نخستین سقوط هواپیما در ایران
سقوط هواپیمای DC۳ که در ایران به داکوتا معروف بودند، سانحهای بود که در چهارم دیماه ۱۳۳۱ برای هواپیمای متعلق به شرکت هواپیمایی ایران که از مبدأ فرودگاه شیراز به مقصد فرودگاه مهرآباد تهران در حال پرواز بود، رخ داد و منجر به مرگ ۲۴ نفر از ۲۶ سرنشین این هواپیما شد.
سقوط هواپیمای DC3 که در ایران به داکوتا معروف بودند، سانحهای بود که در چهارم دیماه ۱۳۳۱ برای هواپیمای متعلق به شرکت هواپیمایی ایران که از مبدأ فرودگاه شیراز به مقصد فرودگاه مهرآباد تهران در حال پرواز بود، رخ داد و منجر به مرگ ۲۴ نفر از ۲۶ سرنشین این هواپیما شد. دلیل این سانحه این بود که دید افقی خلبان به کمتر از دو متر رسیده بود و او نمیتوانست باند را پیدا کند.
تلاش کارکنان فرودگاه برای روشن کردن باند با استفاده از شعله آتش نیز کارگر نمیافتد و به همین دلیل دستور تغییر مسیر هواپیما به سوی اصفهان به خلبان داده میشود اما خلبان اعلام میکند که هواپیما سوخت کافی برای طی کردن این مسیر را ندارد و بدینترتیب در نزدیکی یافتآباد تهران و در ساعت 17:15، هواپیما سقوط میکند. این سانحه نخستین حادثه در تاریخ هوانوردی ایران است که در آن اکثر سرنشینان یک هواپیمای تجاری کشته شدند. این حادثه و چند حادثه دیگر بین سالهای ۱۳۲۷ تا ۱۳۳۱، همچنین نیاز کشور به یک شرکت هواپیمایی دولتی، موجب شد تا شرکت سهامی هواپیمایی ایران، توسط دولت مصدق در هواپیمایی ملی ایران ادغام شود.