مرگ خودخواسته رفیق همکارمان فواد شمس، برای من سخت تکان دهنده بود. او را از نزدیک نمی‌شناختم، اما این ناامیدی‌ها، این قید زندگی را زدن‌ها و کمر به نابودی خود بستن‌ها، سخت عذاب‌آور هستند.
صدها بار سخنان مسئولان خرد و مدیران رده‌های پایین، سبب ایجاد هزینه‌های حقوقی و سیاسی برای کشور شده است یا به رنجش، ناراحتی و ناامیدی مردم انجامیده. این سنت بد، هرچه زودتر از بین برود، بهتر است.
تقوایی در سکوتش، در فیلم‌های نساخته‌اش، و در همه آن حسرت‌هایی که بر جای گذاشت، چیزی فراتر از یک فیلم‌ساز بود: او آینه‌ای بود که ما را به خودمان نشان داد.
سنت تشکیل محافل و بالانشینی مراد و حلقه زدن مریدان گرد او، شاید میراث هزاران‌سال تصوف در تاریخ ماست. همان شیوه به حلقه‌های شبه‌روشنفکری هم تسری پیدا کرد و شد آنچه امروز می‌بینیم.
با ظهور شبکه‌های اجتماعی، گاه مردم هستند که از روایات رسمی و هدایت‌شده پیش می‌افتند و به راه خود می‌روند.
هجرت به‌مثابه ریشه‌کن شدن از خاکی است که سالیان‌سال به رشد کردن در آن خو گرفته‌ایم. پرثمرترین و پرقوت‌ترین گیاهان را اگر از اقلیم، خان و مان‌شان به‌دور کنیم، به اندک زمانی پژمرده و خشکیده می‌شوند و در بهترین حالت، فقط به حیاتی ضعیف ادامه می‌دهند.
«دن‌کیشوت»، یا همانطور که خود اسپانیایی‌ها می‌گویند، دن‌کیخوت، متنی است که آن را سرآغاز رمان مدرن در اروپا می‌دانند. سروانتس با آفرینش این رمان، کاری سترگ در تثبیت زبان و هویت اسپانیایی انجام داد.
در روزهای گذشته، خبری در توئیتر دست به دست می‌شد و بعد هم این خبر سر از چند خبرگزاری و کانال تلگرامی رسانه‌های مختلف درآورد. مضمون خبر چنین بود که «اسپانیا چنان در تولید برق مرزهای پیشرفت را در نوردیده که قیمت آن را منفی کرده! یعنی برای هر شهروند که مصرف کند، جایزه‌ای هم در نظر گرفته می‌شود!».
آنها که براساس حس میهن‌دوستی‌شان در جنگ تحمیلی ۱۲ روزه، کنار ایران ایستادند و تردید نکردند، این‌روزها سخت تحت فشار هستند. منظور آن دسته از ایرانیان مهاجری است که از آغاز تجاوز اسرائیل به میهن، سر از پا نشناختند و بی‌هیچ حسابگری و آینده‌نگری برای دفاع از وطن به میدان آمدند.
درست است که ما، هم به‌دلایل امنیتی، هم به‌دلیل مضایق اقتصادی دیگر توانایی پذیرایی از مهاجران بیشتر به‌ویژه آنها که فاقد اقامت قانونی هستند را نداریم، اما آیا نسبت‌دادن تمام گرفتاری‌های امنیتی و مضایق اقتصادی به مهاجران، کاری اخلاقی است؟
