ترس از شبح اپستین/عدم انتشار اسناد مربوط به جفری اپستین مجرم جنسی و خشم ماگا چه ضربهای به محبوبیت ترامپ و انتخابات میاندورهای ۲۰۲۶ میزند؟
دونالد ترامپ حداقل ۱۵ سال با جفری اپستین، سرمایه‌دار میلیونر و مجرم جنسی که زندگی‌اش در سال ۲۰۱۹ در زندان به پایان رسید روابط دوستانه‌ای داشت.
دونالد ترامپ حداقل 15 سال با جفری اپستین، سرمایه‌دار میلیونر و مجرم جنسی که زندگی‌اش در سال 2019 در زندان به پایان رسید روابط دوستانه‌ای داشت. این دو در منهتن در ایالت نیویورک و در پالم بیچ در ایالت فلوریدا، تا قبل از زمانی که اپستین برای اولین بار دستیگر شود، در مهمانی‌ها با یکدیگر نشست و برخاست داشتند.
در ماه ژانویه، سه روز پس از اینکه دونالد ترامپ، دور دوم ریاست‌جمهوری خود را آغاز کرد، فرمان اجرایی را در خصوص خروج پرونده ترور جان اف کندی، برادرش رابرت و مارتین لوتر کینگ جونیور از طبقه‌بندی محرمانه را صادر کرد. اقدامی که به مذاق نظریه‌پردازان تئوری توطئه خوش آمد. در برگه‌ای که به این فرمان الصاق شده بود، آمده که «پس از شش دهه پنهان‌کاری، حقیقت را به مردم آمریکا بگوییم.» این در حالی بود که نگرانی بسیاری از حامیان ترامپ بیشتر به 6 سال پنهان‌کاری حول پرونده جفری اپستین برمی‌گشت؛ پدوفیل زندانی که سال 2019، بسته به اینکه به چه چیزی باور داشته باشید، یا خودکشی کرد یا برای محافظت از شبکه گسترده‌ای از مجرمان جنسی که شریک جرمش بودند، به قتل رسید.
در ماه فوریه، زمانی که در برنامه فاکس‌نیوز از پم باندی، دادستان کل سوال شد که آیا فهرست «مشتری»های اپستین را منتشر می‌کند یا نه گفت که این پرونده برای بازبینی روی میز کارش قرار گرفته. یک هفته بعد او بخشی از اسناد مرتبط با اپستین را منتشر کرد تا اینفلوئنسرهای راست‌گرا نگاه بیشتری به آن بیندازند. اما هیچ‌کدام از اینها نتوانست خشم حامیان ترامپ را فرو نشاند.
متحدان سیاسی دونالد ترامپ مدت‌هاست با لحنی تحقیرآمیز تکرار می‌کنند که رسانه‌ها باید رئیس‌جمهور را جدی بگیرند، اما نه به معنای واقعی کلمه. با این حال حامیانی که ترامپ را به‌معنای واقعی کلمه جدی می‌گیرند در طی سال‌ها، ادعاهای اغراق‌آمیزش را به‌مثابه حقیقت محض پذیرفته‌اند: اینکه هیلاری کلینتون و چندین نفر از بایدن‌ها مرتکب جنایات بزرگی شده‌اند؛ اینکه انتخابات 2020 دزدیده شده بود؛ اینکه ماجراهای حول مرگ جفری اپستین میلیاردر مستلزم «تحقیقات کامل» است و ممکن است بیل کلینتون هم در آن دخیل باشد.
کشته‌مرده‌های ترامپ به‌ندرت خواستار مدرکی برای این ادعاها می‌شوند. اوایل ماه جولای زمانی که وزارت دفاع و پلیس فدرال آمریکا (اف‌بی‌آی) بیانیه‌ای را منتشر کردند تا تاکید کنند که در حقیقت هیچ راز عمیق‌تری پشت‌پرده مرگ اپستین وجود ندارد؛ مرگی که سال 2019 هنگامی که منتظر برگزاری دادگاهش به اتهام تجارت جنسی بود در سلول زندان منهتن اتفاق افتاد و علت آن خودکشی اعلام شد. کاخ سفید احتمالاً تصور می‌کرد که حامیان «عظمت دوباره آمریکا» یا ماگا همانند بسیاری از موارد پیشین خیلی سریع از این موضوع عبور می‌کنند. اما از روی شگفتی این‌بار این اتفاق نیفتاد و با گذشت دو هفته، ترامپ هنوز نتوانسته تب آن را فرو بنشاند.
ترامپ که با ناراحتی تلاش می‌کرد این بلوا را بخواباند (در پاسخ به سوال‌ها درباره اپستین می‌گفت: «هنوز هم دارید درباره این آقا حرف می‌زنید؟») به‌نحوی باراک اوباما و جو بایدن را مقصر می‌دانست. حتی غیرمنتظره‌تر ار آن، او آن‌دسته از حامیان خود که خواستار تحقیقات بیشتر بودند را افرادی «بی‌بنیه» و «احمق» خواند و ابراز تاسف کرد که «حامیان سابق من «مزخرفات» را باور کرده‌اند». اما این موضوع صرفاً فرصتی را برای استفاده رقبا ایجاد کرد؛ هم برای دموکرات‌هایی که حالا خواستار انتشار کامل اسناد اپستین هستند و هم برای استراتژیست‌های بی‌نام جمهوری‌خواه که نسبت به ریزش رای‌دهندگان در انتخابات میان‌دوراه‌ای 2026 هشدار می‌دهند.
در میان مشاوران ترامپ، یک نظریه این است که تیم او نه‌تنها در قول دادن به شور و اشتیاق و تلقین که بارها انجام داده بلکه در ارائه مدارک محکم که ترامپ در کل به آن آلرژی دارد، اشتباه کردند. جزئیات زندگی اپستین، ارتباطش با افراد قدرتمند که در میانشان الیت سیاسی، اقتصادی و آکادمیک وجود دارند، محکومیت او در فلوریدا در سال 2008 به جرم تحریک به فحشا و شیوه‌ای که او توانست از مجازات جدی‌تر قصر در برود، به‌طور کامل مستند شده‌اند. اما تمرکز ماگا بر این بود که دولت در لاپوشانی این ماجرا مشارکت داشته و فهرستی از مشتری‌های اپستین (نام 150 نفر از نزدیکان اپستین که لزوماً به معنای این نیست که جرمی مرتکب شده‌اند) را در اختیار دارد که طبق این نظریه می‌تواند ده‌ها نفر از قدرتمندان را در جنایات فجیع دخیل کند.
اکتبر گذشته، زمانی که جی‌دی‌ونس برای سمت معاون ریاست‌جمهوری انتخاب شد، گفت که «ما باید جدا فهرست اپستین را منتشر کنیم.» در فوریه، پم باندی، دادستان کل در پاسخ به سوالی درباره اینکه وزارت دادگستری «فهرست مشتری‌های جفری اپستین» را منتشر می‌کند یا نه گفت «همین الان روی میزم برای بازبینی قرار گرفته.» 15 اینفلوئنسر راست‌گرا به کاخ سفید رفتند و کلاسر‌هایی با عنوان «اسناد اپستین: فاز اول» تحویل گرفتند. اما این «اسناد» از هیچ موضوع جدیدی پرده‌برداری نمی‌کردند.
ترامپ هیچ سوالی را جدی نمی‌گیرد
بسیاری از متحدان ترامپ در رسانه‌های راست‌گرا سالهاست که افشاری‌گری‌های شگفت‌انگیزی را درباره اپستین پیش‌بینی می‌کنند و دولت آمریکا در واکنش به این انتقادها از انتشار اسناد اپستین طفره رفته است. تاکر کارلسون روزنامه‌نگار و مجری آمریکایی گفت: «این حقیقت که دولت آمریکا، دولتی که من به آن رای دادم، هیچ سوالی را جدی نمی‌گیرد و در عوض می‌گوید:«پرونده مختومه شده، شما نظریه‌پردازان تئوری توطئه ساکت شوید» برای من غیرقابل تحمل بود.» مگان کلی در شبکه مجازی ایکس نوشت که تنها دو احتمال وجود دارد: یا هیچ فهرستی از مشتری‌ها وجود ندارد و باندی افکار عمومی را گمراه کرده یا به دستور ترامپ «در حال لاپوشانی رسوایی است». استیو بنن تخمین زد که این واکنش شدید باعث می‌شود جمهوری‌خواهان در انتخابات سال آینده مجلس نمایندگان 40 کرسی را از دست بدهند. این پیش‌بینی آخری احتمالاً ارزش جدی گرفتن را دارند، اما نه به معنای واقعی کلمه.
جالب‌تر از آن واکنش متحدان اخیر ترامپ است: میلیاردرهای سیلیکون ولی و پادکسترهایی که در سال 2024 نقش کلیدی در پیروزی ترامپ بازی کردند. ایلان ماسک به مدت چند هفته سرخوشانه اتهاماتی را علیه ترامپ مطرح کرد. اندرو شولتس، کمدین و پادکستر اعتراف کرد: «او دقیقاً برعکس هر آنچه که به خاطرش رای دادم، عمل می‌کند.» در میان مهم‌ترین متحدان ترامپ، جو روگن که در انتخابات نوامبر نقش پررنگی داشت احساس می‌کند به او خیانت شده: «چرا می‌گویند که هزاران ساعت نوار ضبط شده از افرادی هست که کارهای وحشتناکی انجام دادند؟ چرا این را می‌گویند؟»
در پرونده اپستین، ترامپ آسیب‌‌پذیر است و دلیل آن فقط این نیست که عکسی در کنار یکدیگر در چند مهمانی دارند یا چون ویدئوهایی از صدای ترامپ در اینترنت دست به دست می‌شود که در صحبت‌هایش از اپستین تمجید کرده یا چون اپستین به مایکل ولف خبرنگار گفته بود که «10 سال است که نزدیک‌ترین دوست» رئیس‌جمهور بوده (ترامپ در نهایت گفت که «با هم اختلاف داشتند.»). روز پنجشنبه روزنامه وال‌استریت ژورنال گزارش داد که برای تولد پنجاه‌سالگی اپستین، ترامپ به همراه عده‌ای دیگر نامه‌ای با محتوای جنسی فرستاده که ترامپ آن را انکار می‌کند و یک روز هم بعد از وال‌استریت ژورنال و روپرت مرداک مالک آن شکایت کرد که به گزارش سی‌ان‌ان به دنبال غرامتی به‌اندازه 20 میلیارد دلار است؛ اقدامی که ارتقای کمپین شکایت‌های ترامپ از رسانه‌هایی است که آنها را رقیب خود می‌داند.
ترامپ نوشتن این نامه را انکار می‌کند. این درحالی است که همین چند روز پیش مرداک 94 ساله در مسابقه فینال جام جهانی باشگاه‌های فیفا به‌عنوان مهمانان عالی‌رتبه رئیس‌جمهور حضور داشت. به گزارش نیویورکر لیبرال‌ها، با در نظر گرفتن تمام این موارد ممکن است گمان کنند این تاوانی ساده برای گزینه‌های سیاسی ترامپ است: اگر در حاشیه اینترنت حامیانی برای خود بسازید ممکن است مدیون وسواس‌های فکری آنها شوید. اما این هیاهو همچنین به شیوه‌هایی مربوط است که جنبش ترامپ تکامل پیدا کرده.
در فضای خشم و بی‌اعتمادی دوران پساپاندمی کرونا، ترامپ برای جذب افرادی که گهگاهی به سیاست علاقه نشان می‌دهند، چابک‌تر از دموکرات‌ها عمل کرده و گروهی را جلب کرد که جوان، غیرسفیدپوست، مرد و به‌ندرت دارای مدرک دانشگاهی بودند. این گروه و پادکسترهایی که آنها مخاطبانشان را تشکیل می‌دهند به‌نظر به شخصیت ترامپ به‌عنوان فردی خارج از سیاست و منتقد تشکیلات جذب شدند. اما با این حال، 6 ماه پس از مراسم تحلیف، آنچه ترامپ به‌رغم اتخاذ سبکی بی‌رحمانه و استبدادی، به آنها ارائه کرده در واقع سیاست‌های تشکیلات جمهوری‌خواهان بوده است: بودجه‌ای برای قطع بیمه درمانی موسوم به Medicaid، حذف بیمه سلامت 17 میلیون نفر و تخفیف‌های مالیاتی بزرگ برای پولدارها و یک مداخله نظامی در خاورمیانه.
جای تعجب نیست که ترامپ اینقدر برافروخته به‌نظر می‌رسد. روز پنجشنبه او گفت که باندی تمام صورتجلسات هیئت منصفه در مورد پرونده اپستین را ارائه خواهد کرد، هر چند بعید به نظر برسد که این موضوع کسی را راضی کند. تصور اصلی از حیات سیاسی او این بوده که با‌وجود ثروت و نفوذ آشکارش، او همچنین فردی به‌دور از تشکیلات جمهوری‌خواهان باقی می‌ماند. اما این موضوع همیشه خیالی بود و حالا با اتحاد رهبری حزب جمهوری‌خواه پشت‌سر او و حمایت‌های عمده دیوان عالی آمریکا، او ممکن است به‌اندازه کافی خود را قوی احساس کند تا بخشی از اتفاق‌های عجیب و غریب جنبش خود را پشت سر بگذارد. ترامپ در دولت دوم خود دیگر مثل یک پوپولیست عمل نمی‌کند و پرونده اپستین آزمایشی از این بود که ماگا چه واکنشی نسبت به اخبار خواهند داشت.
رابطه طولانی اپستین و ترامپ
دوستی دونالد ترامپ و جفری اپستین قدمتی 15 ساله دارد که به‌گزارش نیویورک‌تایمز شامل شام‌های مجلل با افراد سرشناس در عمارت اپستین در آپر ایست ساید (بخش شرقی بالایی) منهتن بود و مهمانی‌های پرسروصدا در مارالاگو، اقامتگاه و باشگاه خصوصی ترامپ. در این بین، سفرهایی هم با یکی از جت‌های شخصی اپستین از فلوریدا به نیویورک انجام شده است.
با وجود اینکه دوستی‌های ترامپ حدوداً بیش از 6 ماه طول نمی‌کشند که ایلان ماسک، ثروتمندترین مرد جهان و آنتونی اسکاراموچی، مدیر ارتباطات دور اول ریاست‌جمهوری ترامپ که فقط 11 روز روی کار بود، مثال‌های خوبی هستند، اما سوال‌هایی درباره ارتباط طولانی ترامپ با اپستین چه چیزی درباره قضاوت و شخصیت رئیس‌جمهور آمریکا نشان می‌دهد؟ آن هم در زمانی که متحدانش ادعاهای شرارت‌باری درباره ارتباط اپستین با دموکرات‌ها مطرح کرده‌اند.
ایلان ماسک در بحبوحه یکی به‌دو کردن‌هایش با ترامپ در شبکه اجتماعی ایکس نوشت که نام ترامپ در پرونده اپستین وجود دارد. الکس جونز، نظریه‌پرداز تئوری‌های توطئه آنقدر از این لاپوشانی آشفته شده بود که گفت «داشت بالا می‌آورد.»
ترامپ هیچ‌وقت در رابطه با پرونده اپستین به ارتکاب جرم متهم نشده و گفته که اصلاً خبر نداشته اپستین زنان جوان را مورد سوءاستفاده جنسی قرار می‌داده. کارولین لویت، سخنگوی کاخ سفید می‌گوید ترامپ، اپستین را به‌خاطر اینکه آدم «عجیبی» بود دیگر به مارالاگو راه نداد.
ترامپ و اپستین پس از قطع رابطه در سال 2004 مسیرهای کاملاً متفاوتی را از یکدیگر طی کردند. یکی به سمت زندان و خودکشی رفت و دیگری به سمت سلبریتی شدن و کاخ سفید. گفته می‌شود که ترامپ و اپستین حدوداً سال 1990 با یکدیگر آشنا شدند؛ زمانی که اپستین ملکی را در سه کیلومتری شمال مارالاگو خرید و جایگاهی را در جامعه پولدارها و آب و هوای اقیانوسی پالم بیچ پیدا کرد. به‌گزارش نیویورک‌تایمز این دو نفر اشتراکات زیادی داشتند. هر دو اهل دیگر محله‌های نیویورک خارج از منهتن بودند اما موفقیت خود را در منهتن کسب کردند. هر دو به‌شدت با شور و انرژی خود را تبلیغ می‌کردند و هر دو به مردان خودنمایی مشهور بودند که بیشتر وقت خود را در رستوران‌ها و مهمانی‌ها می‌گذراندند.
پس از قطع رابطه آنها، اپستین که دیگر سرمایه‌داری بدنام شناخته می‌شود، به دلیل اتهام به رابطه جنسی با دختران نوجوان نه یک بار بلکه دو بار پشت میله‌های زندان افتاد.
ارتباط با موساد
تاکر کارلسون اخیراً ادعاهایی را مبنی بر ارتباط اسناد اپستین با سازمان اطلاعات اسرائیل، موساد، مطرح کرده که به سال‌هایی برمی‌گردد که مقامات سابق اسرائیلی به اپستین نزدیک بودند و با او همکاری می‌کردند. کارلسون روز جمعه در یک سخنرانی در جمعی از جوانان محافظه‌کار به نام «Turning Point USA» علناً درباره ارتباط موساد و اپستین و ادعاهای گذشته مبنی بر رابطه‌ای طولانی‌مدت به عنوان بخشی از عملیات اخاذی از سوی سازمان اطلاعات اسرائیل مطرح کرد.
کارلسون می‌گوید: «چطور یک نفر از معلم ریاضی در مدرسه دالتون در اواخر دهه 70 بدون هیچ مدرکی از کالج به این مرحله می‌رسد که به چندین هواپیمای خصوصی، جزیره‌ای خصوصی و بزرگترین خانه در منهتن می‌رسد؟ این پول‌ها از کجا آمدند؟»
سوال‌ها درباره منابع درآمد اپستین، که گمانه‌زنی‌ها نشان می‌دهند از فعالیت‌های او در امور سرمایه‌داری و خیریه‌ای است که او را به فردی با ارتباطات خوب تبدیل کرد، از سوی نفتالی بنت، نخست‌وزیر سابق اسرائیل مورد انتقاد قرار گرفت. بنت در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «این اتهام که جفری اپستین به‌نحوی برای اسرائیل یا موساد کار می‌کرده و حلقه اخاذی را مدیریت می‌کرده کاملاً و مطلقاً نادرست است.» بنت در ادامه می‌نویسد: «رفتار اپستین چه جنایتکارانه و چه صرفاً نفرت‌انگیز هیچ ارتباطی به موساد و اسرائیل نداشت. اپستین هرگز برای موساد کار نکرده است.»
برخی از کاربران شبکه ایکس در پاسخ به توئیت نفتالی بنت، بریده‌های مطبوعاتی قدیمی از رابطه ادعایی اپستین با مقامات اسرائیلی از جمله گزارشی از وال استریت ژورنال مربوط به ماه مه 2023 که توسط تایمز اسرائیل بازنشر شد، الصاق کردند. در این گزارش ادعا شده بود که ایهود باراک، نخست‌وزیر سابق اسرائیل از سال 2013 ده‌ها بار با اپستین ملاقات کرده است. طبق گزارش وال استریت ژورنال ایهود باراک همچنین تقریباً به مدت یک سال، هر ماه با اپستین دیدار می‌کرد.
در جولای 2019 نیویورک تایمز گزارش داد که ایهود باراک، که در آن زمان 77 ساله بود، بین سال‌های 2004 و 2006 از موسسه‌ای مرتبط با اپستین، 2 میلیون و 300هزار دلار دریافت کرده است. اپستین همچنین یک میلیون دلار در شرکتی با مسئولیت محدود به تاسیس باراک در سال 2015 سرمایه‌گذاری کرده است. روابط ادعایی باراک با اپستین حتی از سوی بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر کنونی اسرائیل، که در آن زمان خواستار تحقیق در مورد رابطه آنها شد، مورد انتقاد قرار گرفت.
در سال 2021، مجله رولینگ استون گزارشی درباره استیون هوفنبرگ منتشر کرد که به دلیل دست داشتن در پرونده 450 میلیون دلار در کلاهبرداری مالی موسوم به طرح پانزی به 18 سال زندان محکوم شده بود. این گزارش جزئیاتی را درباره همکاری هوفنبرگ با اپستین مطرح کرده بود. هوفنبرگ در آن زمان ادعا کرد که اپستین در حلقه اطلاعاتی‌ها می‌چرخد. زمانی که ویکی وارد، نویسنده این گزارش موضوع رابطه هوفنبرگ با اپستین را برای اپستین مطرح کرد، مورد تهدیدهای قانونی قرار گرفت.
موضوع بعدی به گیلین مکسول، تحصیل‌کرده دانشگاه آکسفورد و دختر رابرت مکسول غول انتشارات بریتانیا برمی‌گردد که گیلین را مسئول راه‌اندازی مجله بین‌المللی «اروپایی» کرد و بعدها روزنامه «اخبار روزانه نیویورک» را خرید که به گزارش گاردین جایگاه مکسول را به‌عنوان مالک مجله زردی که زمانی نفوذی در جهان واقعی داشت، ارتقا داد. سه دهه پس از مرگ رابرت مکسول که از کشتی تفریحی‌اش به آب افتاده بود، رابطه گیلین مکسول با اپستین به نتایج دلخراشی ختم شد. مکسول هم‌اکنون به جرم جذب دختران، برخی حتی 14 ساله، به دنیای آزار و اذیت اپستین به 20 سال زندان محکوم شده است. مکسول و اپستین روابط عاشقانه‌ای هم داشتند و در سال 1992 مکسول مدیریت ملک پالم بیچ اپستین را برعهده داشت که بعدها منجر به مدیریت طولانی‌مدت املاک مختلف اپستین منجر شد.
انتشار اسناد روندی طولانی دارد
درخواست انتشار اسناد اپستین از سوی وزارت دادگستری احتمالاً آغاز روندی پیچیده از بازبینی، ویرایش و انتشار احتمالی شهادت‌ها خواهد بود. انتشار هرگونه اطلاعات از هیئت منصفه عالی که محرمانه هستند، منوط به طی شدن مراحل قانونی و تایید قاضی فدرال در ناحیه جنوبی نیویورک خواهد بود؛ جایی که اپستین قبل از مرگش در آنجا متهم شده بود. قاضی احتمالاً اثر انتشار اسناد بر قربانیان و هر کدام از طرفین را که ممکن است در این پرونده تحت تاثیر قرار بگیرند و بخواهند اطلاعات مخفی باقی بمانند، در نظر خواهد گرفت.
سوال اینجاست که آیا ماجرای اسناد اپستین حیات سیاسی ترامپ را به خطر می‌اندازد یا نه؟ اتفاقات بحث‌برانگیز درباره ترامپ کم نبوده‌اند: نوار «اکسس هالیوود» در سال 2016 از صحبت‌های بحث‌برانگیز ترامپ درباره زنان، استیضاح‌های او در سال‌های 2019 و 2021 و محکومیت به جرائم سنگین در سال گذشته. شاید یک هفته، یک ماه یا یک سال دیگر تمام این ماجراها از جمله صورت جلسات هیئت منصفه دادگاه‌های اپستین نیز برای همه به‌جز اپوزیسیون سیاسی به فراموشی سپرده شوند.
