غرق شدن تایتانیک
کشتی تایتانیک با ظرفیت ۲۲۲۴ نفر و امکانات رفاهی مانند رستورانهای لوکس و سالنهای بزرگ، عنوان بزرگترین کشتی زمان خود را یدک میکشید. این کشتی لوکس اما در بامداد ۱۵ آوریل ۱۹۱۲ در اقیانوس اطلس شمالی و فقط چهار روز پس از آغاز نخستین سفرش از بندر ساوتهمپتون به مقصد نیویورک، بهدلیل برخورد با یک کوه یخ شناور غرق شد.

کشتی تایتانیک با ظرفیت ۲۲۲۴ نفر و امکانات رفاهی مانند رستورانهای لوکس و سالنهای بزرگ، عنوان بزرگترین کشتی زمان خود را یدک میکشید. این کشتی لوکس اما در بامداد ۱۵ آوریل ۱۹۱۲ در اقیانوس اطلس شمالی و فقط چهار روز پس از آغاز نخستین سفرش از بندر ساوتهمپتون به مقصد نیویورک، بهدلیل برخورد با یک کوه یخ شناور غرق شد.
در این سانحه قریب به 1500 نفر جان خود را از دست دادند. اپراتور کشتی تا پیش از برخورد با کوه یخ، شش پیام اخطار از سایر کشتیها در رابطه با یخهای شناور دریافت کرده بود. با برخورد کشتی به صخرهها، برخی از مسافران به دریا پریدند و برخی از کشتی به آب افتادند. همگی آنها البته بهدلیل دمای منفی دو درجه سانتیگراد آب و از شوک سرما، جان سپردند. این فاجعه شوکآور خشم گستردهای را نسبت به کمبود قایق نجات، مقررات ملایم و رفتار نابرابر با سه کلاس مسافر در حین تخلیه ایجاد کرد. در تحقیقات بعدی، تغییرات گسترده در مقررات دریایی توصیه شد که منجر به ایجاد کنوانسیون بینالمللی ایمنی جان اشخاص در دریا(SOLAS) در سال ۱۹۱۴ شد.