با خودتان صادق باشید/درباره عکسی از رژه سربازان هخامنشی در خیابان انقلاب
نمیشود یک هفته پیش و در روز تولد کوروش راه بر آرامگاهش ببندید و یک هفته بعد بابت شاپور ساسانی و «والرین» لشکر هخامنش را با برنو به خیابان انقلاب بیاورید.
همین اول ماجرا بگویم که دشمن خارجی غلط بکند که بخواهد به ایران چپ نگاه بکند. در این ملک پر کرشمه که هر دم به جای حوران، نامرادی و بدعهدی از شش طرف بر سرمان آوار میشود، حساب ایرانمان را از باقی ماجراها کنار گذاشتهایم.
ایرانی که امروز وارث آنیم را نه با دلی آرام که با چنگ و دندان و با خون دل نگه داشتهایم. ایرانی جماعت ثابت کرده که در بزنگاه فارغ از همه دلگیریها و حسرتها داشته و نداشتهاش را روی دایره ریخته بلکه خم به ابروی وطنش نیفتد. بابت همین است که ورودی همه شهرهایمان نوشتهاند به شهر شهیدپرور... خوش آمدید. تا بوده و بوده پیر و جوان، زن و مرد سینهشان را سپر این خاک کردهاند و حتماً که منبعد هم، همین کنند.
هنوز خیلی از روزهایی که دوباره هیأت بدقواره جنگ روی سرمان سایه انداخته بود نگذشته است. بیایید با هم صادق باشیم و درباره روزهای رفته حرف بزنیم. ما در همین جنگ ۱۲ روزه مگر کم قصه پرغصه شنیدیم؟ مگر کم شجاعت مردان و زنانمان را به چشم دیدیم؟ ما مردهایی را دیدیم زیر رگبار موشک به استقبال مرگ میرفتند و پشت پدافند مینشستند.
ما سربازهایی دیدیم که از خیر شیفت و برنامه سین و مرخصی گذشته بودند و جانانه میجنگیدند. ما خلبانهایی دیدیم که با اف ۱۴ به جنگ اف ۳۵ میرفتند. ما روزهایی به چشممان دیدیم که ملت در خانههایشان را به روی غریبه باز کردند.
ما دوازده روز جنگیدیم و هزار هزار قصه آبدار به چشم دیدیم و با شنیدن هر کدامشان آب به چشممان افتاد. ما مردمان پیچیدهای هستیم. اصلاً شاید تاریخ ما را پیچیده بار آورده باشد. خودمان بلدیم که وقتی زمین میخوریم چطور بلند شویم.
آن روز که بچههای این خاک میجنگیدند کسی از کوروش، داریوش، هخامنش، آرش، شاپور و ساسانیان و... برایشان نگفته بود. اصلاً چه حاجت به حرف زدن همه این اسمها و هزار هزار اسمی که تاریخ این خاکند در رگ و پی این مردم نشستهاند. ما میدانیم چه وقت سینهزن حسین(ع) باشیم، چه وقت یا علی بگوییم، چه وقت حاجتمان را از ضامن آهو بخواهیم و چه وقت به ایران ساسانی و هخامنشی تاریخ جاندارمان ببالیم.
نکته اما اینجاست که ما در همه این ابعاد پیچیده وجودیمان با خودمان صادقیم. نمیشود یک هفته پیش و در روز تولد کوروش راه بر آرامگاهش ببندید و یک هفته بعد بابت شاپور ساسانی و «والرین» لشکر هخامنش را با برنو به خیابان انقلاب بیاورید. واقعیت این است که حاجت به این کارها نیست؛ مردم ایران بلدند چطور هوای ایرانشان را داشته باشند. شما را به خدا فقط با ما و با خودتان صادق باشید.