کره شمالی تهدید جدید ترامپ
دور دوم ریاستجمهوری دونالد ترامپ تا امروز مجموعهای از کمپینهای «شوک و حیرت» هم در خانه و هم در خارج از کشور بوده است اما همانطور که کره شمالی برای آینده خود را مسلح میکند، ترامپ هنوز به آن نپرداخته است.

دور دوم ریاستجمهوری دونالد ترامپ تا امروز مجموعهای از کمپینهای «شوک و حیرت» هم در خانه و هم در خارج از کشور بوده است اما همانطور که کره شمالی برای آینده خود را مسلح میکند، ترامپ هنوز به آن نپرداخته است.
رئیسجمهور آمریکا در دور اول ریاستجمهوری خود در اقدامات بیسابقهای دو نشست و دیدار کوتاهی در منطقه غیرنظامی در مرز کره شمالی و جنوبی موسوم به DMZ با کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی داشته است. این تعامل در هانوی به هم خورد و از بین رفت. سپس کره شمالی عقبنشینی کرد و اساساً روابط خود را با آمریکا و کره جنوبی قطع کرد.
دولت بایدن اقدامات بسیار کمی برای شکست این بنبست انجام داد و پیونگ یانگ در آن زمان هم زرادخانه هستهای خود و هم قابلیتهای موشکیاش را توسعه داد. اهداف کره شمالی در ظاهر بازدارندگی موثر مقابل واشنگتن به معنای توانایی هدف قرار دادن خاک آمریکاست. در این صورت، کیم احتمالاً از همکاری نزدیک خود با ولادیمیر پوتین، رهبر روسیه بهره میبرد. بههمین ترتیب، توانمند کردن کره شمالی برای اینکه آمریکا را در معرض خطر قرار دهد، انتقامی از جنگهای نیابتی شدید آمریکا علیه مسکو در اوکراین خواهد بود.
کره شمالی تاکنون هیچ تمایلی به احیای روابط دو رهبر نشان نداده است. با این حال، ترامپ تنها رئیسجمهور آمریکایی است که با کره شمالی ارتباط برقرار کرده و ظاهراً به کاهش تحریمهای اقتصادی آن تمایل نشان داده که یکی از اصلیترین اهداف کره شمالی بوده است. پیونگیانگ دلیلی دارد تا هم برای مذاکرات ناز کند و هم در صورتی که ترامپ دوباره درهای واشنگتن را باز کند دیپلماسی را دنبال کند.
با این حال، متقاعد کردن کیم برای خطر کردن پس از شکست شرمآور در سال 2019 ممکن است نیازمند اقداماتی بیشتر از یکی، دوتا نامه عاشقانه باشد. ترامپ برای فریب پیونگیانگ باید تعهد خود به ایجاد روابط جدی با پیونگیانگ را ثابت کند و کره شمالی را وارد نظم جهانی بزرگتر کند. برای این اقدام او باید ممنوعیت سفر آمریکاییها را بردارد و روابط دیپلماتیک با کره شمالی را پیشنهاد کند.
ترامپ در سال 2017 ممنوعیت سفر شهروندان کره شمالی به آمریکا را وضع کرد. این سیاست در ظاهر هم عجیب بود. بالاخره تعداد شهروندان کره شمالی که تلاش میکردند به آمریکا سفر کنند بسیار کم بود. آسیبی که آنها میتوانستند به آمریکا وارد کنند بسیار بیاهمیت بود. این سیاست خیلی دیر به ذهن ترامپ رسیده بود؛ تلاشی برای ارائه برنامه اصلی ترامپ «ممنوعیت سفر مسلمانان» بهعنوان طرحی دیگر با گنجاندن کره شمالی (و ونزوئلا).
سپس دولت آمریکایی را از سفر به کره شمالی منع کرد. این سیاست همچنین با عقل جور درنمیآید. بر چه اساسی کره شمالی برای آمریکاییها خطرناک است؟ در دو دهه گذشته تعدادی از آمریکاییها زندانی شدند؛ تمامشان به غیر از یک نفر از بازداشتهای کوتاهمدت نجات پیدا کردند. در مقابل، درهای سوریه برای تروریستهای تندرو باز شد، روزنامهنگاران فعال و جنگجوخواهان باز ماندند که منجر به مرگ آمریکاییها شدند. اما واشنگتن هیچوقت سفر به سوریه، افغانستان، سودان، سودان جنوبی و کشورهای دیگر را ممنوع نکرده است.
ممنوعیت سفر ترامپ هیچ هدف نتیجهبخشی نداشته است. دولت آمریکا پس از مرگ تراژیک اوتو وارمبییر اقدام کرد. با حال رخدادهای مشابه از دستگیری و آسیبها بهگفته افرادی که در گردشگری کره شمالی بودند، بسیار پیچیدهتر از نسخه اصلی رویدادهاست. در واقع نه پزشکها نه پزشکی قانونی مدرکی از شکنجه پیدا نکردند.
علاوه بر آن، کره شمالی مدتهاست که زندانیان آمریکایی را در صورتی که زنده باشند باارزش میدانند و همیشه پس از کسب توجه واشنگتن فقط افرادی را که قوانین کشور را نقض کردهاند، پس فرستاده است. پس از سال 2009 از 15 آمریکایی فقط 4 نفر از آنها گردشگر بودند و همه آگاهانه قوانین کره شمالی را نقض کرده بودند. البته، این دستگیری با مجازات همراه نبود چه برسد به مرگ. ترامپ پس از مراسم تحلیف ممنوعیت سفر گستردهتری را اعلام کرد که 19 کشور را در آن قرار داد و 36 کشور دیگر مورد هدف قرار گرفتند اما این بار کره شمالی در آن وجود نداشت که گمانهزنیها حاکی از هموار کردن اقدامات به سمت مذاکرات دوجانبه است.