اجتماعی نباید به گونه‌ای رفتار کنیم که مردم تصور کنند ما دشمن آنها هستیم.
۱۰- از همه جریانات و دیدگاه‌های مختلف دعوت می‌کنیم به جای اختلاف و دعوا با یکدیگر به ما در این هدف مقدس کمک کنند. اگر به این ۱۰بند نگاه کنیم، متوجه می‌شویم که در هیچ‌کدام از آنها به جزئیات سیاست‌های اجتماعی و اقتصادی و سیاسی و سیاست خارجی اشاره‌ای نشده است. شاید هم بهتر است که اینها را به کارشناسان ارجاع داد.
آنچه که وی در مقام رئیس‌جمهور باید انجام دهد، زمینه‌سازی برای وفاق و نه خالص‌سازی برای تحقق اهداف اصلی است. نبودن وفاق و فقدان وحدت و انسجام و شیوه‌های غلط حکومت‌داری مبتنی بر نفی و طرد و اجبار و زور و حذف، همگی خط مشی‌های زیان‌باری است. تغییر رویکرد تقابلی با مردم به ذیحق دانستن آنان در ناراضی بودن و حق برخورداری از بیان آن لازمه وفاق است.
عبور از سیاست تقسیم بر دو به سیاست تجمیع و هم‌افزایی نتیجه سیاست و گفتمان وفاق است. نمونه آن را در انتخابات دیدیم. دو نامزدی که خود را نامزدهای جبهه انقلاب و علیه ضدانقلاب (حتماً طرفداران پزشکیان) معرفی می‌کردند، چگونه دچار شدیدترین تنش‌های درونی شدند. ولی آقای پزشکیان که هیچ داعیه این‌چنینی نداشت، با هر دوی آنان به نیکویی رفتار کرد. در واقع، سیاست وفاق را نه‌فقط با مردم بلکه با کسانی اجرایی کرد که تندترین رفتارها را در جریان انتخابات با او حتی در محضر مردم هم داشتند.
امیدواریم این دیدار به کاهش و حذف حملات زیان‌بار طرفداران، سایبری‌ها و رسانه‌ای‌های جریان پایداری ختم شود. اطمینان داشته باشند که وفاق برای پزشکیان نه یک انتخاب که تبدیل به یک فرهنگ و خصیصه درونی شده است و با این حملات از کوره در نخواهد رفت و شخصاً هم زیانی از آنها نخواهد دید؛ ولی این دشمنی‌های زشت برای جامعه زیان‌بار است و بهتر است مجموعه پایداری در خط‌مشی خالص‌ساز و تقابلی خود تجدیدنظر کنند و اجازه دهند که جامعه در مسیر آرامش حرکت کند. خیلی خوب بود که گزارش و برداشت خودشان از این دیدار را نیز بازتاب می‌دادند.
