هزینه‌های موشکی آمریکا
فارغ از محاسن و معایب سیاست‌های دولت بایدن درباره جنگ‌هایی که در اوکراین و غزه و همچنین در خاورمیانه در جریان است، واضح است که آمریکا موشک‌های خود را سریع‌تر از تولید، از آنها استفاده می‌کند یا می‌فروشد.
فارغ از محاسن و معایب سیاست‌های دولت بایدن درباره جنگ‌هایی که در اوکراین و غزه و همچنین در خاورمیانه در جریان است، واضح است که آمریکا موشک‌های خود را سریع‌تر از تولید، از آنها استفاده می‌کند یا می‌فروشد.
همچنین واضح است که از جهت انبارها و تولید موشک‌ها، آمریکا برای رویارویی مستقیم طولانی‌مدت با رقبای خود مانند چین آماده نیست. این امر در حقیقت نشان می‌دهد که ذخایر موشک‌ها و خمپاره‌های آمریکا هم‌اکنون به‌اندازه‌ای نیستند که برای اوکراین فرستاده شوند تا سیستم‌های دفاعی موشکی خود را با رهگیرها مجهز کنند. عدم توانایی آمریکا و متحدانش در ائتلاف ناتو برای ارسال موشک‌های دفاع هوایی که به رهگیرها معروف‌اند، کار را برای روسیه آسانتر کرده تا به اهداف نظامی کلیدی حمله و آنها را نابود کند و به زیرساخت‌های انرژی اوکراین نیز آسیب برساند.
کمبود ذخایر موشکی به موازات فقدان تولید خمپاره‌های آمریکایی است که به‌خوبی مستند شده و امروز به روسیه این امکان را داده تا سرعت تصاحب اراضی اوکراین را افزایش دهد.
درحالی‌که آمریکا قرار نیست فردا بدون موشک باقی بماند اما ذخایر موشکی‌اش، چه دفاعی چه تهاجمی، رو به کاهش است. علاوه بر آن، با اینکه دولت آمریکا اعلام نکرده چه تعداد از رهگیرهای موشکی‌اش برای اوکراین فرستاده شده‌اند تا برای سامانه‌های دفاع هوایی پاتریوت، هاک و NASAM که واشنگتن ارسال کرده، مورد استفاده قرار بگیرند، می‌دانیم که تعداد آنها کافی نیست.
ما همچنین می‌دانیم که شرکت‌های تولیدکننده موشکی ریتیان و لاکهید مارتین، حدود 740 موشک پاتریوت PAC-2/PAC-3 در سال 2025 تولید خواهند شد و میزان تولید از نظر تئوری تا سال 2027 به 1100 موشک خواهد رسید. این ارقام زیاد به‌نظر می‌رسند اما از 22 فوریه 2022، اوکراین با حملات هزاران پهپاد و موشک روبه‌رو شده است.
علاوه بر آن، درحالی‌که جنگ نیابتی با روسیه منابع آمریکا را محدود کرده، خصومت‌ها با چین می‌تواند نرخ موشک‌های ضدکشتی را با شدت بسیار بیشتری نسبت به آنچه امروز در خاورمیانه می‌بینیم، افزایش دهد. در مورد موشک‌های ضدکشتی باید این نکته را تکرار کرد که از اول فوریه 2024، نیروی دریایی آمریکا از دست‌کم 100 نوع استاندارد خود در دریای سرخ استفاده کرده است.
گزارشی در جولای 2024 نشان داد که 155 موشک چندین میلیون دلاری از مجموعه استاندارد، 135 موشک کروز تاماهاک چند میلیون دلاری، 60 موشک چند میلیون دلاری هوا به هوا و 420 مهمات هوا به زمین مجموعاً با هزینه‌ای احتمالاً معادل صدها میلیون دلار را برای گروه ضربت ناو هواپیمابر دووایت دی. آیزنهاور اضافه کردند که هزینه‌های موشک‌های مورد استفاده ناوهای جنگی که به این گروه ضربت متصل نیستند را در نظر نگرفته است.
به‌طور طبیعی، از جولای، نیروی دریایی از موشک‌های بسیار گران‌قیمت برای هدف قرار دادن پهپادها و موشک‌های ارزان‌قیمت حوثی‌ها استفاده کرده است. علاوه بر نرخ استفاده از موشک‌های نیروی دریایی، حداقل در دو مورد در آوریل و اکتبر امسال، ناوهای جنگی از موشک‌های SM-2 و SM-3 برای حفاظت از اسرائیل در برابر موشک‌های بالستیک و پهپادهای ایرانی استفاده کردند. همچنین از آغاز امسال، نیروی دریایی آمریکا از موشک‌های بسیار گران‌قیمت SM-6 در کنار موشک‌های SM-2 در عملیات خود در دریای سرخ استفاده کرده است.
واقعاً نمی‌دانیم که تا به‌امروز از چند موشک استفاده شده اما آنچه را که علنی شده است باید تخمین محافظه‌کارانه‌ای دانست. علاوه بر آن، از ذخایر دقیق انبارهای سلاح‌های مهم اطلاعی نداریم چون این اطلاعات می‌تواند در دست کشورهای متخاصم قرار بگیرد. با این حال، طبق گزارشی از بنیاد هریتج، تا سال 2023، پنتاگون حدوداً 12هزار موشک استاندارد SM-2، 400 موشک استاندارد SM-3، 1500 موشک استاندارد SM-6 و 9هزار موشک توماهاک را فراهم کرده است. در همین دوران، نیروی دریایی آمریکا حداقل 2800 موشک استاندارد و 2900 موشک توماهاک را تولید کرده است.
تامین امنیت اسرائیل به موشک‌های ضدکشتی ختم نشده. در 21 اکتبر، اسرائیل یکی از هفت سامانه دفاع هوایی تاد را دریافت کرد. هر کدام ازاین سیستم‌ها بیشتر از یک میلیارد دلار هزینه دارد و هر موشک رهگیر تاد 13 میلیون قیمت دارد. با توجه به اینکه 48 موشک برای سیستم‌های تاد برای اسرائیل ارسال شده‌اند می‌توان گفت ارزش رهگیرهای دریافتی اسرائیل حداقل 600 میلیون دلار بوده است.
