اجباریشدن نامخانوادگی
برای اولینبار مقررات تشکیل اداره سجل احوال در وزارت کشور دوران سلطنت احمدشاه قاجار در تاریخ ۲۰ آذرماه ۱۲۹۷ نوشته و اجرا شد و حتی اولین شناسنامه در سوم دیماه همان سال صادر شد اما بهجز عدهای محدود، مردم استقبالی از اسم فامیل نکردند.

برای اولینبار مقررات تشکیل اداره سجل احوال در وزارت کشور دوران سلطنت احمدشاه قاجار در تاریخ ۲۰ آذرماه ۱۲۹۷ نوشته و اجرا شد و حتی اولین شناسنامه در سوم دیماه همان سال صادر شد اما بهجز عدهای محدود، مردم استقبالی از اسم فامیل نکردند. انتخاب نام خانوادگی در ابتدا بهخصوص در خانوادههای مذهبی با مقاومتهایی روبهرو بود.
با تصویب قانون ۱۳۳۵ مادهای «مدنی» در زمستان سال ۱۳۱۳ و اصرار و تاکید ماموران ثبتاحوال در سراسر کشور بر اجرای قانون، مقاومتها اما بهتدریج کنار گذاشته شد و بدینترتیب استفاده از القاب گذشته منسوخ و انتخاب نام خانوادگی برای همه اتباع ایران از ۳۰ مردادماه ۱۳۱۴، اجباری شد. براساس قانون جدید، سرپرست خانواده باید برای خانواده خود نامخانوادگی انتخاب میکرد و نامخانوادگی تخصیصیافته از سوی او به سایر افراد خانوادهاش هم اطلاق میشد. پس از آن ماموران اداره ثبتاحوال برای اجرای قانون به شهرها و روستاهای دور و نزدیک اعزام شدند تا بر انتخاب نامخانوادگی توسط اعضای اقوام و طوایف مختلف، نظارت کنند. از آنزمان تاکنون بیش از چهار نسل از ایرانیان به این نامهای خانوادگی خوانده میشوند.