اعزام نظامیها به میدان تیان‌آن‌من
اصلاحات اقتصادی که رهبری حزب کمونیست پس از مرگ مائو بدان دست زد، در عین موفقیت‌هایی که داشت، موجب نگرانی‌هایی میان مردم و نخبگان سیاسی کشور درباره آینده تحولات شد.
اصلاحات اقتصادی که رهبری حزب کمونیست پس از مرگ مائو بدان دست زد، در عین موفقیت‌هایی که داشت، موجب نگرانی‌هایی میان مردم و نخبگان سیاسی کشور درباره آینده تحولات شد. در این دوره، اقشاری از اصلاحات اقتصادی زیان دیدند. در کنار این نظام تک‌حزبی از نظر سیاسی دچار بحران مشروعیت بود. بدین‌ترتیب پس از مرگ هو یائو بانگ، دبیرکل سابق حزب در 15 آوریل 1989، تظاهراتی به رهبری دانشجویان در میدان تیان‌آن‌من آغاز شد که به فساد، تورم و محدودیت‌های سیاسی اعتراض داشت و خواستار بازگشت مشاغل برچیده‌شده طی اصلاحات اقتصادی، پاسخگویی حکومت و آزادی مطبوعات بود.
این اعتراضات به‌سرعت به مناطق مختلف کشور و حدود 400 شهر گسترش یافت. حکومت نخست کوشید راه‌حل‌هایی سیاسی و مسالمت‌آمیز برای مذاکره با معترضان پیدا کند اما با به نتیجه نرسیدن مذاکرات، پس از هفت‌هفته اشغال میدان، دولت در سوم ژوئن 1989، دستور اعزام نیروهای نظامی را برای بیرون‌راندن معترضان صادر کرد. پیش از آن البته در صفوف معترضان شکاف‌هایی پدیدار شده بود و بدین‌ترتیب در چهارم ژوئن 1989، این تجمع با خشونت سرکوب شد.
