رئیس طایفه فکاهی‌‏سرایان

۳۰ سال پیش در چنین روزی، هشتم شهریور، غلامرضا روحانی، شاعر و طنزپرداز ایرانی درگذشت. او زاده مشهد به سال 1276 بود. در 22سالگی شروع به انتشار اشعارش در جرائد و نشریات کرد. روحانی در سال ١٣١٣ حدود هزار بیت از اشعار خود را با عنوان «طلیعه فکاهیات روحانی» منتشر کرد. تخلص او «اجنه» بود و در فکاهی‌سرایی به یکی از شاعران و طنزپردازان جریان‌ساز و صاحب‌سبک ادبیات طنز ایران تبدیل شد. توجه او به بیان انتقادی و طنزآمیز از آسیب‌های اجتماعی و فسادهای اداری و حکومتی دوران پهلوی اول، موجب استقبال چشمگیر از کتابش شد و مدتی هم اشعارش به‌سختی دستیاب بود.

او را از بزرگان طنزپردازی ایران و شاعر «مشکلات مردم» هم می‌شناختند. روحانی مجموعه «گزیده اشعار و فکاهیات» خود را نیز با حدود ۹ هزار بیت در سال ۱۳۴۳ منتشر کرده است. این دو اثر روحانی و مجموعه «یکی به پول خروس»، سرشار از طنز شیرین، زبان لطیف و تصویرسازی‌های جذاب است. روحانی در شعرهای معروفی مانند «ماشین مشدی ممدلی» با نگاهی طنزآمیز به مشکلات معیشتی و اجتماعی می‌پردازد. روحانی که لقب «رئیس طائفه فکاهی‌سرایان» را از محمدعلی جمالزاده دریافت کرده، هنگامی که در سال ۱۳۶۴ درگذشت، ۸۷ ساله بود.

به کانال تلگرام هم میهن بپیوندید