بازیگری که سینما قدرش را ندانست
فریماه فرجامی سال گذشته در نهم تیرماه در حالی چشم از جهان فروبست که مدت‌ها از چشم‌ها دور مانده بود و در انزوای خودش روزها را می‌گذراند.
شاید یکی از متفاوت‌ترین تعریف‌ها را امین تارخ از او داشت که فریماه فرجامی را با سوفیا لورن و اینگرید برگمن مقایسه می‌کرد و باور داشت که سینما قدر فریما فرجامی را ندانست و ای‌کاش او لب به اعتراض باز می‌کرد.
این بازیگر که شاگرد بهرام بیضایی بود در 18 اردیبهشت‌ماه 1331 در تهران متولد شد و خیلی‌ها او را با «ماه‌منیر» فیلم مادر علی حاتمی می‌شناسند، طی سال‌ها فعالیت در سینمای ایران در فیلم‌هایی چون «اجاره‌نشین‌های» داریوش مهرجویی، «سرب» و «خط قرمز» مسعود کیمیایی، «نرگس» رخشان بنی‌اعتماد، «آب‌وآتش» فریدون جیرانی ایفای نقش کرد و برای فیلم «پرده آخر» واروژ کریم مسیحی، سیمرغ بلورین نقش اول زن را دریافت کرد.
فرجامی برای بازی در «سرب»، دیپلم افتخار جشنواره فیلم فجر را گرفت.
