تأسیس سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی
در نخستین ماههای پس از پیروزی انقلاب اسلامی، با ادغام هفت گروه؛ گروه امت واحده، گروه توحیدی بدر، گروه توحیدی صف، گروه فلاح، گروه فلق، گروه منصورون و گروه موحدین، سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی تشکیل شد تا بهخصوص در برابر سازمان مجاهدین خلق و جریانهای لیبرال فعالیت کند.

در نخستین ماههای پس از پیروزی انقلاب اسلامی، با ادغام هفت گروه؛ گروه امت واحده، گروه توحیدی بدر، گروه توحیدی صف، گروه فلاح، گروه فلق، گروه منصورون و گروه موحدین، سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی تشکیل شد تا بهخصوص در برابر سازمان مجاهدین خلق و جریانهای لیبرال فعالیت کند. با پدیدآمدن اختلافات میان اعضای این سازمان در همان ابتدای پیدایش بر سر مسائلی نظیر صدور بیانیه در مناسبتهای روز کارگر، ترور مرتضی مطهری یا سالمرگ علی شریعتی بهویژه مخالفت جناح راستگرای سازمان و گروه منصورون با سیاستهای اقتصادی محمد سلامتی و بهزاد نبوی در دولت میرحسین موسوی، مجاهدین انقلاب پس از مدتی دچار انشقاق شد و در سال ۱۳۶۱، ۳۷ نفر از اعضای جناح چپگرای سازمان، از آن خارج شدند. سازمان نیز در سال ۱۳۶۵ منحل شد. این جمعیت مستعفی اما کمتر از 10سال بعد، در ۱۰ مهرماه ۱۳۷۰، با افزودن نام «ایران» بر نام قبلی سازمان، سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی ایران را بنیاد نهادند. ازجمله این افراد میتوان به محمد سلامتی، بهزاد نبوی، محسن آرمین، مصطفی تاجزاده، هاشم آقاجری، ابوالفضل قدیانی و فیضالله عربسرخی اشاره کرد.