آنچه تلویزیون‌ها و رسانه‌های دشمنِ ایران درباره رفاه، آزادی و سطح بالای کیفیت زندگی در همه‌جای جهان به‌جز ایران گزارش می‌کنند، جز دروغ و بزرگ‌نمایی نیست. ویزابگیرها و آنها که رویای زندگی بهتر می‌فروشند و آواره می‌کنند هم دروغ می‌گویند.
از نتایج این جنگ، لزوم بازشناسی و به‌رسمیت شناختن جامعه ایرانی مهاجر وفادار به ایران و ایجاد رابطه‌ای پایدار بین آنها و میهن عزیز است.
جامعه مهاجر ایرانی، جامعه‌ای چندپاره و اغلب دچار مرز‌بندی‌های شدید و تنش‌زا بود. اینکه از فعل گذشته استفاده کرده‌ام به این معنی نیست که حالا همه‌چیز گل و بلبل شده و دیگر نه مرزبندی، نه اختلافی هست. اوضاع فقط در این حد متفاوت شده که آن چنددستگی فعلاً به دو دسته بزرگ وطن‌خواهان و وطن‌فروشان تقسیم شده است
اگر بپرسند که گوهر تمدن ایرانی چیست؟ پاسخ آن یک کلمه است؛ امید. تمام تاریخ این سرزمین را که بکاویم، آنچه بیرون می‌زند و عیان می‌شود همان امید به زندگی است و ادامه راه. این صفتی است که جغرافیای ما در ما به وجود آورده و سبب ادامه زندگی و استمرار حیاتی پیوسته در این سرزمین شده است.
تاریخ باید به دور از سمت و سوگیری‌های سیاسی و مطامع بازاری روایت شود، باید در بستر درست و به قاعده‌ای که از فهم شرایط زمان به دست می‌آید آن را بررسی کرد.
نوشیدن شیر که امروز خیلی طبیعی و عادی جلوه می‌کند بنابر شواهد زیست‌شناسی و آنچه در طبیعت می‌گذرد، عملی غیرطبیعی است. البته که آدمی هزاران عمل غیرطبیعی انجام می‌دهد، اصلاً بسیاری از چیزهایی که در نظر ما بدیهی و عادی جلوه می‌کنند، در ظاهر و باطن هر دو غیرطبیعی به حساب می‌آیند.
امروز زعفران اسپانیا کم‌کم به‌عنوان مرغوب‌ترین زعفران جهان، جای ایران را در بازارهای سنتی و قدیمی‌اش پرکرده! امروز حتی در سوپرمارکت‌های امارات‌متحده عربی می‌توانید زعفران اسپانیایی و افغان را به‌جای زعفران ایرانی ببینید و بخرید! و ما هنوز در حال برگزاری سمینار و سخنرانی درباره چگونگی برندینگ زعفران ایران هستیم!
ایران از نظر تنوع اقلیمی، قومی، فرهنگی و البته رنگارنگی سفره غذا به قاره‌ای می‌ماند که درون مرزهای کشوری جا گرفته. شمار پنیرها و نان‌هایی که در سرزمین ما وجود داشته‌اند، سر به فلک می‌زند و از دایره تصور بیرون است.
خبر تلخ انفجار - به هر علتی و تقصیری که باشد - دل همه ایرانی‌ها را به درد آورد. عده‌ای از هم‌وطنان ما کشته شدند، کسانی که صبح روز حادثه ، مثل ما از خواب برخاسته، لباس کار به تن کرده و از خانه بیرون زده‌بودند و تصور نمی‌کردند که شب پیکر بی‌جان‌شان تحویل پزشکی قانونی شود.
برای سال‌های‌سال، بازار مواد غذایی چند کشور ساحلی جنوب خلیج‌فارس خواستار محصولات بسیار باکیفیت ایرانی بود. اگر به موزه مردم‌شناسی شارجه بروید، شیشه آبلیمو و قوطی رب یک‌ویک ایرانی به‌عنوان اجزای مطبخ نمونه یک خانه عربی در ویترین به نمایش گذاشته شده است.
